Θα επιμείνω κ. Μανιάτη στο θέμα των πολιτικών παραγόντων. Θα εξακολουθήσουν να χρεώνονται απλά με το «βολικό» πολιτικό κόστος;
Ο όρος «πολιτικό κόστος» για την παρούσα κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου απλώς δεν υπάρχει. Γι’ αυτό και ο ίδιος έχει δηλώσει και το εννοεί, ότι δεν τον ενδιαφέρει εάν θα κυβερνήσει και δεύτερη τετραετία. Στο πλαίσιο αυτής της θέσης του, είναι αποφασισμένος ν’ αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες και σε πολιτικό επίπεδο, όπως για παράδειγμα στο θέμα της βουλευτικής ασυλίας, του νόμου περί ευθύνης υπουργών κ.λπ. Όλα αυτά, όμως, χρειάζονται κάποιο χρόνο και δεν μπορούν να γίνουν από τη μια στιγμή στην άλλη.
Πιστεύετε, προσωπικά, ότι οι συντάξεις του ιδιωτικού τομέα είναι αυτές που προκάλεσαν τις τεράστιες οικονομικές αιμορραγίες στο ελληνικό κράτος και άρα, δικαίως περικόπτονται;
Καταλαβαίνω ότι είναι επώδυνο για τους συνταξιούχους, όπως και για όλους μας, το «πακέτο» των μέτρων που έχει προωθήσει η κυβέρνηση. Ωστόσο, επαναλαμβάνω ότι έπρεπε, άμεσα και γρήγορα, να διαφανεί ότι παίρνουμε σημαντικές πρωτοβουλίες για το συμμάζεμα της οικονομίας, προκειμένου να πείσουμε και τους ξένους ότι προχωρούμε. Φαίνεται αρχικά ότι το βάρος καλούνται να το αναλάβουν συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά πολύ σύντομα θα διαπιστώσετε ότι θα κληθούν να πληρώσουν και οι καλούμενοι ως «έχοντες και κατέχοντες».
Τι θα λέγατε στον νέο, που έχει «φάει» τα χρόνια του στο θρανίο -πέρα από τις μεγάλες δαπάνες της οικογενείας του- και τώρα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα βρει μια δουλειά παρατεταμένης μαθητείας και με αμοιβή που μόλις θα καλύπτει τα έξοδα των μετακινήσεών του;
Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για το μέλλον των νέων. Θα του έλεγα, λοιπόν, ότι για δυο-τρία χρόνια θα πρέπει να κάνει υπομονή, γιατί θα περάσουμε δυσκολίες. Αναμφίβολα, καλείται να σηκώσει ένα βάρος και να πληρώσει λάθη που δεν του ανήκουν, αλλά βαρύνουν όλους εμάς, τις παλαιότερες γενιές, που δεν λάβαμε έγκαιρα τα μέτρα που έπρεπε για ν’ αποφύγουμε την κρίση.
Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χάσει το θάρρος του και να θυμάται ότι όλοι κάποτε έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις και τελικά τις ξεπέρασαν.
Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε σε μια δοκιμαζόμενη κοινωνία; Γιατί θα πρέπει να αισιοδοξούμε για το αύριο;
Δεν μπορεί κανείς να είναι ευχαριστημένος από τα σκληρά οικονομικά μέτρα. Νομίζω, όμως, ότι όλη αυτή η κατάσταση που δημιουργήθηκε θα μας βοηθήσει να βελτιώσουμε τα «κακώς κείμενα» της οικονομίας, αλλά και του πολιτικού συστήματος, ώστε οι θυσίες μας να μην πάνε, για άλλη μια φορά, εις μάτην.
Είμαι πεπεισμένος ότι, σε δυο-τρία χρόνια, θα είμαστε σε πολύ καλύτερη θέση, σε μια Ελλάδα με νοικοκυρεμένα οικονομικά, λιγότερο κράτος, μηδενικές σπατάλες και, σαφώς, με ισχυρότερη παρουσία στον διεθνή ορίζοντα.
Σε λίγο καιρό ο «Καλλικράτης» θ’ αποτελεί τη νέα «πυξίδα» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πού πιστεύετε ότι μπορεί να «σκοντάψει» το νέο εγχείρημα, ώστε τελικώς να μην καταφέρει να εξυγιάνει και ν’ αυξήσει την αποτελεσματικότητα του αυτοδιοικητικού θεσμού;
Δεν νομίζω ότι θα «σκοντάψει» κάπου. Σίγουρα, επειδή είναι κάτι νέο, η εφαρμογή του θα πάρει κάποιο καιρό. Εξάλλου, μην ξεχνάμε ότι οι απόψεις για τον «Καλλικράτη» είναι σχεδόν όσες και ο συνολικός πληθυσμός αυτής της χώρας…
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια μεγάλη αλλαγή, η οποία θα μας απασχολεί τουλάχιστον σε βάθος δεκαετίας. Δεν είναι «μια κι έξω» μεταρρύθμιση. Σήμερα γίνεται το πρώτο, μεγάλο βήμα και δεν θα σταματήσει, έστω κι αν δυσαρεστεί ορισμένους ή πλήττει ορισμένα συμφέροντα.
Με τον «Καλλικράτη» θα πετύχουμε μεγαλύτερη αποκέντρωση, περισσότερη διαφάνεια, αύξηση της αποτελεσματικότητας στην εξυπηρέτηση του πολίτη κι όλα αυτά με σκοπό την ανάπτυξη. Σίγουρα θα γίνουν και λάθη, αλλά είναι τομές που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια.
Θα «αντέξουν» οι σημερινές αυτοδιοικητικές δομές στην περιοχή μας να «τρέξουν» μια τόσο μεγάλη μεταρρύθμιση;
Θα υπάρξουν δήμοι που θα μπορέσουν ν’ ανταπεξέλθουν στις αλλαγές αρκετά ικανοποιητικά και κάποιοι που θα τα βρουν πραγματικά «σκούρα». Εξαρτάται, από τον βαθμό που κάθε αιρετός θα συνειδητοποιήσει το μέγεθος των αλλαγών. Κι εδώ είναι σημαντικός και ο ρόλος των ψηφοφόρων, οι οποίοι θα πρέπει να επιλέξουν ποιοι αιρετοί μπορούν να λειτουργήσουν στη νέα εποχή και ποιοι, διατηρώντας τις παλαιές αντιλήψεις, του βολέματος, της αυτοπροβολής, της σπατάλης του δημοτικού χρήματος, όπως συμβαίνει στην πόλη μας, πρέπει να μείνουν πίσω.
