Περί τα μέσα του 19ου αιώνα έγινε μεγάλη μετακίνηση μαστόρων αγγειοπλαστών από τις Κυκλάδες και αλλά μέρη της Ελλάδος στο Μαρούσι, λόγω της ποιότητας του πεντελικού νερού που έτρεχε σε όλη την περιοχή και της καταλληλότητας του χώματος για κατασκευή σταμνών, κατ’ αρχήν, και άλλων κεραμικών σκευών. Οι Μαρουσιώτες γέμιζαν τις στάμνες με νερό και τροφοδοτούσαν την Αθήνα, μεταφέροντάς τις με κάρα (Σπύρος Λούης, Μπάρμπα Γιάννης κανατάς κ.ά. ).
Τα πρώτα καμίνια της εποχής εκείνης ήταν ξυλοκάμινα, όπως τα φτιάχνανε και στην αρχαία Ελλάδα. Με το πέρασμα των χρόνων, από τα 50 και πλέον ξυλοκάμινα που λειτουργούσαν στο Μαρούσι, και αλλά τόσα στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, (βλέπε Χαλάνδρι, Αγ. Παρασκευή, Πειραιά), τα οποία κατασκεύαζαν κεραμικά χρήσης και διακοσμητικά, φτάσαμε στη σημερινή εποχή όπου ο κίνδυνος να εξαφανιστεί και το τελευταίο ξυλοκάμινο είναι προ των πυλών.
Η ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη, η τυποποίηση και η αύξηση της αξίας της γης, ειδικά στην περιοχή μας, οδήγησε στο να εξαλειφθούν σχεδόν όλα τα καμίνια στη μοναδική κεραμούπολη της Αττικής και του ευρύτερου ελλαδικού χώρου των νεωτέρων χρόνων, που είναι το Μαρούσι και που μας συνδέουν άμεσα με την αρχαία Ελλάδα,
Ήδη στη Σίφνο, την Κρήτη, τη Μυτιλήνη και αλλού έχουν κηρυχθεί αυτά τα καμίνια διατηρητέα. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με την αρχαιότερη τέχνη, η οποία είναι και το μεγαλύτερο μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και το διαπιστώνουμε αυτό από τα εκατοντάδες χιλιάδες αγγεία που βρίσκονται στα μουσεία μας και σε όλα τα μουσεία του κόσμου, που μέσα από παραστάσεις και σύμβολα ήταν οι βασικοί αρωγοί της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Στο Μαρούσι κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ακόμα και έτσι το τελευταίο εν ενέργεια καμίνι παραδίδεται στην τύχη και στην τσιμεντοποίηση. Η Ένωσή μας αποφάσισε να κάνει ένα τιμητικό αποχαιρετισμό σε αυτό το ιστορικό και πολιτιστικό μνημείο μέσα από το οποίο αναδείχτηκε το Μαρούσι ως κεραμούπολη.
Σας καλούμε λοιπόν τη Κυριακή 11 Μαρτίου από τις 10 π.μ. έως τις 2 μ.μ. στο τελευταίο ψήσιμο του καμινιού, που βρίσκεται στην γωνία των οδών Bεροίας και Kαλλέργη στη Λάκκα Kόττου, το οποίο επί 50 χρόνια λειτούργησε παραγωγικά και ασταμάτητα.
Με εξαιρετική εκτίμηση
Για το Δ.Σ. της Π.Ε.Κ.Α.
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Κων/νος Γαλάνης Ελευθέριος Μενεγής
