Τρόμο προκαλεί η θέα των γιγάντιων πυλώνων υψηλής τάσης της ΔΕΗ, που «σκιάζουν» τα σπίτια -σε μια περίπτωση είναι στην κυριολεξία μέσα στην αυλή- στο οικιστικό όριο της Νέας Πεντέλης, στους πρόποδες του Πεντελικού.
Ρεπορτάζ: Κατερίνα Καρύγιαννη
Είναι αλήθεια ότι οι πυλώνες προϋπήρχαν -από τις αρχές της δεκαετίας του ’80- των σπιτιών, αλλά και των δρόμων στην περιοχή. Γι’ αυτό ακριβώς και κάποιοι που είχαν οικόπεδα στο συγκεκριμένο σημείο τα «ξεπούλησαν» στην κυριολεξία, όπως πληροφορηθήκαμε.
Η ανάγκη όμως για εξασφάλιση στέγης από τη μία πλευά και η άγνοια από την άλλη, φαίνεται ότι οδήγησαν πολλούς κατοίκους πλέον της περιοχής να χτίσουν εκεί.
Κι ενώ σαφώς δεν υπάρχει ακόμα σύμπνοια ειδικών επιστημόνων για τις επιπτώσεις στην υγεία από την εγγύτητα με τους πυλώνες υψηλής τάσης και μόνο η «αρχή της προφύλαξης» που αποτελεί ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά δεν έχει ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία, υπαγορεύει μια κάποια απόσταση ασφάλειας από κατοικημένες περιοχές.
Η διοίκηση του Δήμου Νέας Πεντέλης, όπως δήλωσε στην «Α» ο αντιδήμαρχος Αντώνης Φειδοπιάστης, βρίσκεται σε συνεννοήσεις με τη ΔΕΗ για να απομακρυνθούν οι πυλώνες σε απόσταση τουλάχιστον 500 – 600 μέτρων από το όριο του οικιστικού ιστού.
Ωστόσο, η επιλογή της υπογειοποίησης αποκλείεται από τη ΔΕΗ ως εξαιρετικά κοστοβόρα, ενώ και στην περίπτωση της απομάκρυνσης των πυλώνων η ΔΕΗ «βλέπει» ένα κόστος της τάξης του 1,2 εκατ. ευρώ, το οποίο σαφώς και δεν προτίθεται να το αναλάβει εξ΄ολοκλήρου.
Αντ΄αυτού προτείνει επιμερισμό του κόστους μεταξύ ΔΕΗ, Δήμου και δημοτών που επηρεάζονται άμεσα από την παρουσία των πυλώνων. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, κατά τα λεγόμενα του κ. Φειδοπιάστη πάντα, το κόστος που θα κληθεί να επωμιστεί ο κάθε δημότης μπορεί να φτάσει και τις 40.000 ευρώ. Εύκολα κατανοούμε ότι ακόμα κι ένας μεταξύ αυτών να αρνηθεί να καταβάλει αυτό το ποσό -που είναι όχι μόνο υψηλό, αλλά και άδικο αν σκεφτεί κανείς ότι η προστασία της δημόσιας υγείας είναι χρέος του κάθε ευνομούμενου κράτους- το έργο θα πάει πίσω.
Από την άλλη πλευρά, ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Κώστας Καλλιανιώτης επιμένει ότι οι πολίτες και η δημοτική αρχή θα πρέπει να διεκδικήσουν την πιο μακροπρόθεσμη και καλύτερη, ακόμα και από άποψη αισθητικής, λύση της υπογειοποίησης. Και αυτό γιατί, όπως εξηγεί, αν επεκταθεί μετά από 10-15 χρόνια το όριο του οικιστικού ιστού, τα σπίτια θα βρεθούν και πάλι μέσα στους πυλώνες.
Αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι το υψηλό κόστος της συγκεκριμένης λύσης είναι ένα σοβαρό μειονέκτημα, σημειώνοντας όμως ότι μπορεί πάντα να αναζητηθεί λύση μερικής τουλάχιστον κάλυψής του μέσω ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.
Τα μηνύματα πάντως από την έκβαση ανάλογων προσπαθειών σε άλλους δήμους στην Αττική, αλλά και σε ολόκληρη την επικράτεια, δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξα. Η α-
πομάκρυνση, για παράδειγμα, των πυλώνων υψηλής τάσης σε Αιγάλεω και Αγία Βαρβάρα, παρά την ανακοίνωση Σιούφα το 2006, δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί. Σε επερώτηση μάλιστα (από 14/1/2010) του βουλευτή Κυριάκου Μητσοτάκη για την πρόοδο των έργων, οι αρμόδιοι υπουργοί δεν δίνουν ξεκάθαρη απάντηση.
Ας κρατήσουμε, ωστόσο, ως καλό προηγούμενο το γεγονός ότι στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης κάτοικοι και Δήμος, μετά από αγώνα 10 και πλέον χρόνων, πέτυχαν την υπογειοποίηση του μεγαλύτερου δικτύου στην Ελλάδα, μήκους 5.5 χλμ.
