Πύλη εισόδου

Μονόλογος παιχνίδι, στασίδι, αποκούµπι µιας γυναίκας στον προθάλαµο του γήρατος. Ξυπνάει και είναι νέα. Ξυπνάει και είναι γριά. Ανάλογα µε τη διάθεσή της. Με τον ύπνο που έχει κάνει. Στην Αθήνα του σήµερα, όπως τη ζει, όπως την έζησε, όσο την έζησε. Με τα δικά της πρόσωπα. Τη δική της φωνή. Τη δική της ορθοστασία.

Πύλη εισόδου: Στο αχανές του κυβερνοχώρου.

Το πέρασµα από τη µια στην άλλη όψη.

Από το εδώ στο εκεί.

Ανέµελα, αθόρυβα, φασµατικά, εις το διηνεκές.

Αλόγιστα προς τα ρηχά, τα λασπερά, τα άπατα της µέρας που έφυγε.

Από το εδώ στο εκεί.

Συρτά, αµίλητα, προς τη µοναδική βεβαιότητα.

Η Μάρω Δούκα, από τις σημαντικότερες συγγραφείς της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας, γεννήθηκε το 1947 στα Χανιά. Το 1966 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου έκτοτε ζει. Αποφοίτησε από το Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1974, με τις νουβέλες «Η πηγάδα», «Κάτι άνθρωποι», και μέχρι σήμερα έχει εκδώσει μία ακόμη νουβέλα, δύο συλλογές διηγημάτων, εννέα μυθιστορήματα (πιο πρόσφατο, «Έλα να πούμε ψέματα», 2014) και δύο συλλογές κειμένων «Ο πεζογράφος και το πιθάρι του» (1992), «Τίποτα δεν χαρίζεται» (2016), ενώ το 2005 εξέδωσε «Τα μαύρα λουστρίνια» στο πλαίσιο της σειράς «Η κουζίνα του συγγραφέα» των εκδόσεων «Πατάκη». Έχει τιμηθεί με το Βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου Ηρακλείου για το μυθιστόρημα «Αρχαία σκουριά» με το Β Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το μυθιστόρημα «Πλωτή πόλη» και με το Βραβείο Κώστα Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το μυθιστόρημα «Αθώοι και φταίχτες», για το οποίο επίσης τιμήθηκε με το Βραβείο Balkanika και το Βραβείο «Καβάφη». Για το μυθιστόρημα «Έλα να πούμε ψέματα» έχει τιμηθεί με το βραβείο «Νίκος Θέμελης» του ηλεκτρονικού περιοδικού «Αναγνώστης». Διηγήματα και μυθιστορήματα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Σήμερα, τα βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Πατάκη».