H ποίηση του Dinu Flămând απηχεί τα χρόνια της απουσίας του από τον γενέθλιο τόπο, χρόνια αναγκαστικής και επώδυνης σιωπής. Τα ποιήματα του Dinu Flămând αφενός ανακλούν την ατμόσφαιρα της «σατανικής δεκαετίας», τελευταίας και πιο σκληρής φάσεως του ολοκληρωτισμού στη Ρουμανία, και αφετέρου την περίοδο του ξεριζωμού, της νεύρωσης και της αλλοτρίωσης που επιφέρει η εξορία. Μία σπαρακτική υπαρξιακή, έως και πολιτική (δια)μαρτυρία, δοσμένη όμως στην αδαμάντινη γλώσσα ενός ώριμου ποιητή.
Ο Dinu Flamand γεννήθηκε το 1947 στην Ρουμανία, περιοχή της βόρειας Τρανσυλβανίας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο του Cluj-Napoca συμμετέχει στη δημιουργία του περιοδικού Echinox (‘Ισημερία’), γύρω από το οποίο συσπειρώθηκε μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές ομάδες της εποχής, στην χώρα του, με διάρκεια αρκετών δεκαετιών και με χαρακτηριστικό γνώρισμα το αντιδογματικό πνεύμα και το άνοιγμα προς τις όπου γης ανθρωπιστικές αξίες.
Μετά την αποφοίτηση, μετακομίζει στο Βουκουρέστι και εργάζεται σε διάφορους εκδοτικούς οίκους και λογοτεχνικά περιοδικά. Εκδίδει ποίηση, δοκίμια, ρεπορτάζ και άρθρα λογοτεχνικής κριτικής· την ίδια περίοδο, ασκεί κατά καιρούς, αλλά και επί μονίμου βάσεως, την κριτική υποδοχής σε διάφορα φιλολογικά έντυπα. Πλην όμως, καθώς το ιδεολογικό κλίμα γίνεται όλο και σκληρότερο στην Ρουμανία και ο ασφυκτικός έλεγχος της λογοκρισίας τείνει να ισοπεδώσει κάθε εκδήλωση πρωτοτυπίας και ανεξαρτησίας του πνεύματος, στρέφεται προοδευτικά στην κατεύθυνση των μεταφράσεων από μεγάλους συγγραφείς του κόσμου όπως οι Fernando Pessoa, César Vallejo, Borges, Carlos Drummond de Andrade, Umberto Saba, Beckett, Pablo Neruda, Martin Booth, Herberto Helder, Miguel Torga, Sophia de Mello, Antonio Lobo Antunes κ.ο.κ.
Μετά από σύσταση του τελευταίου, το 1985 του χορηγείται υποτροφία του πορτογαλικού ιδρύματος Gulbenkian προκειμένου να μελετήσει. στη Λισσαβόνα. το έργο του Fernando Pessoa, το οποίο εν συνέχεια θα μεταφράσει συστηματικά στην ρουμανική. Μια δεύτερη πρόσκληση στην Πορτογαλία του δίδει την ευκαιρία να σταματήσει στην επιστροφή του στο Παρίσι, όπου ζητά και λαμβάνει πολιτικό άσυλο. τον Μάρτιο του 1989, αφού είχε καταγγείλει το τυραννικό καθεστώς της χώρας του, στον γαλλικό Τύπο (Libération, Le Monde).
Αφού συνεργάσθηκε ως free lancer με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς Free Europe και το BBC Radio, εργάζεται για 20 και πλέον χρόνια ως δίγλωσσος δημοσιογράφος στο Radio France Internationale, στο Παρίσι. Επιστρέφοντας στην Ρουμανία, μετά την ανατροπή του κομμουνιστικπού καθεστώτος το 1989, χρημάτισε παρφαγωγός εβδομαδιαίας τηλεοπτικής εκπομπής και δημοσίευσε στον ημερίσιο τύπο άρθρα και σχόλια για θέματα επικαιρότητας. Το 2012 έγινε σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών και, από το 2013 έως το 2014, διορίστηκε σύμβουλος υπουργός, εκπροσωπώντας στο Παρίσι την Ρουμανία, στα πλαίσια του Διεθνούς Οργανισμού Γαλλοφωνίας.
Έχει δημοσιεύσει πολλές ποιητικές συλλογές, δοκίμια και μεταφράσεις, του έχουν απονεμηθεί διακρίσεις και βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του Εθνικού Βραβείου Ποίησης «Mihai Eminescu». Αρκετά βιβλία και ανθολογίες του δημοσιεύονται στη Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, το Μεξικό και τη Χιλή. Τα πιο πρόσφατα είναι: Ίσκιοι σε απόκρημνες ακτές (Μεξικό, Γερμανία, Πορτογαλία, Ιταλία), Στον ύπνο και στον ξύπνο, 2016 και Άνοιξη στην Πράγα, 2017 (Ρουμανία). Campos de cáñamo de mi Transilvania, Casa de Libros Editores, Μπογκοτά, Κολομβίαw, 2018=. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η εκτενέστερη επιλογή από το ποιητικοό του έργο, Ξυλώνω και υφαίνω, 2 τόμοι (εκδ. Școașa Ardeleană, Cluj-Napoca, 2018).
Εκδόσεις: Γκοβόστη
Συγγραφέας: Dinu Flamand
Σελίδες: 136
Τιμή: 7,00 ευρώ.
