Ένας απ’ τους δημοσιογράφους θρύλους των πολιτιστικών μας, ο Γιάννης Φλέσσας άνοιξε τα αρχεία του και παρέδωσεστο κοινό, 30 εκπληκτικές του συνεντεύξεις, με φωτογραφίες και αναμνήσεις από τις δεκαετίες του ’70, ’80 και ’90 σε ένα λεύκωμα που θα αφήσει εποχή.
Ο Γιάννης Φλέσσας είχε συναντήσει και είχε μιλήσει με τους σημαντικότερους ανθρώπους των ημερών μας και το λεύκωμα αυτό θεωρήθηκε το καλύτερο βιβλίο στο είδος του. Ακολουθούν 13 από τους 30 που είχαν κουβεντιάζει μαζί του και μερικές φράσεις τους, έτσι ενδεικτικά για να αντιληφθεί ο αναγνώστης την σπουδαιότητα αυτού του λευκώματος.
Πρόκειται για κείμενα και φωτογραφίες που ξυπνούν τις αναμνήσεις μας από άλλες εποχές, τότε που η Ελλάδα έβγαζε ανθρώπους που μας έκαναν περήφανους.
Μια μικρή γεύση από αυτές τις συνεντεύξεις που φιλοξενεί αποδεικνύει τη σπουδαιότητά του:
Μίκης Θεοδωράκης: «Γνώρισα την Μέριλιν Μονρόε έξω από τις τουαλέτες ενός στούντιο.»
Μιχάλης Κακογιάννης: «Στην Ελλάδα σου κάνουν μόνο καλή κηδεία…»
Μελίνα Μερκούρη: «Οι καλλιτέχνες είναι η φωνή του λαού και όχι κλόουν!»
Θόδωρος Αγγελόπουλος: «Η σκοτεινότερη ώρα είναι η ώρα πριν απ’ την αυγή».
Τζέιν Φόντα: «Οι Έλληνες έχετε πολιτική συνείδηση».
Βαγγέλης Παπαθανασίου: «Το Όσκαρ μου είναι ελληνικό».
Οδυσσέας Ελύτης: «Εμένα η φιλοδοξία μου είναι να αισθάνομαι τρυπωμένος με τη μορφή βιβλίου στην τσάντα κάποιου νέου ή κάποιας κοπέλας σε ώρες μοναξιάς. Η μυστική επικοινωνία είναι το παν».
Μπομπ Ντίλαν: «Από την εποχή του Προμηθέα, ο καλλιτέχνης είναι επαναστάτης».
Ιάκωβος Καμπαννέλης: «Βρίσκω μειωτικό το ότι οι ξένοι ξέρουν την Ελλάδα κυρίως ως «Bouzouki music».
Ειρήνη Παππά : «Όσο μεγάλη και να ήταν η Παξινού, εγώ δεν ήθελα να γίνω σαν αυτήν».
Έλλη Λαμπέτη: «Η Δεξιά; Τι αναχρονισμός, Θεέ μου!…»
Ρούντολφ Νουρέγιεφ: « Έχω χορέψει μουσική του Μίκη Θεοδωράκη στο Covent Garden»
Τζον Κασαβέτης: «Στο Χόλλυγουντ μπορείς να γίνεις ένας καλός επαγγελματίας. Εγώ είμαι ερασιτέχνης και έτσι θέλω να παραμείνω».
(Εκδόσεις ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ)
