Ήταν 4 Ιουλίου του 2025, όταν το Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου, με ομόφωνη απόφαση του, εξουσιοδότησε τον δήμαρχο, Σίμο Ρούσσο να υπογράψει το συμφωνητικό εξόφλησης με δόσεις, του τιμήματος που αναλογεί στον Δήμο, για την απόκτηση του κτήματος Δουζένη.
Τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη δέσμευση του ιστορικού ακινήτου των 3 στρεμμάτων ξεπερνιέται πλέον και το τελευταίο εμπόδιο για αξιοποίηση της πρώην οινοπνευματοποιίας, στη γωνία των οδών Σαλαμίνας και Βενιζέλου. H αποζημίωση, όπως εξήγησε ο «πρώτος πολίτης» της πόλης, θα καταβληθεί με τρόπο οικονομικά επωφελή για τον Δήμο. Το ακίνητο αποκτάται στην τιμή των 550 ευρώ/τετραγωνικό μέτρο, σύμφωνα με την τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου.
«Θα αποδοθεί στους πολίτες»
Για «μια σπουδαία μέρα για το Χαλάνδρι» έκανε λόγο ο Σίμος Ρούσσος, που υπενθύμισε ότι «το ακίνητο κινδύνευσε να χαθεί, τουλάχιστον δυο φορές, με υπαιτιότητα των προηγούμενων διοικήσεων. «Η εξέλιξη αυτή δικαιώνει πλήρως τη δεκαετή επίμονη και επίπονη προσπάθεια της σημερινής Δημοτικής Αρχής, προκειμένου να επιβληθεί για τρίτη φορά η επανεπιβολή της απαλλοτρίωσης», είπε, για να προσθέσει: «Αυτό θεωρείτο αδιανόητο -δεδομένου ότι είχε γίνει ήδη δύο φορές άρση της απαλλοτρίωσης, με υπαιτιότητα των τότε διοικήσεων του Δήμου- να οριστεί τιμή μονάδας και να προχωρήσουν όλες οι αναγκαίες διαδικασίες, ώστε η έκταση των 3 στρεμμάτων να παραμείνει δημόσια και να αποδοθεί στους πολίτες».
Ο δήμαρχος πρόσθεσε ότι «από το 2014 έγινε μια τεράστια προσπάθεια της διοίκησης που τελικώς οδήγησε στην επανεπιβολή της απαλλοτρίωσης, μετά από πολλές περιπέτειες, το 2019 και έπειτα στην δαιδαλώδη δικαστική περιπέτεια να οριστεί μια συμφέρουσα για τον Δήμο τιμή μονάδας και τελικά στην ομόφωνη απόφαση του ΔΣ για την εξόφληση του τιμήματος κα την οριστική απόκτηση του ακινήτου».
Ο ίδιος εξέφρασε τις ευχαριστίες του στους αντιδημάρχους Κώστα Γερολυμάτο και Έλενα Χριστούλη, στην ειδική συνεργάτη της διοίκησης Φερενίκη Βαταβάλη, στη διευθύντρια των Τεχνικών Έργων Κατερίνα Νότα και τα στελέχη της υπηρεσίας Χάιδω Μπαζάκα και Γεωργία Παπαδοπούλου, για τη δουλειά τους καθώς επίσης και στην προϊσταμένη της Οικονομικής Διεύθυνσης Φλορένα Νταβία, για την πολύτιμη συμμετοχή τους στην έγκαιρη διαμόρφωση των εισηγήσεων σε ασφυκτικούς χρόνους. Ξεχωριστή αναφορά έκανε ο «πρώτος πολίτης» της πόλης και στον νομικό σύμβουλο της επιτροπής αγώνα και νυν δικηγόρο του Δήμου, Πολύδωρο Τακόπουλο, «για τους άψογους νομικούς χειρισμούς του, χωρίς τους οποίους, τίποτα δεν θα είχε επιτευχθεί».
Εργοστάσιο… ετών
Το οινοπνευματοποιείο Δουζένη κατασκευάστηκε κατά τον Μεσοπόλεμο και ήταν ένα από τα λίγα εργοστάσια παρασκευής αλκοόλ που υπήρχαν στην Ελλάδα. Πρόκειται για το μόνο ίσως από τα παλιά εργοστάσια της πόλης που έχει απομείνει και ένα σπάνιο απομεινάρι της βιομηχανικής κληρονομιάς, στενά συνδεδεμένο με την εξέλιξη της περιοχής.
Όπως σημείωσε η Ελεάννα Κούνουπα, απόφοιτη της Σχολής Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και φωτογράφος, στο «Πανελλήνιον Λεύκωμα της Εθνικής Εκατονταετηρίδος» αναφέρεται η λειτουργία της επιχείρησης στο προάστιο, με συναφές όνομα ιδιοκτήτη, χωρίς να είναι βέβαιο ότι βρισκόταν στην ίδια θέση.
Το υπάρχον ακίνητο κατασκευάστηκε σε μία πρώην αγροτική έκταση, με βάση δύο συμβόλαια του 1931 και 1935. Το 1939 καταγράφεται ως “Ανώνυμος Εταιρεία Οινοπνευματοποιίας και Οινοποιίας Δουζένη” στο Χαλάνδρι Αττικής. Λόγω χρεών το εργοστάσιο έκλεισε και περιήλθε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.»
Το 1952, μετά την Κατοχή, γίνεται προσπάθεια να λειτουργήσει πάλι. Τότε η οικογένεια Τσιμάρα αγοράζει την επιχείρηση από την Τράπεζα και την λειτουργεί για λίγα χρόνια με την παραγωγή της παρκετίνης «Υμηττός». Όμως η προσπάθεια αυτή δεν καρποφορεί και η πορεία ήταν φθίνουσα, όπως τονίζεται σε κείμενο της ιστοσελίδας diadromi.eu. Μετά το κλείσιμο του εργοστασίου, το κτήριο χρησιμοποιήθηκε για μερικά χρόνια ως αποθήκη και μετά από μια μεγάλη φωτιά που το κατέστρεψε, εγκαταλείπεται στην τύχη του για σαράντα χρόνια περίπου.
«Μαραθώνιος» απαλλοτρίωσης
Η σημερινή δημοτική Αρχή παρέθεσε ένα χρονικό των γεγονότων που ακολούθησαν:
«1992 – Το κτήμα Δουζένη δεσμεύεται από το Δήμο Χαλανδρίου για πολιτιστικό κέντρο.
1999 – Το κτήριο του εργοστασίου χαρακτηρίζεται διατηρητέο.
2002 – Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου προσφεύγει στη Δικαιοσύνη για αποχαρακτηρισμό και απόδοση του χώρου. Με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η δέσμευση του ακινήτου αίρεται.
2005 – Το Δημοτικό Συμβούλιο ζητά ομόφωνα την επανεπιβολή της απαλλοτρίωσης, αλλά το παλιό εργοστάσιο κατεδαφίζεται, τον Δεκαπενταύγουστο του ίδιου έτους, από την ιδιοκτήτρια εταιρεία, σε μια προσπάθεια να δημιουργηθούν τετελεσμένα. Η παράταξη «Αντίσταση με τους Πολίτες του Χαλανδρίου» πρωταγωνιστεί σε σειρά κινητοποιήσεων, στην κατάληψη του Δημοτικού Συμβουλίου και στην οργάνωση συναυλίας στους δρόμους της πόλης, καταγγέλλοντας τους χειρισμούς της τότε διοίκησης και ζητώντας να γίνουν οι αναγκαίες ενέργειες για να περάσει το ακίνητο στα «χέρια» του Δήμου.
2009 – Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών ορίζει προσωρινή τιμή μονάδας.
2012 – Το Εφετείο Αθήνας αίρει την απαλλοτρίωση λόγω της μη καταβολής από το Δήμο του αντιτίμου αποζημίωσης, με βάση την προσωρινή τιμή μονάδας.
2014 – Ξεκινά, από τη σημερινή διοίκηση, αγώνας εξεύρεσης χρημάτων για την απαλλοτρίωση.
2017 – Εξασφαλίζεται χρηματοδότηση 1.363.000 ευρώ από το Πράσινο Ταμείο για την απαλλοτρίωση του ακινήτου. Το Δημοτικό Συμβούλιο με την υπ’ αριθ. 251/6.6.2017 ομόφωνη απόφασή του, εγκρίνει την εκ νέου τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, με χαρακτηρισμό του υπαίθριου χώρου του ακινήτου ως κοινόχρηστου χώρου και την εκ νέου επιβολή ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης.
2018 – Το Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων εγκρίνει την αναγκαστική απαλλοτρίωση του ακινήτου.
2021 – Εκδικάζεται η αίτηση του Δήμου για καθορισμό οριστικής τιμής μονάδας
2023 – Δημοσιεύεται η σχετική απόφαση.
2025 – Το Δημοτικό Συμβούλιο εξουσιοδότησε τον δήμαρχο Σίμο Ρούσσο να υπογράψει το συμφωνητικό εξόφλησης του τιμήματος που αναλογεί στον Δήμο»
Ειδήσεις από το Χαλάνδρι στο amarysia.gr
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
