«Η εικόνα που παρουσιάζει η πολιτιστική δραστηριότητα στην Αγία Παρασκευή είναι αντιφατική» αναφέρει, σε παρέμβασή της η δημοτική κίνηση Φυσάει Κόντρα. Η παράταξη, μάλιστα, καταθέτει τη δική της πρόταση, «για να γίνει ο πολιτισμός υπόθεσης των κατοίκων της πόλης».
Αναλυτικά τι επισημαίνει ο συνδυασμός, με επικεφαλής τον Θάνο Ανδρίτσο:
«Κατά την άποψη μας, η πολιτιστική πολιτική του δήμου οφείλει να διέπεται από κάποιες βασικές αρχές:
1. O πολιτισμός δεν μπορεί να είναι η αναγκαία γαρνιτούρα που καθιστά πιο εύπεπτη την πολιτική πρόταση, ούτε το μέσο για την προβολή της «πνευματικότητας» της όποιας δημοτικής αρχής. Η οργάνωση των πολιτιστικών παρεμβάσεων του δήμου δεν μπορεί να γίνεται από μονοπαραταξιακά όργανα και άτυπες ομάδες ελεγχόμενες από τους προέδρους των δυο δημοτικών ΝΠ που «διαχειρίζονται» τον πολιτισμό. Ο αυταρχισμός στη διοίκηση ενός νομικού προσώπου του δήμου που υποτίθεται ότι υπηρετεί τον πολιτισμό είναι ξένος και προς την ιδέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και προς την ιδέα του πολιτισμού. Η διαφάνεια και η δημόσια διαβούλευση, ως καταστατική αρχή της ΤΑ, πρέπει να περιλαμβάνει και τα πολιτιστικά πράγματα.
2. Το «πολιτιστικό προϊόν», είτε αυτό είναι μια θεατρική παράσταση, μια συναυλία, είτε ένα οποιοδήποτε έργο τέχνης, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται από το δήμο ως εμπόρευμα προς κατανάλωση που απλά ο δήμος αναλαμβάνει να το προσφέρει δωρεάν στους δημότες του. Υποστηρίζουμε όχι τις γενικώς «ποιοτικές» δημιουργίες, αλλά εκείνα τα πολιτιστικά έργα που αμφισβητούν και τείνουν να σχετικοποιήσουν τη διάκριση μεταξύ δημιουργού και θεατή, εμπλέκοντας τον τελευταίο σ’ ένα διάλογο με το έργο και το δημιουργό του, μέσω του οποίου ο θεατής δεν καταναλώνει παθητικά, αλλά δημιουργεί τη δική του προσωπική εκδοχή για το έργο.
3. Καθήκον του δήμου, και πολύ περισσότερο ενός φορέα όπως η δημοτική βιβλιοθήκη που (υποτίθεται ότι) έχει και ένα εκπαιδευτικό χαρακτήρα, δεν είναι να προσφέρει στους δημότες την ευκαιρία να απολαύσουν τα ηχηρά και καταξιωμένα ονόματα της μουσικής ή της θεατρικής σκηνής, αλλά να προτείνει και να φέρει το δημότη σε επαφή με αξιόλογους δημιουργούς που επειδή είναι «ενοχλητικοί» στο εμπορικό κύκλωμα, ή υποστηρίζουν μειοψηφικές απόψεις, ή για άλλους λόγους, είναι σχετικά άγνωστοι στο ευρύ κοινό.
4. Στο πλαίσιο των πιο πάνω αντιλήψεων, ο δήμος μπορεί και οφείλει να ενθαρρύνει για παράδειγμα την οργάνωση μαθητικών φεστιβάλ από τους ίδιους του μαθητές, παρέχοντάς τους τα μέσα που θα τους βοηθήσουν να ξεδιπλώσουν τη δημιουργικότητά τους, και να βάλουν σ’ αυτό την ιδιαίτερη ζωντάνια και σφραγίδα τους. Ο δήμος μπορεί και οφείλει να ενθαρρύνει τη δημιουργία αποκεντρωμένων και αυτόνομων από τη δημοτική διοίκηση στεκιών νεολαίας που καλλιεργούν την αυτενέργεια των νέων ανθρώπων και θα αντανακλούν την ιδιομορφία της κάθε γειτονιάς.
5. Εξ ίσου σημαντικό είναι να παραμεριστεί η μεγαλεπήβολη σκέψη για αποκλειστική δημιουργία ενός διαβαλκανικού κέντρου πολιτισμού στη νεοαποκτηθείσα βίλα Ιόλα, και να προωθηθεί η ιδέα του προσανατολισμού του χώρου στην εξυπηρέτηση των αναγκών της δημιουργικής έκφρασης των δημοτών (βοτανικός κήπος, συλλογικές εκθέσεις, λέσχη συζητήσεων, νεανικές μπάντες, προβολές ερασιτεχνικών βίντεο, κλπ).
6. Το λαϊκό Πανεπιστήμιο μπορεί και πρέπει να αναμορφωθεί. Η θεματολογία των σεμιναρίων του που σήμερα περιλαμβάνει κάποια μάλλον αδιάφορα «ακαδημαϊκά» θέματα, πρέπει να προσανατολιστεί σε θέματα που απασχολούν τους κατοίκους της πόλης και για τα οποία είναι χρήσιμη μια επιστημονική τεκμηρίωση. Τέτοια θέματα θα μπορούσαν να είναι πχ οι κίνδυνοι από την εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας, ή τα σύγχρονα συμπληρώματα διατροφής, κ.ά. Σε κάθε περίπτωση, οι δημότες που παρακολουθούν τα σεμινάρια πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να διατυπώνουν την άποψή τους για τη θεματολογία που οι ίδιοι προκρίνουν.
7. Eίναι σαφές ότι η «απόδοση στον πολιτισμό της θέσης που του αξίζει», για την οποία όλοι κόπτονται, δεν συμβιβάζεται με το καθεστώς της απόλυτης εργασιακής επισφάλειας των συνεργαζόμενων ανθρώπων της τέχνης με τον ΠΑΟΔΑΠ, και των ευτελών αμοιβών τους. Οι εργαζόμενοι αυτοί, εφ’ όσον καλύπτουν πάγιες ανάγκες του δήμου, πρέπει να αποκτήσουν τα αυτονόητα δικαιώματα όλων των άλλων δημοτικών υπαλλήλων. Το πολιτιστικό «προϊόν» φέρει πάντα την ανεξίτηλη σφραγίδα των κοινωνικών σχέσεων που το παρήγαγαν, μέσα στις οποίες ανήκουν και οι ιδιαίτερες εργασιακές σχέσεις του δημιουργού του.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ και διαβάστε αναλυτικά την τοποθέτηση του συνδυασμού «Φυσάει Κόντρα»
