Γράφει ο
Φοίβος Κλόκκαρης
Αντιστράτηγος ε.α.
Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και την κατάληψη του βορείου τμήματός της, η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) ακολούθησε πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας, που όχι μόνο δεν ανέκοψε την επιθετικότητά της αλλά την έχει αυξήσει. Υιοθετήθηκαν για το Κυπριακό, οι ούτω καλούμενες διακοινοτικές συνομιλίες (ΔΣ) υπό την απειλή των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής (ΤΔΚ), με την παράνομη υποτελή διοίκηση της Τουρκίας για λύση ΔΔΟ, που επέβαλαν η Τουρκία και η Βρετανία. Οι χρονοβόρες ΔΣ μετέτρεψαν το διεθνές έγκλημα που διέπραξε η Τουρκία σε βάρος της Κύπρου, σε δικοινοτική διαφορά, απενοχοποιήθηκε η Τουρκία, παγίωσε τα τετελεσμένα της κατοχής χωρίς κόστος, ισλαμοποίησε/τουρκοποίησε πλήρως τα κατεχόμενα και πέτυχε συνεχείς υποχωρήσεις της ΚΔ στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων.
Με τις υποχωρήσεις μας (συγκλίσεις των συνομιλιών) διαμορφώθηκε η ΔΔΟ σε συγκαλυμμένη μορφή συνομοσπονδίας δύο κρατών, η οποία δεν διαφέρει πολύ από τη λύση δύο κρατών (συνομοσπονδία δύο κρατών) που υποστηρίζει σήμερα η Τουρκία. Οδηγήθηκε το Κυπριακό στο στρατηγικό αδιέξοδο, να συζητούνται δύο λύσεις, που είναι τουρκικών όρων (ΔΔΟ, δύο κράτη).
Σήμερα ο Ελληνισμός της Κύπρου, πέραν του κινδύνου της δημογραφικής αλλοίωσης, αντιμετωπίζει και τις θανατηφόρες απειλές, που προέρχονται από τις Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής (ΤΔΚ) και τον κίνδυνο εφαρμογής λύσης τουρκικών όρων στο Κυπριακό, όπως είναι η ΔΔΟ.
Απειλή των ΤΔΚ: Είναι δυνάμεις επιπέδου Σώματος Στρατού με 40.000 άνδρες, εκατοντάδες άρματα μάχης, αυτοκινούμενα πυροβόλα και άλλα σύγχρονα επιθετικά οπλικά συστήματα, πλήρως επανδρωμένες και ανεπτυγμένες επιθετικά εντεύθεν του Πενταδάκτυλου σε πεδινό έδαφος χωρίς σοβαρά κωλύμματα, συγκροτημένες με μηχανοκίνητους και τεθωρακισμένους σχηματισμούς. Έχουν τη δυνατότητα να επιτεθούν αιφνιδιαστικά κατά των ελεύθερων περιοχών και να θέσουν σε μικρό χρονικό διάστημα υπό τον έλεγχό τους, προωθημένους ζωτικούς χώρους της ΚΔ μεγάλης στρατηγικής σημασίας. Παραμένουν στην Κύπρο επί μισό αιώνα, παρά τα ψηφίσματα του ΣΑ/ΟΗΕ για απομάκρυνσή τους. Αποστολή τους, είναι η εξυπηρέτηση της τουρκικής στρατηγικής του εξαναγκασμού, που συνίσταται στην απειλή ή χρήση στρατιωτικής ισχύος, για να προωθήσει η Τουρκία τον αμετακίνητο πολιτικό στόχο της, να θέσει ΟΛΗ την Κύπρο υπό τον στρατηγικό έλεγχό της, με λύση τουρκικών όρων στο Κυπριακό.
Απειλή της λύσης ΔΔΟ: Η λύση ΔΔΟ για το Κυπριακό, η οποία υποστηρίζεται από την κυβέρνηση της Κύπρου και τις ηγεσίες των περισσοτέρων πολιτικών κομμάτων, όχι μόνο δεν επιλύει το πρόβλημα της ημικατοχής της Κύπρου από την Τουρκία, αλλά επεκτείνει τον έλεγχό της σε όλη τη νήσο. Η ΔΔΟ με βάση τις συγκλίσεις των συνομιλιών : νομιμοποιεί τη διχοτόμηση, δεν κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα της ατομικής ιδιοκτησίας, του εκλέγειν και εκλέγεσθαι και της ελεύθερης εγκατάστασης (επιβολή εδαφικών ζωνών με εγγυημένες πλειοψηφίες κατοίκων και περιουσιών), παραβιάζει την αρχή της στρατιωτικής ασφάλειας (στέρηση δικαιώματος του κυπριακού κράτους να έχει ΕΔ/αδυναμία άσκησης κυριαρχίας, προστασίας των πολιτών και των συνόρων), δεν διασφαλίζει την πολιτική βιωσιμότητα (αδυναμία λήψης αποφάσεων λόγω καταστρατήγησης της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων/βέτο μειοψηφίας/αδικία/παράλυση κράτους) ούτε τη λειτουργική, δημογραφική και οικονομική βιωσιμότητα (πολύπλοκο, υπερμέγεθες διχοτομικό κράτος με 3 κυβερνήσεις και 4 βουλές, παραμονή εποίκων, δυαρχία αξιωματούχων, εις διπλούν ημικρατικοί οργανισμοί, τελωνεία κ.ά.). Οι συγκλίσεις βρίσκονται σε μεγάλη αντίφαση με τη λύση την οποία η πολιτική ηγεσία της Κύπρου προβάλλει στον λαό ότι επιδιώκει. Συνοπτικά, η ΔΔΟ δεν συγκροτεί κανονικό δημοκρατικό κράτος, γι’ αυτό και απορρίφθηκε από τον Ελληνισμό της Κύπρου το 2004 με το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Η κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες, δεν έχουν ενημερώσει επίσημα τον λαό για τις συγκλίσεις των συνομιλιών με την αδικαιολόγητη επίκληση τού απορρήτου των συνομιλιών, για θέματα γνωστά στα ΗΕ, τη Βρετανία και την Τουρκία, οπότε δεν τίθεται θέμα εθνικής ασφάλειας αν γνωστοποιηθούν στους πολίτες, οι οποίοι θα υποστούν και τις συνέπειες μιας κακής λύσης. Βρισκόμαστε στην τραγική κατάσταση η κυβέρνηση της Κύπρου να επιδιώκει εναγωνίως την επανέναρξη των ΔΣ για λύση ΔΔΟ, με την ψευδαίσθηση, που καλλιεργεί και στον λαό, ότι αυτή αποτρέπει τη διχοτόμηση και «επανενώνει» την Κύπρο, ενώ στη πραγματικότητα παραδίδει την Κύπρο στην Τουρκία. Είναι άγνοια εθνικού κινδύνου, εξαιρετικά επικίνδυνη, αδικαιολόγητη και καταστροφική για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Η ΔΔΟ λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος άλωσης της Κύπρου, χωρίς να χρειασθεί να ρίξει άλλες σφαίρες η Τουρκία για την επανάκτησή της.
Η ηγεσία μας, έχει υποχρέωση να ενημερώσει τον λαό για τις συγκλίσεις των συνομιλιών. Ίσως ο λαός με την ενημέρωση/αφύπνιση, συνειδητοποιήσει τον μεγάλο κίνδυνο και ασκήσει πίεση στην ηγεσία μας, να απορρίψει τη ΔΔΟ και να επανατοποθετήσει το Κυπριακό στην ορθή βάση του, ως θέμα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης. Σε ότι αφορά τον μεγάλο κίνδυνο της απειλής των ΤΔΚ, επιβάλλεται επείγουσα ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της ΚΔ, που προϋποθέτει αύξηση των προϋπολογισμών για την άμυνα και του χρόνου της στρατιωτικής θητείας, προς ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς. Απαιτείται και η συνδρομή εξωτερικών συντελεστών ισχύος, με κυριότερους την αναβίωση του ΔΕΑΧ Κύπρου – Ελλάδας και αναβάθμισή του σε αμυντική συμμαχία, καθώς και την πλήρη αξιοποίηση των στρατηγικών συνεργασιών της ΚΔ με ισχυρές φίλες χώρες.
