Γράφει ο Πάνος Σκουρολιάκος: Βουλευτής Ανατολικής Αττικής και υπεύθυνος Τομέα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ
Mε ενθουσιασμό διαβάζουν τις ειδήσεις πολλοί παρουσιαστές της λίστας Πέτσα. Με χαρά μάς πληροφορούν 
πως το υπουργείο Πολιτισμού φρόντισε να στηρίξει τους πληττόμενους ανθρώπους του πολιτισμού, εργαζόμενους και επιχειρηματίες, με τόσα κι άλλα τόσα ποσά. Στα μάτια τους υπάρχει η χαρά. Όμως στα ίδια μάτια καθρεφτίζεται και η παντελής άγνοια επί του θέματος. Φωνάζει το αδιάψευστο βλέμμα: «Δεν το ξέρω το θέμα, έτσι μου είπανε».
Αθέλητα ή και ηθελημένα, κάποιοι αγνοούν την πραγματική κατάσταση για όλους αυτούς τους συμπολίτες μας που από τον Φεβρουάριο βρίσκονται σε υποχρεωτική αργία. Ακολουθούν πολλές «συνεντεύξεις ποταμοί» της κυρίας υπουργού, όπου εξομολογείται τα πόσα καλά φροντίζει για τους καλλιτέχνες, τους οποίους συμπαθεί, άσχετα αν κάποια στιγμή της ξεφεύγουν και χονδροκομμένες απρέπειες.
Μα είναι δυνατόν να έχει παράξει όλο αυτό το τιτάνιο έργο προς τους καλλιτέχνες κι αυτοί να εξακολουθούν να διαμαρτύρονται, να διαδηλώνουν, να αγωνίζονται; Τόσο αγνώμονες είναι ή κάτι ξέρουν παραπάνω; Καθ’ ότι αυτοί βιώνουν όλη τη δύσκολη κατάσταση και, ως εκ τούτου, κανείς δεν μπορεί να τους κοροϊδέψει. Οι διαμαρτυρίες εκφράζονται πια και από τα οικονομικά «ρετιρέ». Φαντασθείτε τι γίνεται στους κάτω ορόφους. Για τα ισόγεια και τα υπόγεια ας μη μιλήσουμε καλύτερα.
Ας δούμε τις αλήθειες των ίδιων των πληττομένων λοιπόν. Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, οι εργαζόμενοι στον χώρο του πολιτισμού ξεπερνούν τις 95.000. Η επέκταση του βοηθήματος για όσους είχαν πάρει το εποχικό του 2018 – 2019 αφορά 2.788 άτομα! Είναι γνωστό πως οι Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Επιχειρήσεις έμειναν εκτός στήριξης κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown. Ένα μικρό ποσό που τους έταξαν από την περασμένη άνοιξη, ακόμα το περιμένουν. Και η κοροϊδία συνεχίζεται με το περίφημο «Μητρώο Καλλιτεχνών». Τους είπαν να γραφτούν εκεί και το χρήμα θα ρέει άφθονο, με πολλά προαπαιτούμενα βέβαια, ως συνήθως. Πήρε λοιπόν το υπουργείο Πολιτισμού ένα εργαλείο από το υπουργείο Εργασίας και ζήτησε να γραφτούν εκεί οι καλλιτέχνες δηλώνοντας την ιδιότητά τους. Προσέξτε: «κατά δήλωσιν»! Ο καθένας μπορεί να μπει, να γραφτεί και να δηλώσει ό,τι επιθυμεί. Χορευτής, λυρικός καλλιτέχνης, πιανίστας, ζωγράφος, μαέστρος – ό,τι θέλει! Βεβαίως, η μεγάλη πλειονότητα των καλλιτεχνών δεν πείστηκε και γύρισε την πλάτη και σ’ αυτή την κοροϊδία. Εδώ, από τις 95.000, γράφτηκαν περί τις 15.000.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε στους δημιουργούς κάτι το οποίο ζητούσαν επί πολλές δεκαετίες. Έναν σύγχρονο νόμο που αφορά τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα. Αυτή τη στιγμή οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης βρίσκονται σε κάκιστη οικονομική κατάσταση. Έχουν χάσει το 70% με 90% του τζίρου τους. Δεν λειτουργούν οι χώροι πολιτισμού και ψυχαγωγίας, δεν εισπράττουν, δεν αποδίδουν. Από τον περασμένο χειμώνα η κυρία υπουργός είχε πει ότι θα ανακοινώσει μέτρα στήριξης των ΟΣΔ. Ακόμα περιμένουν.
Βεβαίως, υπάρχουν και κάποια κονδύλια που χορηγούνται σε κάποιους καλλιτέχνες και σε επιχειρήσεις. Σε ποιους; Πόσα; Με ποια κριτήρια; Δεν γνωρίζουμε, γιατί όσο και να ρωτάμε, στοιχεία δεν μας δίνονται. Το μόνο που μας είπαν είναι ότι δόθηκαν μέσω των εποπτευομένων από το υπουργείο φορέων, σύμφωνα με τις αποφάσεις των διευθυντών τους, τους οποίους διευθυντές διόρισε η κυρία υπουργός βεβαίως.
Πολλά τα στοιχεία, περιορισμένος ο χώρος. Ας μείνουμε στην ευτυχία όσων μεταφέρουν έμπλεοι χαράς την κυβερνητική προπαγάνδα για όσα υπέροχα φροντίζει για τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του η επί των πολιτιστικών κυρία υπουργός. Τους ίδιους όμως τους ανθρώπους του πολιτισμού τους ρωτήσατε;
Για την απώλεια της Εύας Κοταμανίδου
Με βαθιά λύπη, αποχαιρετούμε την αγαπημένη μας Εύα Κοταμανίδου, μια σημαντική μορφή του θεάτρου και του κινηματογράφου. Η Εύα αγωνίστηκε και στην τέχνη της και στον κοινωνικό – πολιτικό της βίο για την παραγωγή έργων ψυχής, έργων υψηλής τέχνης με προσανατολισμό στην κοινωνική δικαιοσύνη.
Η Εύα Κοταμανίδου κόσμησε για ένα διάστημα και τα έδρανα του κοινοβουλίου, ως μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού.
Θα τη θυμόμαστε πάντα μέσα από τα απαράμιλλα πλάνα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, να τα υποστηρίζει με τη δύναμη και τη φαντασία της τέχνης της. Θα τη θυμόμαστε στο θέατρο ως Αμάντα στον «Γυάλινο Κόσμο» ή ως Μαρίκα στο «Πανηγύρι», σε τόσες πολλές σημαντικές στιγμές δικές της, αλλά και του θεάτρου.
Εύα, καλό ταξίδι.
