Γράφει ο Τάσος Μεργιάννης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Πεντέλης – Μελισσίων – Βριλησσίων – 3/11
«Ω νεότητα
Πληρωμή του ήλιου
Αιμάτινη στιγμή
Που αχρηστεύει το θάνατο»
Δεν υπάρχουν πιο ωραία λόγια για να περιγράψει κανείς την ακαταμάχητη ορμή της νιότης από αυτά που χρησιμοποίησε μαεστρικά ο Νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης.
Τι κρίμα που η Ελλάδα μετατρέπεται αργά αλλά συστηματικά σε χώρα γερόντων! Το καμπανάκι που είχαν «χτυπήσει» ειδικοί επιστήμονες με σχετικές προειδοποιήσεις ήχησε για τα καλά με τα στοιχεία της Απογραφής του 2021 που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Μέσα σε μια δεκαετία ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 10% και πλέον ανέρχεται σε 10.432.481 άτομα.
Οι μειωμένες γεννήσεις και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής μεταβάλλουν διαρκώς την ηλικιακή κατανομή του ελληνικού πληθυσμού προς το ωριμότερο. Και αφού οι Έλληνες γίνονται όλο και λιγότεροι και ζούνε όλο και περισσότερο, τι πιο φυσιολογικό από το να βρίσκουν νέα ενδιαφέροντα καθώς προσεγγίζουν ή διανύουν την λεγόμενη «Τρίτη ηλικία».
Αυτό ήταν ένα από τα ζητούμενα του θεσμού των Κέντρων Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων (γνωστά ως ΚΑΠΗ) που ιδρύθηκε το μακρινό 1984 με νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Υγείας. Ο θεσμός αναπτύχθηκε ευρέως μέσω των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης με αποτέλεσμα σήμερα στην επικράτεια της χώρας ο αριθμός των ΚΑΠΗ να ξεπερνά τα 1.000.
Στην Πεντέλη, έναν Δήμο με πληθυσμό 35.439 κατοίκους, αυτήν την στιγμή ούτε λίγο ούτε πολύ και στις 3 Δημοτικές Κοινότητες υπάρχουν 6 ΚΑΠΗ και ούτε ένα Κέντρο Νεότητας, όπως επισημαίνει με πρόσφατη ανακοίνωσή του ο επικεφαλής της δημοτικής ομάδας της «Δημοτικής Συμμαχίας» Δημοσθένης Παπακωνσταντίνου.
Και μπορεί τα Κέντρα Νεότητας να είναι ένας θεσμός που υπολειτουργεί (σε αντίθεση με τα ΚΑΠΗ, κάτι που είναι συμβατό με τα δημογραφικά δεδομένα της χώρας) , όμως στην εποχή της «συμπερίληψης» οποιαδήποτε προσπάθεια κοινωνικής ένταξης πρέπει να επιβραβεύεται και να χρηματοδοτείται γενναία από την Πολιτεία.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν έχει οργανωμένο δίκτυο Κέντρων Νεότητας. Τα Κέντρα Πληροφόρησης Νέων είναι άγνωστες λέξεις για τους κυβερνώντες και -το χειρότερο- το ίδιο ισχύει και για τα κίνητρα προκειμένου νέα σπουδαία μυαλά όχι μόνο να σπουδάσουν στα Ελληνικά Πανεπιστήμια (που έχουν καταντήσει άντρα παραβατικότητας) αλλά και να παραμείνουν στη χώρα μετά τις σπουδές τους προκειμένου να μεταλαμπαδεύσουν την γνώση τους, να διδάξουν, να γιατροπορεύσουν, να γίνουν χρήσιμα μέλη της ελληνικής κοινωνίας.
To «brain drain» ή αλλιώς η φυγή ανθρώπινου κεφαλαίου έχει γίνει πληγή χαίνουσα για την Ελλάδα. Επιτακτική ανάγκη είναι να δοθούν διέξοδοι στα νέα παιδιά. Ο θεσμός των Κέντρων Νεότητας θα μπορούσε όχι μόνο να λειτουργήσει (αφού επανασχεδιαστεί και προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της τρέχουσας δεκαετίας που τρέχει με ασύλληπτες ταχύτητες) αλλά και να λειτουργήσει ως ανάχωμα σε παραβατικές συμπεριφορές νέων παιδιών, όπως αυτές που σημειώθηκαν πρόσφατα στο 1ο Γυμνάσιο Μελισσίων.
Ένταξη, καθοδήγηση, συμπερίληψη και κυρίως αγάπη για τα νέα παιδιά… Γιατί όπως είχε πει και ο Ζακ Κοκτώ «οι νέοι ξέρουν τι δεν θέλουν πριν να ξέρουν τι θέλουν».
