Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 09/11/2022
Στην κλασική παλιά ελληνική κωμωδία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», ο Αντωνάκης (Γιώργος Κωνσταντίνου) επιτέλους αποφασίζει να παντρευτεί την Ελενίτσα (Μάρω Κοντού), που είχε χρόνια… αστεφάνωτη. Όλοι οι φίλοι και γείτονες φέρνουν για γαμήλιο δώρο από ένα ηλεκτρικό σίδερο κι έτσι μαζεύονται πολλές τέτοιες συσκευές για τη σύζυγο, που μέχρι τότε χρησιμοποιούσε την «παπίτσα» ή «βαποράκι», ένα βαρύ αντικείμενο το οποίο γέμιζαν με πυρωμένα κάρβουνα (σήμερα υπάρχει μόνο σε λαογραφικά μουσεία ή μαγαζιά με αντίκες). Αμέσως, η θαυμαστή (για την εποχή) συσκευή έγινε σύμβολο προόδου και μερικής απαλλαγής των κυριών –ή και υπηρετριών– από τις βαριές δουλειές του νοικοκυριού.
Τι θα έκανε, όμως, σήμερα η άνεργη ή χαμηλοσυνταξιούχος Ελενίτσα με το ατμοσίδερό της; Η εκτόξευση της τιμής του ρεύματος μετατρέπει τα δώρα της τεχνολογίας σε εφιάλτη. Η ηλεκτρική κουζίνα, το πλυντήριο και τόσες άλλες ενεργοβόρες συσκευές θεωρούνται, πλέον, απαγορευμένοι καρποί τους οποίους πρέπει να γευόμαστε με μέτρο, ώστε να μειωθεί η κατανάλωση και να πετύχουμε τις εκπτώσεις που υπόσχεται η κυβέρνηση.
Ενδεικτική ήταν μια δήλωση του δημάρχου Χαλανδρίου, κατά την πρόσφατη περιοδεία που έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στην πόλη και τις δημοτικές υπηρεσίες (περισσότερα EΔΩ). Πολλοί από τους -ήδη αρκετούς- 1.200 πολίτες που εξυπηρετεί το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου, με τυποποιημένα και νωπά τρόφιμα, θέλουν να ενταχθούν στο συσσίτιο γιατί σκέφτονται το μαγείρεμα, φοβούμενοι ότι δεν θα καταφέρουν να πληρώσουν τον λογαριασμό του ρεύματος! Η τελευταία δομή, μάλιστα, καλύπτει σήμερα περίπου 100 άτομα, ακόμα και από επαγγελματίες της πόλης που είχαν μαγαζιά και δεν άντεξαν.
Βλέποντας την τωρινή κατάσταση, ο πρώην πρωθυπουργός, αφού εκθείασε τις κοινωνικές υπηρεσίες που παρέχει ο Δήμος, έσπευσε να τονίσει ότι οι ανισότητες διευρύνονται ακόμα και σε περιοχές με μεσαία στρώματα, όπως η πόλη των βορείων προαστίων. «Όταν στο Χαλάνδρι εκατοντάδες οικογένειες βρίσκονται στο κοινωνικό παντοπωλείο και δεκάδες άνθρωποι στο συσσίτιο, αντιλαμβανόμαστε πού έχει βρεθεί η κοινωνία μας μετά από ενάμιση χρόνο τρομακτικής ακρίβειας στο ρεύμα και στα είδη βασικής κατανάλωσης», σχολίασε ο Αλ. Τσίπρας.
Ωστόσο, η εικόνα που αντίκρυσε ο πρώην πρωθυπουργός, παρότι περισσότερο «γκρίζα», δεν είναι πρωτοφανής. Στο τέλος του 2016, εγγεγραμμένοι στις Κοινωνικές Δομές του ίδιου Δήμου ήταν 1.070 πολίτες, στην πλειοψηφία τους ωφελούμενοι από το Παντοπωλείο, ενώ καθημερινά παρασκευάζονταβ 60-70 μερίδες για το Συσσίτιο. Με βάση τα στοιχεία της ίδιας χρονιάς, το 40% των εγγεγραμμένων δήλωσαν στην Εφορία ετήσιο εισόδημα περίπου 1.000 ευρώ δηλαδή ούτε 100 € τον μήνα!
Το αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι η κατάντια της κοινωνικής μας συγκρότησης, που μετά την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2010 επιστρέφει δριμύτερη (ίσως εξακολουθούσε να υπάρχει), δεν διορθώνεται, ούτε ξεχνιέται εύκολα. Αν δεν αλλάξουν οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται, τότε το καύσιμο για να ζεσταθούν, να φάνε ή και να σιδερώσουν οι περισσότεροι, κινδυνεύει να γίνει… κάρβουνο.
