Γράφει ο Θεόδωρος Κατσανέβας: Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Β’ Αθήνας (1989-2004)
Η Τουρκία έχασε τον πόλεμο στη Συρία και θα τον χάσει στο Κουρδιστάν. Και το χειρότερο όλων. Θα χάσει και τον πόλεμο με την Ελλάδα αν τον επιχειρήσει. Εξηγούμαι. Μα επιθετική ενέργεια της Τουρκίας ενάντια στην Ελλάδα δεν μπορεί να κρατήσει πάνω από 1-3 τρεις μέρες.
Στο διάστημα αυτό, θα υπάρξει μεγάλη διεθνής κατακραυγή ενάντια στην αναίτια τουρκική επιθετικότητα και οι μεγάλες δυνάμεις δεν μπορεί παρά να πάρουν θέση και να βάλουν φραγμό στην νεο-οθωμανική πρόκληση. Αν η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ δεν μπουν στη μέση, τότε, θα χάσουν την αξιοπιστία τους, πιθανή ακόμα και τη διάλυσή τους. Τι λόγο ύπαρξης θα έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση αν δεν μπορεί να προστατεύσει τα σύνορά της.
Κατά συνέπεια, ο πόλεμος μεγάλης διάρκειας μέσα από τον οποίο η Τουρκία θα μπορούσε ίσως να βγει κερδισμένη λόγω της στρατιωτικής της υπεροπλία, δεν μπορεί να συμβεί.
Στο διάστημα μιας σύντομης σύγκρουσης, η Τουρκία είναι απίθανο να βγει κερδισμένη. Η διάρθρωση των συνόρων μας, επίγειων και θαλάσσιων, είναι τέτοια που η πουθενά δεν μπορεί να εισβάλλει με επιτυχία. Στον Έβρο τα περιορισμένης έκτασης σύνορα μας είναι θωρακισμένα και πολύ δύσκολα μπορούν οι στρατιωτικές τους δυνάμεις να διαβούν το μεγάλο ποτάμι και να εισβάλουν στην μητροπολιτική Ελλάδα.
Το ίδιο ισχύει και για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου όπου οι ‘Έλληνες μαχητές σε αντίθεση με τους Τούρκους εισβολείς, θα υπερασπίζονται πάτρια εδάφη και για το λόγο αυτό είναι φυσικό να εμφανίζουν αυξημένη μαχητικότητα. Το μόνο νησί που είναι ευάλωτο στρατιωτικά είναι το Καστελόριζο, το οποίο όμως ακόμα και αν το κατακτήσουν στρατιωτικά είναι αμφίβολο αν μπορούν να το κρατήσουν, γιατί είναι ο γεωγραφικός κρίκος που συνδέει τη θαλάσσια ζώνη μεταφοράς του Ισραηλινού αερίου μέσω του θαλάσσιου τριγώνου Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ.
Το ελληνικό ναυτικό έχει εμπειρία και ικανοποιητική ισχύ για να αντιμετωπίσει το τουρκικό. Το ίδιο και η ελληνική αεροπορία, αφού για διάστημα πολεμικών επιχειρήσεων 1-3 ημερών, έχει αυξημένη σημασία η ποιότητα των πιλότων και του εξοπλισμού και λιγότερο η αριθμητική υπεροχή όπου υπερτερεί η Τουρκία. Η αποψιλωμένη από έμπειρους πιλότους λόγω των πρόσφατων εκκαθαρίσεων τουρκική αεροπορία, είναι απίθανο να τολμήσει να βομβαρδίσει ελληνικούς στόχους, γιατί θα υπάρξει παγκόσμια κατακραυγή.
Σε μια τέτοια περίπτωση και οι δικοί τους στόχοι στην αχανή μητροπολιτική τους χώρα, είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε δικά μας αντίποινα. Η ευρεία εδαφική έκταση της Ανατολικής Τουρκίας και Ανατολικής Θράκης, σε αντίθεση με τη μορφολογία των νησιών μας και των συνόρων μας στον Έβρο, είναι ανοιχτή σε επιλεγμένα χτυπήματα και ξαφνική εισβολή από μέρους ελληνικών δυνάμει. Όμως, το πιο πιθανό είναι να μην φτάσουνε μέχρι εκεί.
Μια στρατιωτική σύγκρουση μικρής διάρκειας, με δεδομένο και το αναίτιο της επίθεσης από μέρους της Τουρκίας του Ερντογκάν θα αφήσει πολύ περισσότερες πληγές από κέρδη στον προκλητικό μας γείτονα. Και πολύ πιθανό να σημάνει και το τέλος του Σουλτάνου, ο οποίος έχει παντού δημιουργήσει εχθρούς, σε δύση, ανατολή, σε βορρά και νότο, όπως και μέσα στη χώρα του, καλλιεργώντας την εικόνα του θρασύτατου τραμπούκου. Βρυχάται σαν το ποντίκι με εγωπάθεια, αυταρέσκεια, εριστικότητα, αλλά και φόβο για το προσωπικό του μέλλον. Και δεν έχει άδικο. Γιατί στο τέλος του δρόμου είναι πιθανό να έχει την τύχη του Καντάφι και του Σαντάμ. Και να οδηγήσει ακόμα και σε διαμελισμό της χώρα του.