Γράφει ο Τάσος Μεργιάννης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Πεντέλης – Μελισσίων – Βριλησσίων – 24/02/2022
Στις 26 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται δυο χρόνια από την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος κορωνοϊού στην Ελλάδα. Λίγο πριν την δεύτερη θλιβερή επέτειο της πανδημίας στην χώρα μας που όλοι θα ευχόμασταν να μην υπήρχε ούτε ως εφιάλτης, μετράμε συνολικά 2,3 εκατομμύρια κρούσματα και περίπου 26.000 θανάτους ασθενών μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Δυστυχώς, αυτή είναι μόνο η πρώτη -και σαφώς η σημαντικότερη από τη στιγμή που μιλάμε για ανθρώπινες απώλειες- από τις θλιβερές διαπιστώσεις που φέρνει το συνεχιζόμενο αυτό υγειονομικό θρίλερ με τις συνεχείς μεταλλάξεις.
Μια δεύτερη διαπίστωση είναι η επίδραση που έχει το συλλογικό αυτό τραύμα στην ψυχοσύνθεση του ενήλικου αλλά και ανήλικου πληθυσμού. Οι περιπτώσεις μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής και αγχώδους διαταραχής αυξήθηκαν κατά 28% και 26% αντίστοιχα σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσε το ιατρικό περιοδικό «The Lancet».
Και όσο και αν η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Μίνα Γκάγκα σε πρόσφατο άρθρο της ανέφερε ότι η κυβέρνηση παρά την επέλαση της πανδημίας εξετάζει την «άμεση και ολοκληρωμένη πρόσβαση όλων των πολιτών στις υπηρεσίες υγείας, τόσο για τα χρόνια νοσήματα όσο και για τα επείγοντα περιστατικά» μάλλον ως «οραματικός στόχος» (όπως έλεγε και ένας πρώην δήμαρχος με καντάρια αυτοδιοικητικής εμπειρίας) αυτό ακούγεται παρά ως ρεαλιστικό σενάριο. Δεν έχει παρά να κοιτάξει κανείς τα νοσοκομεία του Βόρειου Τομέα της Αθήνας για να καταλήξει στο θλιβερό συμπέρασμα ότι η υποβάθμιση του ΕΣΥ μάλλον ξεκινάει από τη γειτονιά μας. Τα βόρεια προάστια λειτουργούν στην περίπτωση αυτή ως «ασθενής μηδέν». Και αυτή είναι η τρίτη θλιβερή διαπίστωση μετά από δυο χρόνια πανδημίας.
Η πτέρυγα Τσαγκάρη του «Αμαλία Φλέμινγκ» αλλά και το γειτονικό Σισμανόγλειο έχουν μετατραπεί σε αμιγώς νοσοκομεία covid-19, η πτέρυγα Μπόμπολα του «Αμαλία Φλέμινγκ» χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της δίχρονης προσχολικής αγωγής αλλά και …τηλεοπτικών γυρισμάτων το πρώην νοσοκομείο (και νυν «κτήριο φάντασμα») Παπαδημητρίου αραχνιάζει…Κερασάκι στην άνοστη τούρτα η ανεκδιήγητη απόφαση του Υπουργείου Υγείας για παύση των 24ωρων εφημεριών του Παίδων Πεντέλης για να δημιουργηθούν έξι επιπλέον εμβολιαστικές γραμμές για παιδιά στο -αποψιλωμένο κατά 50% από προσωπικό- νοσοκομείο.
Απόφαση που όπως έχει ανακοινώσει ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης πρόκειται να τερματιστεί στις 25 Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία το Παίδων Πεντέλης αναμένεται να επανέλθει σε πλήρη λειτουργία ή για να είμαστε πιο πιστοί στο -covid- πνεύμα των ημερών στην «κανονικότητα».
Είναι άραγε αυτή η δεύτερη πανδημική επέτειος η τελευταία που θα αναγκαστούμε να «γιορτάσουμε»; Πόσες μεταλλάξεις ακόμα έχουμε να περιμένουμε; Πότε θα επανέλθει η ζωή μας στους πρότερους ρυθμούς της; Πότε θα επανακτήσουμε την κανονικότητα που στερηθήκαμε δυο χρόνια τώρα;
Γιατί το νέο «σύγχρονο, ποιοτικό και αποδοτικό» ΕΣΥ που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση οικοδομείται με καταργήσεις και συγχωνεύσεις νοσοκομειακών δομών; Και γιατί για μια ακόμα φορά ο Βόρειος Τομέας καλείται να πληρώσει το τίμημα άστοχων κυβερνητικών αποφάσεων; Ερωτήματα που λειτουργούν ως τροφή για σκέψη λίγο πριν την ανακοίνωση ακόμα μιας ημερήσιας έκθεσης επιδημιολογικής επιτήρησης που τα τελευταία δυο χρόνια λειτουργεί εν είδη πυξίδας στο πανδημικό πέλαγος που αρμενίζουμε.
