Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ.
Η ομάδα των θεών και των θρύλων, της νεράιδας και του παλληκαριού. Λεβέντες – παλληκάρια όλοι, μέχρι και τον τελευταίο της φυλής των Ζουλού και του Κερατσινίου. Συνήθως έγχρωμοι, όχι τίποτα άσπρα παιδάκια από τη Λειβαδιά και το Ζεμενό. Παίχτες με ιστορία και προϊστορία στον χώρο της Αφρικανικής Αττικής και των φυλάρχων των Τούτσι και των Χούτου. Ολίγον πολεμοχαρείς αλλά άριστοι στην άμυνα και στη μεσαία γραμμή.
Δύσκολα θα ξαναβρεί άλλος πρόεδρος τέτοιο συνδιασμό από κόφτες, αποκεφαλιστές και σουτέρ ιδιαιτέρας ευθυβολίας. Πολύ δύσκολα. Γι’ αυτό και όλοι μας είμαστε σώματι και ψυχή αφοσιωμένοι στους ηγήτορες της ομάδας μας μέχρι και της τελευταίας ρανίδας του μπλε αίματός μας. Και πράσινο να γίνει το αίμα μας, εμείς εκεί, με πίστη στα διαρκείας της άνω κερκίδας και του πέρα σταύλου για να μουγγανίζουμε ακόμη πιο ελεύθερα, με πίστη και στεναγμό. Είμαστε μάλιστα έτοιμοι αν μας το ζητήσει ο πρόεδρός μας να ζητήσουμε την άμεση εισαγωγή σπαθιών κατάγκα για να χύσουμε το αίμα μας μπροστά στα πόδια του άσσου μας ημίθεου Αχμέτ Μαχγκούμπ, αν φυσικά μας κάνει την τιμή και δεχθεί τη θυσία μας. Αλλιώς θα αλλάξουμε ρότα και θα παρακαλέσουμε να το δεχτεί ο Αντούιγ Φατιγκά.
Όλοι τους ισχυρές προσωπικότητες, πρώην αναλυτές των έργων του Σαίξπηρ και του Έλληνος μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Τη θεωρία της σχετικότητας την παίζουν με το ένα χέρι στην τσέπη όταν έχουν επίμονο κνησμό στα αχαμνά τους.
Ο φίλαθλος κόσμος παρακολουθεί με δέος τα εσωτερικά φάουλ που εκτελεί ο Γαλλορώσος Βελμπανουά και ο επίσης βιρτουόζος της ποίησης Πιέρ Κούντε. Με τα λεφτά που κερδίζει ο τελευταίος σκέπτεται να αγοράσει και ένα Νόμπελ Λογοτεχνίας για την προθήκη των πιάτων στο σπίτι του. Πολύ θα στολίζει το τζάκι του τις μέρες του κρύου χειμώνα. Αρκεί, επαναλαμβάνω, να μην είμαστε φειδωλοί όλοι μας στα εισιτήρια διαρκείας και το μεγαλείο του προέδρου μας. Όσο θα ανεβαίνουν οι τιμές των ποδοσφαιρικών εισιτηρίων, τόσο πιο βίαιος θα γίνεται ο Πούτιν και τόσο πιο αδίστακτοι οι δουλέμποροι των πυραύλων και των αιθουσών χορού.
Όσο θα πέφτει η κατανάλωση βιβλίων και οι επισκέψεις των αναγνωστών στις βιβλιοθήκες του κόσμου, τόσο και περισσότερο θα πέφτει η ηλικία των νεκρών στρατιωτών στα πεδία των μαχών γύρω από τις πετρελαιοπηγές.
Η προσέλευση περισσοτέρων οπαδών στα γήπεδα θα σηματοδοτεί όλο και περισσότερο την αρχή των σφαγών και των λεηλασιών. Οι σφαγείς έχουν ανάγκη για πρώτη ύλη όλο και περισσότερο πάθος, ένταση και φανατισμό. Εχθρός των στρατιωτικών επιχειρήσεων ήταν και θα είναι πάντα η κατανάλωση βιβλίων ιστορίας και κυρίως λογοτεχνίας. Μεγάλοι εχθροί του πολέμου θα είναι πάντα ένας Σοφοκλής, ένας Μπαλζάκ και ένας Ρουσσώ.
Εκείνες που θα γεμίζουν πάντα τους γεμιστήρες των όπλων θα είναι οι άναρθρες ιαχές και η πολύωρη παραμονή μπροστά στις τηλεοράσεις με την αγωνία για την απογοήτευση μιας πιθανής ήττας της ομάδας μας.
Ε, ας χάσει ο Ολυμπιακοπαναθηναικός, είναι βέβαιο πως θα κερδίσει η ορθότητα της σκέψης μας.
