Γράφει ο Μήτσος Κωστόπουλος: Πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής
Η σημερινή διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, με προεξάρχοντα τον πρόεδρό της Ντ. Τραμπ, από την αρχή της εμφάνισης του Covid-19 κάνουν επίμονα λόγο για τον «κινέζικο ιό». Συχνά, μάλιστα, ιδεολογικοποιούν το ζήτημα με αναφορές στον κομμουνιστικό ιό της Κίνας, λες και οι όποιες πανδημίες έχουν ιδεολογικό πρόσημο. Όμως δεν αρκούνται μόνο σ’ αυτό. Απειλούν ότι θα διεκδικήσουν μεγάλες αποζημιώσεις από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας! Σκέφτηκαν, αλήθεια, οι ένοικοι του Λευκού Οίκου το ενδεχόμενο η Κίνα και άλλες χώρες να ιδεολογικοποιήσουν τον ιό του Aids και να αξιώσουν αποζημιώσεις από τις ΗΠΑ για τους μυριάδες νεκρούς από αυτόν τον ιό, αφού αυτός πρωτοεμφανίστηκε στη χώρα τους;
Η προσέγγιση του Λευκού Οίκου στο ζήτημα έχει καθαρά προπαγανδιστικό χαρακτήρα, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα, αυτή η προπαγάνδα δεν πείθει μεγάλα τμήματα του αμερικάνικου λαού να αποδεχτεί ότι για τα σημερινά δεινά του από την πανδημία υπεύθυνο είναι το Πεκίνο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του για τη σημερινή Κίνα· το ίδιο και για τις ΗΠΑ και το ρόλο τους στο σημερινό κόσμο, όπως αυτός διαμορφώθηκε μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και τον αχαλίνωτο νεοφιλελευθερισμό που απειλεί και ποδοπατά δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Όταν, όμως, μιλάμε για πανδημίες οι οποίες απειλούν την υγεία και τη ζωή όλων των πολιτών του πλανήτη, απαιτείται διαφορετική προσέγγιση από αυτή που επέλεξαν ο κ. Τραμπ και οι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν ξεμπλέκει κανείς μιλώντας για «κομμουνιστικό Covid-19», ούτε για «ιμπεριαλιστικό ιό του Aids».
Αλλά γιατί αυτή η ιδεολογικοποίηση και η σφοδρή επίθεση των ΗΠΑ προς τη Λ.Δ. Κίνας; Όχι, δεν τους τσίμπησε κάποια μύγα ούτε τον κ. Τραμπ, ούτε τον υπουργό εξωτερικών κ. Πομπέο, που σε πρόσφατη ομιλία του θυμήθηκε το ψυχροπολεμικό … «σιδηρούν παραπέτασμα» μετατοπίζοντας τα σύνορα αυτού του… παραπετάσματος προς το σινικό τείχος!
Δυο είναι, κυρίως, οι λόγοι που εξηγούν αυτή τη σφοδρή επίθεση: Ο πρώτος αφορά τα εσωτερικά προβλήματα των ΗΠΑ και ο δεύτερος τις εξελίξεις στον κόσμο, με τη Λ.Δ. Κίνας να κατακτά καθημερινά τη θέση σημαντικού παίχτη στην παγκόσμια σκακιέρα και να απειλεί πρωτοκαθεδρίες…
Σ’ ό,τι αφορά το εσωτερικό των ΗΠΑ, η πολιτική του Λευκού Οίκου θυμίζει τη λαϊκή παροιμία «φταίει το γαϊδούρι και χτυπάνε το σαμάρι…». Πρόκειται, δηλαδή, για κραυγαλέα προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού, για μετατόπιση ευθυνών, για τη γύμνια του δημόσιου συστήματος υγείας, με τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να δίνουν εντελώς απροστάτευτοι τη μάχη να σωθούν από τον Covid-19. Ο κ. Τραμπ, κατ’ απαίτηση ιδιωτικών συμφερόντων, κατάργησε το φτωχό, αλλά, γενικά θετικό μέτρο Ομπάμα, για ελάχιστη προστασία των φτωχών και διαφημίζει τη… χλωρίνη ως γιατρικό!
Σχετικά με τον δεύτερο λόγο, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και έχουν να κάνουν με την αναδιάταξη δυνάμεων στον κόσμο. Όταν πριν από 15 χρόνια περίπου, οι χώρες που συναπαρτίζανε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, μαζί και οι ΗΠΑ, συμφώνησαν να μπει και η Λ.Δ. Κίνας στον Οργανισμό αυτόν, γνώριζαν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας όριζε την οικονομία της χώρας, ως σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς. Επομένως το παιχνίδι ήταν καθαρό.
Προφανώς υπολόγιζαν, τότε, ότι η Κίνα είναι μια φτωχή, αγροτική χώρα, με βιομηχανία και νέες τεχνολογίες πολύ πίσω από τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και δεν θα αποτελούσε απειλή για τις ισχυρές οικονομίες της Δύσης, που είχαν τότε και το αβαντάζ της «νίκης» τους, με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Την εποχή εκείνη, το μερίδιο της Κίνας στο παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν ένα ασήμαντο 3-4%. Σήμερα, όμως, που πλησιάζει το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ με τη βιομηχανία και τις νέες τεχνολογίες της να αναπτύσσονται με πρωτοφανείς ρυθμούς, θυμήθηκε ο κ. Πομπέο ότι έκαναν λάθος οι Δυτικές χώρες που έβαλαν στο παιχνίδι την Κίνα, που της επέτρεψαν να μπει στον ΠΟΕ και να τους «κλέβει την τεχνολογία»!
Λες και η τεχνολογία είναι ιδιοκτησία τους και οι χώρες που μέχρι χθες, με ευθύνη των αποικιοκρατών, ήταν στο βάλτο της εξαθλίωσης, θα παρέμεναν εκεί στον αιώνα τον άπαντα! «Τα πάντα ρει…» έλεγε ο Ηράκλειτος αλλά οι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου δείχνουν να αγνοούν ορισμένες αιώνιες αλήθειες και τη σκληρή ετυμηγορία της Ιστορίας, που δυστυχώς για κάποιους δεν τελείωσε…
Αυτοκρατορίες και κοινωνικοοικονομικά συστήματα κατέρρευσαν σαν πύργοι σε άμμο είτε γιατί οι παραγωγικές δυνάμεις ασφυκτιούσαν στο πλαίσιο των παραγωγικών σχέσεων που επικρατούσαν, (ρωμαϊκή, βυζαντινή, οθωμανική και άλλες αυτοκρατορίες) είτε γιατί αποτελούσαν ένα απλό ζικ ζακ της Ιστορίας (αυτοκρατορία Μογγόλων, αποικιακές υποαυτοκρατορίες κ.λπ.). Επίσης, ισχυρές οικονομικά, τεχνολογικά και στρατιωτικά, δυνάμεις στον κόσμο έπαψαν να είναι ισχυρές είτε μέσω πολέμων είτε, κυρίως, μέσω οικονομικών, τεχνολογικών εξελίξεων και των πεπερασμένων ορίων και δυνατοτήτων τους.
Αυτό γράφει στα κιτάπια της η Ιστορία και τα γράφει χωρίς να ζητάει την άδεια του κ. Πομπέο. Όταν την εποχή των πρώτων βημάτων της Λ.Δ. Κίνας ο Μάο Τσε Τουγκ σημείωνε πως θα απαιτηθούν μερικές δεκάδες χρόνια ώστε η Κίνα να καλύψει την απόσταση που χώριζε τη φτωχή, άοπλη τεχνολογικά, λεηλατημένη από τους αποικιοκράτες χώρα, παραγνωρισμένη από τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, την Ιστορία, την ιστορική εξέλιξη ερμήνευε. Αυτό δεν μπορεί να κατανοήσει ο κ. Πομπέο, με την πρότασή του για επιστροφή στο παρελθόν και την κήρυξη του νέου ψυχρού πολέμου. Αλλά η Ιστορία όταν επαναλαμβάνεται, μοιάζει είτε με κωμωδία είτε με τραγωδία. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι από τα δυο εκπροσωπεί ο υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ…
