«Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, φταίνε κι οι άλλοι (δις), φταίει και ο Χατζηπετρής», τραγουδά ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και οι φωτογραφίες μας έρχονται να αποδείξουν την αλήθεια των στίχων, με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο. Στην πρώτη φωτογραφία, ο μπλε κάδος για την ανακύκλωση μένει μόνος κι ορφανός… απέναντι. Τα ανακυκλώσιμα χαρτόνια βρίσκονται στην από εδώ όχθη της… ρεματιάς (οδός Διονύσου και Μόσχα), δίπλα στον πράσινο κάδο των λοιπών απορριμμάτων. Ο «Χατζηπετρής» ήταν αδύνατον να κάνει τον σωστό… βηματισμό και να πράξει αυτό που ΠΡΕΠΕΙ να πράττει κάθε πολίτης, που σέβεται τους κανόνες της ευνομίας και της ευταξίας, τους οποίους μάς κληροδότησαν μέσα από τον πολιτικό πολιτισμό της δημοκρατίας εκείνοι οι Έλληνες. Στις μέρες μας –κι εμείς κι εσείς, με τον Χατζηπετρή από κοντά– θεωρούμε ότι δημοκρατία σημαίνει «Κάνω Ό,τι Γουστάρω!».
Η δεύτερη (κάτω) φωτογραφία δεν μιλά μόνο, έχει βγάλει και μια γλώσσα… «να!» – μετά συγχωρήσεως. Η αναίδεια του «γουστάρω» άδειασε στον δρόμο τον πράσινο και τον μπλε κάδο, τους έσυρε μέχρι τον κήπο της πολυκατοικίας, τους γέμισε με ξερόχορτα και κλαδέματα και τους… επανέφερε στη θέση τους. Και το πιο «κουφό» απ’ όλα – ίσως… Στην πολυκατοικία αυτή, όπου με αυτόν τον τρόπο καθαρίζουν τον κήπο τους, κατοικούν άνθρωποι που έχουν σχέση και με τον Δήμο και με την… πολιτική!
Ο «κακός» δήμαρχος φταίει πάντα –κατ’ αυτούς– για κάτι τέτοιες εικόνες – καθρέφτες της κατάντιας μας.
