- Επειδή, πολλά αστεία γράφονται σ’ αυτή τη στήλη κατά της διοίκησης του Δήμου Αμαρουσίου και έχουν σοκάρει μερικούς από τους αναγνώστες της, θα ασχοληθούμε με κάτι σοβαρότερο.
- Θυμόσαστε που έγραφα στις 8/5/10: «Δεν με φοβίζουν αυτά καθ’ εαυτά τα μέτρα για τη διάσωση της οικονομίας. Με φοβίζει ο τρόπος, με τον οποίο τα Κανάλια πλασάρισαν τα μέτρα, πριν και μετά την επιβολή τους. Ο Πανικός ή ούτως ή άλλως»;
- Διαβάστε τότε, το αποτέλεσμα μιας έρευνας που διεξαγόταν ακριβώς εκείνες τις ημέρες και ειδικά πριν τα δραματικά γεγονότα της Τετάρτης 5 Μαΐου 2010.
- Η έρευνα είχε γίνει από φοιτητές του Πάντειου Πανεπιστήμιου, με θέμα «πως τα ΜΜΕ καλύπτουν την οικονομική κρίση»
- Την καλύπτουν, λοιπόν, με τρόπο που δημιουργεί «άγχος, φόβο, απέχθεια και κατάθλιψη», τουλάχιστον.
- Τα ΜΜΕ, σύμφωνα με την έρευνα, προσεγγίζουν την κρίση με πέντε τρόπους:
- Πρώτον, με δραματοποίηση: Η κρίση παρουσιάζεται σαν μια φυσική καταστροφή, αναπόφευκτη και ανεξήγητη. Τα ΜΜΕ την περιγράφουν και την καταδικάζουν, χωρίς εμβάθυνση.
- Δεύτερον, με ενοχοποίηση του κοινού. Φταίμε, δηλαδή, όλοι σχεδόν το ίδιο, για την κατάσταση στην οποία φτάσαμε. Πλούσιοι και φτωχοί, golden boys και μεροκαματιάρηδες. Η συλλογική ενοχοποίηση «απαγορεύει» την έκφραση θυμού προς τους πραγματικούς υπεύθυνους, δημιουργώντας συναισθήματα αυτοαπόρριψης και αυτομομφής. Μόνον τα ΜΜΕ και οι άνθρωποί τους δεν εμφανίζονται να εμπλέκονται σε φοροδιαφυγή, σκάνδαλα κλπ.
- Τρίτον, δίνεται έμφαση στο ατομικό. Η ανασφάλεια υπερτονίζεται ως το μόνο επιτρεπτό συναίσθημα. Οι συλλογικές αντιδράσεις παραβλέπονται. Τα ΜΜΕ επιδίδονται σε στατιστικές αναφορές και ως γνωστόν τα νούμερα, δεν μεταβάλλουν τη «μοίρα». Το είδαμε και με τους τρεις νεκρούς της MARFIN. Οι κάμερες δεν στάθηκαν στις δεκάδες χιλιάδες λαού που διαδήλωνε ειρηνικά.
- Τέταρτον, Υποβαθμίζεται το συλλογικό. Οι συλλογικές μορφές δράσης παρουσιάζονται ως «μάταιες», «άκαιρες», «υπερβολικές» ή και «καταστροφικές» για τη χώρα. Μερικά ΜΜΕ συγκρίνουν ανόμοιες καταστάσεις και δημιουργούν συνειρμούς του στυλ: «Διαδηλωτής ίσον πιθανός δολοφόνος».
- Πέμπτον, επιδιώκεται ο κοινωνικός αυτοματισμός. Η παρουσίαση των μέτρων και των αντιδράσεων, στοχεύει στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, ώστε μια κοινωνική ομάδα να στραφεί εναντίον της άλλης και να φαίνεται ότι την απειλεί. Δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών, διαδηλωτές εναντίον εμπόρων, απεργοί εναντίον εργαζομένων κλπ. Η καθηγήτρια κ. Αλ. Κορωναίου, που ήταν επικεφαλής των φοιτητών που έκαναν την έρευνα δήλωσε ότι «η λογική του διαίρει και βασίλευε, εδραιώνει την κυριαρχία των ιδίων των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων τους, που μένουν στο απυρόβλητο».
- Η έρευνα παρουσιάστηκε στην «Ελευθεροτυπία-Εβδομάδα» (20-5-10), απ’ όπου και η φωτογραφία.
Άγγελος Πολύδωρος
