ΕπιΤόπου [23/10]

Μπορεί να μην… αλλά! Φτυσιά κατάμουτρα στον ελλαδίτη της σημερινής «ψωροκώσταινας», ήταν το ρηθέν του κυρίου Παγκάλου, δια του οποίου, μας έκανε την… τιμή, να μας καταξιώνει ως ομοτράπεζούς του: Όλοι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά» λαμόγια (δική μου η προσθήκη). Κι αντί να τον πλακώσουμε στις πέτρες μέχρι να σχηματιστεί γύρω του το Παγκάλιον όρος, εμείς χαζεύαμε τις οθόνες μας που… «ψιχάλιζε».

ΤοποΓράφει η Θέμις Μαυραντή

«Έξις, δευτέρα φύσις». Μας μάθαιναν κάποτε στο σχολείο: τότε που η ελληνική γλώσσα διατηρούσε ακόμη τις αξίες της. Συνηθίσαμε λοιπόν. Συνηθίσαμε στο ρόλο του πηλού στα χέρια της εξουσίας. Συνηθίσαμε να μας αποχαυνώνουν με: κομματικά, θρησκευτικά, εθιμικά, συντεχνιακά, παραταξιακά, καταναλωτικά, επικοινωνιακά και άλλα παραμύθια. Από μωρά μάθαμε να φοβόμαστε και να υπολογίζουμε το δράκο ή τον κακό το λύκο που πάντα βρίσκονται εκεί έξω και απειλούν… Κι έτσι, από συνήθεια, μάθαμε τελικά, να επιβιώνουμε στον πάτο της χαβούζας μας. Τώρα πια, δεν μας κάνει διαφορά που μας χρησιμοποιούν σαν μασημένη τσίχλα. Την απαξίωση την αναγάγαμε σε μόδα, την κάναμε τρόπο ζωής, την μετατρέψαμε σε νομιμοποιημένη πολιτισμική κατάπτωση, την εξαργυρώνουμε σε ανήθικη «δημοκρατική» καθημερινότητα.

-«Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα». Είπε ο πρώτος πολίτης της Ελλάδας. – «Όλοι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά» είπε ο δεύτερος τη τάξει. Κι εγώ, ως Ελληνίδα πολίτις που ζω σ’ αυτόν τον ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΕΝΟ Τόπο -τον πανέμορφο και για τούτο πολυφθονεμένο από εχθρούς, «φίλους» ντόπιους και ξένους- θα διαψεύσω τον δεύτερο, διότι… ΔΕΝ τα φάγαμε τα λεφτά όλοι μαζί!!! Θα συμφωνήσω όμως απολύτως με τον πρώτο διότι…

Όπου και να κοιτάξεις γύρω σου σ’ αυτήν την πατρίδα, τα «ίχνη» που αφήνουν πίσω τους οι άνθρωποι, είναι «μαχαιριά και χούφτα αλάτι». Έχω φρίξει με τη «νοοτροπία». Εδώ ο κάδος των σκουπιδιών, απ έξω η σακούλα και βεβαίως η επανάληψη δημιουργεί και το «Εθιμικό Δίκαιο». Αυτό, το οποίο έχει επικρατήσει πλέον και αφορά στη διαχείριση του Περιβαλλοντικού Κεφαλαίου αυτής της Χώρας.

Της χώρας των διεφθαρμένων ελλαδιτών, οι οποίοι έβαλαν κάτω μια ΤΕΤΟΙΑ Πατρίδα -που θα ’πρεπε να είναι το ΔΙΑΜΑΝΤΙ της Ευρώπης τουλάχιστον- και δεν άφησαν βουνά, δάση, ακρογιάλια, κόλπους, όρμους, ποτάμια, γκρεμούς, θάλασσες, κάμπους, Πανάκριβους Ιστορικά και Πολιτισμικά Αρχαιολογικούς Χώρους, που να μην τους έχουν μετατρέψει σε χωματερές, χοιροστάσια, καρνάγια, κι όλων των λογιών τα αίσχη!

Και… Είτε είμαστε διεφθαρμένοι εξ επιλογής διότι έτσι μας βόλεψε. Είτε γίναμε επειδή εκεί μας οδήγησε το Πολιτικό, Εκπαιδευτικό σύστημα της ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ -η οποία έχει και το μερίδιον του λέοντος από την πίτα της διαφθοράς- έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, πως ΔΕΝ είμαστε άμοιροι ευθυνών! ΕΚΒΑΡΒΑΡΙΣΤΗΚΑΜΕ. ΧΑΖΕΨΑΜΕ. ΠΛΑΔΑΡΕΨΕ ο νους μας. ΒΟΛΕΥΤΗΚΑΜΕ. ΑΦΕΘΗΚΑΜΕ να παίζουμε στην παιδική χαρά της ιδιωτίας μας χαλαρά, κι έτσι «χαμένοι» στο μικρόκοσμό μας καταντήσαμε να μας φτύνουν και να μας εγκαλούν οι πρωτομάστορες της διαφθοράς.

Εν κατακλείδι παιδιά, μπορεί να μην τα φάγαμε όλοι μαζί τα λεφτά, ΟΛΟΙ μαζί όμως τρώμε τη ΧΩΡΑ!!!