Νέες ταινίες από 28/8/2025: Μια διαχρονική και δυο ενδιαφέρουσες επανεκδόσεις

Παρουσιάζει και σχολιάζει ο Άγγελος Πολύδωρος

==========================

Μάρκο: μία επινοημένη αλήθεια – Marco, la verdad inventada

Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, αυτή η ισπανική ταινία αποκαλύπτει το αδιανόητο ψέμα του Ενρίκ Μάρκο, ενός Ισπανού συνδικαλιστή (υπαρκτού προσώπου), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι επέζησε από ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης,

O άνθρωπος αυτός, επί χρόνια, κατάφερε να πείσει τα Μέσα Ενημέρωσης, τους επιζώντες, την κυβέρνηση, ακόμη και την ίδια την οικογένειά του, ότι υπήρξε και ο ίδιος εκτοπισμένος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης (ενώ είχε σταλεί στη Γερμανία με άλλους Ισπανούς από τον Φράνκο για να εργαστούν στα εργοστάσια, μετά από συμφωνία με τον Χίτλερ), κερδίζοντας φήμη, συμπάθεια και καταφέρνοντας μάλιστα να εκλεγεί πρόεδρος της ισπανικής ένωσης θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Αυτά βέβαια τα προνόμια, μέχρι τη στιγμή που ένας ιστορικός ερευνητής του Ολοκαυτώματος αρχίζει να σκαλίζει το παρελθόν και να του κάνει δύσκολες ερωτήσεις…

Ο Εντουάρντ Φερνάντεθ (που τον είδαμε στην ταινία «Το 47» πρόσφατα) είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός ο οποίος καταφέρνει με τις εκφράσεις του να μεταδώσει στον θεατή, το άγχος του ανθρώπου που έχει πει ένα τεράστιο ψέμα και πρέπει να το διαφυλάξει ως κόρην οφθαλμού. Αναδεικνύει μια τεράστια ψυχολογική πίεση, διότι κανείς δεν γνωρίζει μέχρι πού πρόκειται να φτάσει για να διατηρήσει αυτή την εντύπωση που έχει ο κόσμος γι’ αυτόν.  Δείχνει ότι έχει μια εμμονή, που ούτε ο ίδιος δεν γνωρίζει αν μπορεί να την ελέγξει (δίκαια απέσπασε το Γκόγια Καλύτερης Ερμηνείας).

Οι σκηνοθέτες Αρέγκι και Γκαράνιο ουσιαστικά έχουν δημιουργήσει ένα ψυχολογικό και «ηθικό θρίλερ» στηριγμένοι εξ ολοκλήρου στην ερμηνεία του Φερνάντεθ που υποδύεται έναν παθιασμένο άνθρωπο, ο οποίος ακόμα και μετά την αποκάλυψη της απάτης του, σήκωσε τους ώμους και παραδέχθηκε: «Είμαι ψεύτης, αλλά και ποιος δεν είναι;»

Σε μια εποχή, των fake news, όπου ο καθένας -με τη βοήθεια μάλιστα της Τεχνητής Νοημοσύνης- μπορεί στα κοινωνικά δίκτυα να εμφανίζει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού του, η ταινία των Αρέγκι–Γκαράνιο έρχεται να χτυπήσει το καμπανάκι της αμφισβήτησης και της διασταύρωσης κάθε είδησης ή πληροφορίας και όχι της εύκολης αναμετάδοσης, που μπορεί να δημιουργήσει «εικονικά τετελεσμένα».

INFO

Είδος: Δράμα, Κοινωνικό, 101΄

Χώρα: Ισπανία, 2024

Σκηνοθεσία: Αϊτόρ Αρέγκι & Τζον Γκαράνιο

Παίζουν: Εντουάρντ Φερνάντεθ, Ναταλί Πόθα, Χάνι Μαρτίν

Διανομή: Weirdwave

===

Η γεύση του κερασιού – Taste of cherry (Επαν.)

Μια ταινία για την ύπαρξη, το θάνατο και τις επιλογές κατά τη διάρκεια της ζωής μας.

Ο φακός του Κιαροστάμι, παρακολουθεί τον Μπαντιέι να οδηγεί το αυτοκίνητό του στους δρόμους ενός έρημου, άγονου τοπίου αναζητώντας κάποιον ή κάτι. Αρκετοί τον σταματούν ψάχνοντας για δουλειά. Ο Μπαντιέι αδιαφορεί εστιάζοντας την προσοχή του σε ανθρώπους που θεωρεί ότι μπορεί να έχουν ανάγκη χρημάτων, για να τους αναθέσει μια δουλειά. Αορίστως.

Η ταινία περιλαμβάνει τρεις συναντήσεις: με έναν Κούρδο στρατιώτη που υπηρετεί στον Ιρανικό στρατό, έναν Αφγανό φοιτητή θεολογικής σχολής και έναν ηλικιωμένο εργάτη. Ο Μπαντιέι θέτει σε όλους ένα ερωτηματολόγιο που στοχεύει στην αξιολόγησή τους (Πώς ζουν; Για τι χρειάζονται χρήματα;) και στη συνέχεια διατυπώνει το αίτημά του: θέλει να αυτοκτονήσει και ψάχνει κάποιον να τον θάψει σε έναν τάφο που ήδη έχει ανοίξει κάτω από μια συγκεκριμένη κερασιά. Αυτή η «αυτοκτονία», προσφέρει ευκαιρίες για διαλόγους πλούσιους σε βαθιά νοήματα και αρκετή φιλοσοφία.

Θα έλεγα, ότι αλληγορικά η ταινία απεικονίζει το σύγχρονο Ιράν, την ερήμωση, τη φτώχεια, τη μετανάστευση (ο Κούρδος που κατατάσσεται στο στρατό του Ιράν) και τη μιζέρια εν γένει. Διότι, πέραν αυτών δεν υπάρχει κάτι άλλο. Η σκέψη για αυτοκτονία εκφράζεται με αξιοπρέπεια και χωρίς να διατυπώνεται κάποιο κίνητρο. Ίσως διατυπώθηκε και το έχασα, διότι κάπου προς το μέσο της ταινίας είχα αρχίσει να βαριέμαι και λυπάμαι που το γράφω αυτό για τον Κιαροστάμι, του οποίου είδα πρόσφατα το «Κοντινό πλάνο», που με ενθουσίασε. Επίσης, η ευγένεια των απλών ανθρώπων που ακούν την αυτοκτονική διάθεση του Μπαντιέι εντυπωσιάζει, παρόλο που ο μελλοντικός αυτόχειρας δεν είναι πάντα φιλικός.

Αυτό που με ενόχλησε κάπως, είναι το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας αποτελείται από το κάδρο του μελλοθάνατου που οδηγεί, το οποίο εναλλάσσεται με το κάδρο του συνοδηγού του με το όχημα σχεδόν πάντα να βρίσκεται εν κινήσει.

Συνοπτικά, θα χαρακτήριζα την ταινία σαν ένα πολυεπίπεδο road trip ενός μελλοντικού αυτόχειρα, που γίνεται αφορμή για συζητήσεις. Θυμίζω, ότι κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών 1997.

INFO

Προβάλλεται 28/8/2025

Είδος: Ψυχολογικό, Δράμα, 95΄

Χώρες: Ιράν, Γαλλία,1997

Σκηνοθεσία Αμπάς Κιαροστάμι

Παίζουν: Χομαγιούν Ερσαντί, Αμπντολραχμάν Μπαγκερί, Αφσίν Κορσίντ Μπακτιαρί

Διανομή: Cinobo

===

Η Πέπι, η Λούσι, η Μπομ και τα άλλα κορίτσια – Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón (Επαν.)

Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Αλμοδοβάρ, υπέρ της σεξουαλικής ελευθερίας και της κατάργησης των ταμπού, η οποία δεν παύει να εμβαθύνει σε συναισθήματα, όπως η αγάπη, ο χωρισμός, η φιλία και η μοναξιά.

Η ιστορία της αναφέρεται στην Πέπι, μια ανεξάρτητη γυναίκα, η οποία καλλιεργεί χασίς στο μπαλκόνι της. Όταν την ανακαλύπτει ένας αστυνομικός και τη βιάζει για να μη τη συλλάβει, αποφασίζει να τον εκδικηθεί μέσω της συζύγου του, Λούσι, μιας καταπιεσμένης και μαζοχίστριας νοικοκυράς. Με τη βοήθεια της πανκ τραγουδίστριας Μπομ, η Λούσι εξελίσσεται σε λεσβιακό μέλος μιας δυνατής πρώιμης γυναικείας κοινότητας και η ιστορία κορυφώνεται με ένα απολαυστικό φινάλε.

Ο Αλμοδόβαρ, έχει δηλώσει για την ταινία: «Το πλαίσιο της δεκαετίας του ’70 ήταν η αντικουλτούρα: ο κόσμος των αστικών κόμικς, ο αμερικανικός underground κινηματογράφος (Γουόρχολ, Μόρισεϊ, Τζον Γουότερς), το αγγλικό glam και punk, η Γαλλική Nouvelle Vague… Από αυτή την κουλτούρα γεννήθηκαν οι πρώτες δύο ταινίες μου Η Πέπι, η Λούσι, η Μπομ και τα άλλα κορίτσια και ο Λαβύρινθος του Πάθους». Εκφράζοντας δε την πολιτική του στάση, έχει πει μεταξύ άλλων: «Ήταν η προσωπική μου εκδίκηση προς τη δικτατορία. Αυτές οι δύο ηδονιστικές, ποπ ταινίες είχαν ένα έμμεσο μήνυμα: την ελευθερία. Αυτό υπάρχει σε όλες μου τις ταινίες». Αυτά από τον Αλμοδόβαρ και δεν έχω λόγους να διαφωνήσω.

Η ταινία αν και αμφιλεγόμενη και σοκαριστική για την εποχή της, παραμένει ένα ενδιαφέρον διασκεδαστικό ντεπούτο, που σήμερα βλέπεται ως cult.

INFO

Προβάλλεται από 28/8/2025

Είδος: Κωμωδία, 82΄

Χώρα: Ισπανία, 1980

Σκηνοθεσία: Πέντρο Αλμοδόβαρ

Παίζουν: Κάρμεν Μάουρα, Εύα Σιβά, Ολβίδο Γκάρα, Φελίξ Ροτάετα

Διανομή: New Star

===

Ρόουζ εναντίο Ρόουζ – The Roses

Remake της ταινίας «Ο πόλεμος των Ρόουζ» (1989) με την Κάθλιν Τέρνερ και τον Μάικλ Ντάγκλας.

Η ζωή κυλάει αβίαστα για το φαινομενικά τέλειο ζευγάρι: Η Άιβι (Ολίβια Κόλμαν) και ο Τεό (Μπένεντικτ Κάμπερμπατς) έχουν επιτυχημένες καριέρες, έναν ζηλευτό γάμο και δύο φανταστικά παιδιά. Πίσω από την υποτιθέμενα άψογη ζωή, ο ουρανός φορτώνει σύννεφα και ετοιμάζεται για καταιγίδα, όταν η καριέρα του Theo καταποντίζεται, ενώ οι φιλοδοξίες της Ivy εκτοξεύονται. Ένα ναρκοπέδιο ανελέητου ανταγωνισμού και καταπιεσμένης μνησικακίας απλώνεται ανάμεσά τους.

INFO

Είδος: Κομεντί, 100΄

Χώρα: Ηνωμένο Βασίλειο, 2025

Σκηνοθεσία: Τζέι Ρόουτς

Παίζουν: Ολίβια Κόλμαν, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Άντι Σάμπεργκ, Άλισον Τζάνεϊ

Διανομή: Feelgood

===

Οι κυνηγοί στο τέλος του κόσμου – Afterburn

Βασισμένη στο ομώνυμο graphic novel, η ταινία συνδυάζει δράση, νοσταλγία για τον παλιό κόσμο και -υποτίθεται- ένα καυστικό σχόλιο πάνω στην έννοια του τι αξίζει τη διάσωση, όταν όλα έχουν χαθεί.

Αφότου μια τεράστια ηλιακή έκλαμψη καταστρέφει το ανατολικό ημισφαίριο της Γης, ένας θαρραλέος κυνηγός θησαυρών ταξιδεύει στην Ευρώπη για να ανακαλύψει την πολυπόθητη Μόνα Λίζα, μόνο και μόνο για να μάθει ότι «ο κόσμος χρειάζεται περισσότερο έναν ήρωα, παρά ένα έργο τέχνης». Όπως συμβαίνει με τις ταινίες του Χόλιγουντ σαν κι αυτή, θα συμπλήρωνα.

INFO

Είδος: Φαντασίας, Περιπέτεια, Δράση,

Χώρα: ΗΠΑ, 2025

Σκηνοθεσία: Τζέι Τζέι Πέρι

Παίζουν: Ντέιβ Μπαουτίστα, Όλγκα Κιριλένκο, Σάμιουελ Τζάκσον

Διανομή: Spentzos Film

===

The Toxic Avenger

Όταν ένας καταπιεσμένος επιστάτης, εκτίθεται σε ένα καταστροφικό τοξικό ατύχημα, μεταμορφώνεται σε ένα νέο είδος ήρωα: τον Toxic Avenger. Τώρα, ο Τόξι πρέπει να εγκαταλείψει το περιθώριο και να γίνει σωτήρας, αντιμετωπίζοντας αδίστακτους εταιρικούς ηγέτες και διεφθαρμένες δυνάμεις που απειλούν τον γιο του, τους φίλους του και τον κόσμο του.

INFO

Είδος: Φαντασίας, Περιπέτεια, Δράση, Κωμωδία, 102΄

Χώρα: ΗΠΑ, 2025

Σκηνοθεσία: Μέικον Μπλερ

Παίζουν: Πίτερ Ντίνκλατζ, Τζέικομπ Τρέμπλεϊ, Τέιλορ Πέιτζ, Κέβιν Μπέικον, Eλάιζα Γουντ

Διανομή: The Film Group