Αυτές τις μέρες προβάλλεται στους κινηματογράφους το φιλμ «Οι άγνωστοι Αθηναίοι». Ένα ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Αντωνίου για τους τετράποδους φίλους μας, τους αδέσποτους σκύλους, των οποίων επί έξι ολόκληρα χρόνια (2014-2020) παρακολουθεί την καθημερινότητα και τον αγώνα επιβίωσης στο κέντρο της Αθήνας. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει και εκείνους τους άγνωστους, ανώνυμους ανθρώπους που έχουν αφιερωθεί αθόρυβα στη φροντίδα τους.
Από κινηματογραφική άποψη, πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον φιλμ, διότι απαιτεί – εκτός από τα άρτια τεχνικά μέσα που δεν πρέπει «να ενοχλούν τους πρωταγωνιστές» – και ιδιαίτερη υπομονή του ανθρώπου πίσω από την κάμερα. Όταν αποπειράσαι ένα ντοκιμαντέρ δρόμου, δεν μπορείς να προγραμματίσεις τον χρόνο σου. Τα σκυλιά δεν σε προετοιμάζουν για το πότε θα εμφανισθούν και είναι δυνατόν να υπάρξουν στιγμές μεγάλων αναμονών, ενώ ακόμα και όταν τα συναντήσεις, δεν ξέρεις και πώς θα αντιδράσουν.
Πέραν τούτου, βλέποντας το ντοκιμαντέρ ο θεατής διαπιστώνει ότι εκτός από τους συμπαθείς σκύλους που γεμίζουν πληθωρικά την οθόνη, υπάρχουν και εκείνοι οι πραγματικά καλοί άνθρωποι που τους φροντίζουν και τους ταΐζουν. «Οι άγνωστοι Αθηναίοι» είναι ένα συγκινητικό οδοιπορικό και ταυτόχρονα ένα αυθεντικό πορτρέτο της καρδιάς της Αθήνας.
Η Αγγελική Αντωνίου σχολιάζει το φιλμ
Αναφερόμενη στην ταινία της, η Αγγελική Αντωνίου τονίζει τη μοναδικότητα του φαινομένου των αδέσποτων σε μια μεγαλούπολη, όπως η Αθήνα και μας εκφράζει επιγραμματικά, πώς αυτό το μοναδικό φαινόμενο τής κέντρισε το ενδιαφέρον και την οδήγησε να γυρίσει αυτό το ντοκιμαντέρ: «Πάντα απορούσα πώς τα αδέσποτα σκυλιά επιβιώνουν στο κέντρο μιας τόσο μεγάλης, χαοτικής πόλης όπως η Αθήνα. Μοναδικό φαινόμενο σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπου δεν υπάρχουν αδέσποτα σκυλιά…
Ύστερα από εντατική παρακολούθηση ανακάλυψα τους μυστικούς σωτήρες και ευεργέτες τους, ανθρώπους που ξοδεύουν χρόνο και χρήμα για να τα φροντίσουν. Αυτή η μοναδική, συμβιωτική σχέση κέντρισε το ενδιαφέρον μου. Μέσα από τις σχέσεις ανθρώπων και ζώων, η ταινία σκιαγραφεί ένα συγκινητικό πορτραίτο των αδέσποτων, με σκηνικό την Αθήνα που διαρκώς αλλάζει. Ταυτόχρονα είναι η προσωπική μου κατάθεση αγάπης προς την πόλη που πέρασα τα νιάτα μου και ενηλικιώθηκα».
Σύντομο βιογραφικό
H Αγγελική Αντωνίου είναι σκηνοθέτρια, σεναριογράφος και παραγωγός. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Ελλάδα (ΑΠΘ) και σκηνοθεσία στην DFFB (Γερμανική Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στο Βερολίνο). Ζει και εργάζεται ανάμεσα στην Αθήνα και το Βερολίνο, μια διεθνικότητα που αντανακλάται συχνά στα θέματά της και στους όρους παραγωγής. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού, μεγάλου μήκους και ντοκιμαντέρ. Oι ταινίες της έχουν διαγωνισθεί και βραβευθεί σε διεθνή φεστιβάλ (Locarno, Moscow, Palmsprings, Montreal, San Francisco, Τhessaloniki, Μοntpellier, Göteborg, Oslo κ.ά.).
Η πολυβραβευμένη της ταινία Eduart, συμμετείχε σε περισσότερα από 50 διεθνή φεστιβάλ, ήταν υποψήφια για τα Ευρωπαϊκά Βραβεία 2007 και ως η υποψηφιότητα της Ελλάδας για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2008. Oι ταινίες της έχουν διανεμηθεί εντός και εκτός Ελλάδας.
Επιλεκτική φιλμογραφία
2020 – Οι Άγνωστοι Αθηναίοι, doc 76’ (Ελλάδα – Γερμανία), 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 2016, 
Docs in Progress / Συμμετοχή στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα, 22oΦεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2020.
2020 – Πράσινη Θάλασσα, 95’ (Ελλάδα – Γερμανία), εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα «Για να δει τη θάλασσα» της Ευγενίας Φακίνου.
2007 – Eduart, (Ελλάδα-Γερμανία) 105’, 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Μεσογειακού Κινηματογράφου του Μονπελιέ, 2007: Χρυσή Αντιγόνη, Ειδική Μνεία από το Βραβείο Νέων (CMCAS) /47ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 2006, 9 Κρατικά Βραβεία Ποιότητας (ανάμεσα σε αυτά: 1ο Βραβείο Ταινίας Μυθοπλασίας, Βραβείο Σκηνοθεσίας, Βραβείο Σεναρίου, Βραβείο Σκηνογραφίας και το Βραβείο FIPRESCI / World Fest – Houston International Film Festival, 2008 (διαγωνιστικό τμήμα): Silver Remi Award/Los Angeles Greek Film Festival, 2008, Βραβεία Orpheus Καλύτερης Ταινίας & Καλύτερης Σκηνοθεσίας.
2001 – Messerscharf (Γερμανία ) TV movie, 88’
2000 – Allein Unter Männern (Γερμανία) TV movie, 85’
1999 – Heimlicher Tanz (Γερμανία) TV movie, 88’
1997 – Χαμένες Νύχτες (Verspielte Nächte), 86’ (Γερμανία – Ελλάδα) Ανώτατη γερμανική διάκριση ποιότητας «ιδιαίτερα αξιόλογη» / 38ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 1997, 4 Κρατικά Βραβεία Ποιότητας: Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Σεναρίου και Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Α’ Γυναικείου Ρόλου (Jasmin Tabatabai) «/ Hof International Film Festival 1997: Βραβείο Σκηνογραφίας.
1996 – Χοροί της Νύχτας (Tänze Der Nacht) doc, 60’, (Γερμανία)
1992 – Δονούσα, 84’ (Γερμανία – Ελβετία – Ελλάδα) Locarno International Film Festival 1992 (διαγωνιστικό τμήμα) Βραβείο Νέων για Καλύτερη Ταινία (A’ Prix de la Jeunesse) / 33ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Βραβεία Ελληνικού Κινηματογράφου,
1992: Ερμηνείας Β’ Ανδρικού Ρόλου /γερμανική διάκριση ποιότηταs «αξιόλογη»
1991 – Αιχμάλωτοι της Θάλασσας (Gefangene Des Meeres) doc, 80’ (Γερμανία)
1987 – Περσεφόνη μμ, 20’, Βραβείο Φεστιβάλ Δράμας 1987.
