Ο Ποπάι φέτος γίνεται 80 ετών. Εκτός τούτου, στην Ευρώπη είναι ελεύθερος για «κάθε χρήση» από οποιονδήποτε. Ο γνωστότερος ναύτης στην ιστορία των εικονογραφημένων αφηγήσεων (cartoons) είναι ελεύθερος πνευματικών δικαιωμάτων, καθώς συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τη χρονιά που απεβίωσε ο δημιουργός του Έλσι Σέγκαρ. Έτσι, καθένας μπορεί πλέον να χρησιμοποιήσει την εικόνα του κατά βούληση. Που σημαίνει ότι μπορεί ελεύθερα να εκδώσει τις ιστορίες του, ή να τις μεταφέρει στον κινηματογράφο, ή να προχωρήσει σε άλλες εμπορικές χρήσεις αυτής.
Αυτό βέβαια μόνον εδώ στην Ευρώπη, γιατί στις ΗΠΑ ισχύει άλλος νόμος. Εκεί, τα πνευματικά δικαιώματα ξεκινούν από το έτος δημιουργίας του έργου και ισχύουν για 95 χρόνια, ανεξαρτήτως θανάτου του καλλιτέχνη. Οπότε, αφού ο Ποπάι σχεδιάστηκε το 1929, οι Αμερικανοί θα πρέπει να περιμένουν ως το 2024.
Για την ιστορία, πρέπει να αναφερθεί ότι ο Ποπάι, γεννήθηκε ως δευτερεύων χαρακτήρας στα σκίτσα που δημοσίευε ο Έλσι Σέγκαρ στην εφημερίδα «Τhe Νew Υork Journal» το 1928. Για πολλά χρόνια η Όλιβ Όιλ και ο Χαμ Γκρέιβι ήταν οι κεντρικοί χαρακτήρες. Αργότερα, εμφανίζεται ο ναύτης, ο οποίος προσλαμβάνεται από τον Κάστορα, τον αδελφό της Όλιβ, για να πλοηγεί το καράβι τους.
Λέγεται ότι ο σκιτσογράφος Έλσι Σέγκαρ εμπνεύστηκε τα πρόσωπα των ιστοριών του από ανθρώπους που γνώρισε όταν ήταν μικρός. Το αφεντικό του, σε ένα σινεμά που εργαζόταν ως νέος χρησίμευσε ως πρότυπο για τον Ουίμπι, ενώ η ιδιοκτήτρια ενός καταστήματος είναι ολόιδια με την Όλιβ. Για τον Ποπάι, ίσως εμπνεύστηκε από έναν μποξέρ που θαύμαζε. Ο δημοφιλής ήρωας είχε προγναθισμό, ένα μάτι μονίμως κλειστό (εξ ου και το όνομα «pop-eye») και μια διάθεση να δέρνει τους πάντες, χωρίς να ζητά εξηγήσεις από πριν. Είναι όμως ένα καλό και λαϊκό παιδί.
Μετά τον θάνατο του Έλσι Σέγκαρ (το 1938) ανέλαβαν άλλοι σκιτσογράφοι τις ιστορίες του, οι οποίες προσαρμόζονταν στην εποχή τους και είχαν ως θέμα διάφορα κοινωνικά ζητήματα, όπως τη νευρική ανορεξία ή τις εκτρώσεις. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, ότι από κάποια στιγμή και μετά ο Ποπάι έκοψε και το κάπνισμα. Τι θα συμβεί τώρα που είναι ελεύθερος δικαιωμάτων κανείς δεν ξέρει…
Ο Ποπάι ανήκει στη ρομαντική εποχή των κινουμένων σχεδίων, που εμφανίστηκε μετά το οικονομικό κραχ και εξέφραζε όλες τις αγωνίες του μέσου πολίτη. Ήθελε μια κοινωνία με ίσες ευκαιρίες, ήταν αντίθετος στον φασισμό και ήθελε μια δίκαιη κατανομή των αγαθών. Η επανεμφάνισή του σήμερα θα τύχει σκληρού ανταγωνισμού, μιας και οι χάρτινοι ήρωες είναι πολλοί και περισσότερο «σκληροί».
Να σημειώσουμε επίσης, ότι είχε γίνει τόσο δημοφιλής που η αμερικανική κυβέρνηση ζήτησε κάποτε από τον δημιουργό του, να δημιουργήσει στον σούπερ ήρωα μια συνήθεια: Να τρώει σπανάκι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, η κατανάλωση του λαχανικού να αυξηθεί στις ΗΠΑ κατά 30%.
Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί ότι η μοναδική κινηματογραφική του μεταφορά με ηθοποιούς από το σκηνοθέτη Ρόμπερτ Άλτμαν (με τον πασίγνωστο Ρόμπιν Γουίλιαμς στον πρωταγωνιστικό ρόλο), ήταν μια οικτρή αποτυχία.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ