«Η τέλεια ομορφιά»
του Πάολο Σορεντίνο
«Στα 65 μου διαπίστωσα ότι έχω πλέον το δικαίωμα να απολαμβάνω μόνον αυτά που πραγματικά μου αρέσουν», λέει σε κάποια στιγμή της ταινίας ο συγγραφέας Τζεπ Γκαμπαρντέλα (που τον υποδύεται λιτά και υπέροχα ο Τόνι Σερβίλο), ομολογώντας έτσι, ότι στη μέχρι τότε γεμάτη με εφήμερες απολαύσεις ζωή του, έκανε πράγματα που δεν του άρεσαν (ακολουθώντας τη μόδα, τις συμβάσεις μιας πολυτελούς ζωής, ή «φίλους» που δεν τον αντιπροσώπευαν). Έτσι, τον παρακολουθούμε να περπατά νωχελικά στη Ρώμη με όλη την εκπληκτική ομορφιά της, την αρχιτεκτονική, τα σιντριβάνια, τα γλυπτά και τους πίνακες ζωγραφικής και να αναζητά το χαμένο νόημα της μέχρι τότε ζωής του, αλλά και την τέλεια ομορφιά του σήμερα.
«Θλιμμένη Tζασμίν»
του Γούντι Αλεν
Η καλύτερη μέχρι τώρα ταινία του Γούντι Άλεν και ένας ρόλος για Όσκαρ από την Κέιτ Μπλάνσετ, η οποία δεν υποδύεται απλά, αλλά βιώνει το ρόλο της γυναίκας, που έχει μάθει να ζει στη Νέα Υόρκη με τα λεφτά των άλλων, χάρη στον απατεώνα άντρα της. Η Μπλάνσετ δεν δυσκολεύεται καθόλου να ερμηνεύσει αυτή τη ψυχωτική γυναίκα, που ουσιαστικά παλεύει μεταξύ των δύο πλευρών του μελαγχολικού χαρακτήρα της: Αυτού που κατάντησε και αυτού που θα ήθελε να είναι, αλλά δεν μπορεί. Ο μονόλογός της, στο τέλος αναδεικνύει όλη την τραγικότητα της ηρωίδας.
«Μικρά Αγγλία»
του Παντελή Βούλγαρη
Μέσα από την ιστορία δύο αδελφών ερωτευμένων με τον ίδιο ναυτικό, στην Άνδρο μεταξύ 1930 και 1940, ο Βούλγαρης ρίχνει μια πραγματικά διεισδυτική ματιά, σε μια εποχή, που η καθημερινότητα έκρυβε μυστικά, τα οποία πολλοί υποψιάζονταν, αλλά λίγοι είχαν το θάρρος να κατονομάσουν. Μια εποχή, που τα παιδιά όφειλαν υπακοή στους μεγάλους και πίεζαν μέσα τους, επιθυμίες και όνειρα αντίθετα πολλές φορές στις επιθυμίες των γονιών, με ολέθρια αποτελέσματα. Συνολικά έχουμε μια άρτια ταινία, μια ηθογραφία, που παρακολουθείται με αμείωτο ενδιαφέρον και συγκίνηση.
«Νυχτερινό τρένο για τη Λισσαβόνα»
του Μπιλ Όγκουστ
Πολεπίπεδη ταινία, η οποία αφηγείται το ταξίδι ενός καθηγητή, στην προσπάθεια του να εξιχνιάσει το μυστήριο του βιβλίου ενός Πορτογάλου συγγραφέα. Ερευνώντας φτάνει στην Πορτογαλία όπου σιγά – σιγά μαθαίνει μυστικά της σκοτεινής περιόδου της δικτατορίας του Σαλαζάρ, την δράση μιας ομάδας της αντίστασης κατά της δικτατορίας και ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα σε δύο άνδρες και μια γυναίκα. Ταυτόχρονα, οδηγείται στην ανακάλυψη του ίδιου του, του εαυτού και σε ένα πιθανό μελλοντικό έρωτα.
«Το τέλειο χτύπημα»
του Τζιουζέπε Τορνατόρε
Ένα ψυχογράφημα πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, στον έρωτα, στην υποκρισία, στο θέατρο που παίζουμε καθημερινά για κάποιο λόγο. Όπως λέει και ο Ντόναλντ Σάδερλαντ στον Τζέφρι Ρας σε κάποια στιγμή της ταινίας: «Τα πάντα μπορεί να είναι ψεύτικα, αγαπητέ μου Βίρτζιλ. Η χαρά, ο πόνος, το μίσος, η αρρώστια, η ανάρρωση… ακόμα και ο έρωτας». Η ιστορία και το σενάριο είναι εξαιρετικά πρωτότυπα και έξυπνα και η ερμηνεία του Τζέφρι Ρας συγκλονιστική. Η σκηνοθεσία καθηλωτική, η εν γένει ατμόσφαιρα (ανάμεσα σε έργα τέχνης και νεοκλασικά ή μπαρόκ κτήρια) μυστηριακή και η μουσική του Ένιο Μορικόνε, όπως πάντα, ατμοσφαιρική.
«Μυθικά πλάσματα του νότου»
του Μπεν Ζάιτλιν
Μια ταινία γεμάτη λυρισμό και με ένα τέλος που αποπνέει αισιοδοξία. Μια ταινία για τον κόσμο μας και τις αντιφάσεις του. Για τους ανθρώπους που βρίσκουν τη δύναμη να στέκονται ζωντανοί, ακόμα και όταν βλέπουν το μέρος που τους γέννησε να καταρρέει.
Αυτοί οι άνθρωποι, ένα κορίτσι έξι χρονών και ο πατέρας της, ζουν σε μια περιοχή γεμάτη λάσπη, βρώμα και βιομηχανικά απόβλητα, η οποία πλήττεται από καταστροφικούς κυκλώνες.
Κι όμως η μικρή αντέχει, μάχεται να επιβιώσει και προσπαθεί να σώσει και τον πατέρα της, ο οποίος αρνείται την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των «πολιτισμένων» και θέλει να γυρίσει στο δικό του φυσικό περιβάλλον, που τον γιατρεύει πρώτα ψυχολογικά και στη συνέχεια σωματικά.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ
