Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 19/10/2024
Για πολλούς, εντός και εκτός Χαριλάου Τρικούπη, η επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ήταν αναμενόμενη. Για άλλους δεν ήταν ενδεδειγμένη, καθώς θεωρούσαν πως ό,τι ήταν να δώσει, το έχει δώσει. Το αποτέλεσμα ωστόσο της περασμένης Κυριακής έγραψε οριστικά ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναβαπτίστηκε και πήρε μια ανανεωμένη εντολή και μάλιστα σε ένα πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται με πολύ διαφορετικούς όρους σε σχέση με αυτό που είχε ν’ αντιμετωπίσει σε όλο το προηγούμενο διάστημα της θητείας του και βέβαια στις εκλογές της περασμένης χρονιάς. Λόγω της εσωστρέφειας στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ έχει τώρα μια μεγάλη ευκαιρία να καθιερωθεί σε κύριο αντιπολιτευτικό πόλο της ΝΔ και να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω.
Βεβαίως, υπάρχει πολύς δρόμος και μεγάλη απόσταση που πρέπει να διανυθεί για να φτάσει ως εκεί. Τα πρώτα μηνύματα ωστόσο, ιδιαίτερα αν κάποιος συγκρίνει την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ με ό,τι συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ενθαρρυντικά. Ο πολιτικός πολιτισμός μεταξύ των υποψηφίων αρχηγών ήταν εμφανής και στην προεκλογική περίοδο και στις πρώτες μετεκλογικές ημέρες και πολλά θα κριθούν από τον τρόπο με τον οποίο ο N. Ανδρουλάκης θα στελεχώσει πλέον τα όργανα και θα αξιοποιήσει τους αντιπάλους του για την ηγεσία και τους υποστηρικτές του, δίνοντας εμπράκτως ένα μήνυμα ενότητας.
Από εκεί και πέρα, η λεγόμενη «μάχη του Κέντρου» θα δοθεί με τη ΝΔ και αυτή θα κρίνει εν πολλοίς και τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, καθώς το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πείσει τώρα τους πολίτες αφενός ότι αποτελεί μια αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή απέναντι στη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αφετέρου ότι μπορεί να εκφράσει αυτόν τον «μεσαίο χώρο», το πολιτικό Κέντρο που τα τελευταία χρόνια βρήκε ασφαλές καταφύγιο στη ΝΔ.
