«Δίνουμε τη μάχη της απελευθέρωσης των δημιουργικών και παραγωγικών δυνάμεων της χώρας. Δίνουμε τη μάχη της απελευθέρωσης της πολιτικής από τον μικροκομματισμό και την αδιαφάνεια. Δίνουμε τη μάχη της απελευθέρωσης του πολίτη από την ανασφάλεια, την αδικία, την ανισότητα», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Παπανδρέου στο μήνυμά του για την 28η Οκτωβρίου.
Την προηγουμένη, λίγες μόνον μέρες μετά την οριστική απόφαση για την κατάργηση των stage στο Δημόσιο, χωρίς μάλιστα να δίνεται έξτρα μοριοδότηση στους «μαθητευόμενους», που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε κάνει, μόνος, χωρίς κάμερες και κομματικούς «παρατρεχάμενους», αιφνιδιαστική επίσκεψη στο ΙΚΑ της πλατείας Αττικής, για να συζητήσει αυτοπροσώπως με εργαζόμενους και ασφαλισμένους για τα προβλήματα του μεγαλύτερου (και προβληματικότερου) ασφαλιστικού φορέα της χώρας.
Κάθε «δυσάρεστη» και «οδυνηρή» απόφαση de facto θα συνοδεύεται από μια «μοντέρνα» επικοινωνιακή πρωτοβουλία, μηδενικού κόστους και υψηλής απήχησης, σε μια κοινωνία ταλαιπωρημένη και φοβισμένη από την οικονομική κρίση. Ωστόσο, το «σύστημα Θαπατέρο» αλά ελληνικά, «αγαπώ / εκτιμώ τον πρωθυπουργό, παρότι με δυσαρεστούν οι πολιτικές επιλογές του» έχει κι αυτό τα όριά του.
Πρακτικά, τι νόημα έχει η δημοσιονομική «εξυγίανση» με την ανεργία «κολλημένη» στο 17% – 20% και τη «μαύρη» εργασία και ημι-απασχόληση των 400 – 500 ευρώ να αφορά ένα επιπλέον ακόμη 20% του ενεργού οικονομικά πληθυσμού;
Φυσικά, το μείγμα οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ θα κριθεί σε βάθος χρόνου, το οποίο «αναγκαστικά» θα υπερβαίνει τη διετία. Προς το παρόν, αυτό που καλείται να διαχειριστεί είναι τα εκρηκτικά δημοσιονομικά και η «διακριτική» επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πρώτο μεγάλο στοίχημα την κατάρτιση του προϋπολογισμού για το 2010.
Ουδείς αμφιβάλλει ότι όντως σωστά προεξοφλείται πως το έλλειμμα του 12,5%, μπορεί να γίνει 9,5% – 10%. Η απόφαση να «εγγραφούν» στο 2009 δημόσιες δαπάνες (όπως π.χ. τα χρέη των νοσοκομείων) που η Ν.Δ. είχε «μεταθέσει» σε επόμενες δημοσιονομικές «χρήσεις» ώστε να δείξει «καλή διαγωγή» στις Βρυξέλλες, από μόνη της «εγγυάται» μείωση του ελλείμματος κατά 1%. Δικαίως καταγγέλλει η Ν.Δ. «λογιστικές αλχημείες» με τις οποίες «συκοφαντείται» η οικονομική πολιτική της και «φουσκώνουν» το έλλειμμα του 2009. Επί της ουσίας όμως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάνει ό,τι ακριβώς έκανε και η Ν.Δ. το 2004 με τον Γιώργο Αλογοσκούφη και την αλήστου μνήμης δημοσιονομική «απογραφή» της. Ωστόσο, για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου το ζητούμενο δεν είναι τόσο η κατάρτιση του προϋπολογισμού, υπό την άμεση επιστασία των Βρυξελλών, όσο η ακριβής εκτέλεσή του.
Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση θα επιμείνει στο πακέτο αναθέρμανσης της οικονομίας και της στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων, ύψους 2,5 δισ. ευρώ ή 1% του ΑΕΠ, επείγουν τόσο η ανασυγκρότηση του φορο-ελεγκτικού – φοροεισπρακτικού μηχανισμού όσο και ο περιορισμός της σπατάλης στο Δημόσιο, με αποτελεσματικό και πειστικό τρόπο. Κι αυτό το τελευταίο να «συμμαζέψεις» το Δημόσιο με σειρά επώδυνων διαρθρωτικών αλλαγών που θα «θίξουν» «κεκτημένα» προηγούμενων «πράσινων» χρόνων διακυβέρνησης για ευρεία μερίδα πληθυσμού, που «σιτίζεται» από το κράτος, θα επιφέρει πολύ περισσότερες κοινωνικές αναταράξεις, απ’ ό,τι ο φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
Μαρία Ζαρίφη
