Με συνέπεια, σεμνότητα και αποτελεσματικότητα, εφήρμοσε την προγραμματισμένη, εξαγγελθείσα και εγκριθείσα από το λαό πολιτική του ΠΑΣΟΚ, την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική στην κορύφωση του ανταγωνισμού των δύο τότε υπερδυνάμεων, όπου απετέλεσε η χώρα μας -όπως θα πρέπει να ενθυμούμεθα- τη γέφυρα ειρήνης μεταξύ των δύο κόσμων, διατηρώντας πάντοτε τη δική της θέση, το δικό της στίγμα, τη δική της πορεία.
Ως Υπουργός Εθνικής Αμύνης, με το κύρος του και με τη βαθιά κατανόηση του υπερκομματικού, εθνικού ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων κατόρθωσε να εξουδετερώσει προκαταλήψεις δεκαετιών και συνέβαλε αποφασιστικά και στη γεφύρωση του χάσματος που είχε προκαλέσει η δικτατορία μεταξύ του λαού και των στρατευμένων παιδιών, αλλά και στον εκδημοκρατισμό των Ενόπλων Δυνάμεων.
Πρέπει να υπογραμμιστεί -ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες της προσπάθειας γενικής απαξίωσης του πολιτικού κόσμου και της πολιτικής- ότι το πέρασμά του από Υπουργός Εθνικής Άμυνας άφησε ανεξίτηλα δείγματα εντιμότητας στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
Υπήρξε πολιτικό στέλεχος μίας ολόκληρης γενιάς, οι πλείστοι των οποίων είναι στα κοιμητήρια της χώρας και την τιμή και την προσφορά τους για να υπάρχει σήμερα ελεύθερη πατρίδα και δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο, οφείλει η παρούσα σύνθεση της Βουλής των Ελλήνων να την έχει υπ’ όψιν της. Οφείλει να τιμά και να προασπίζεται ταυτόχρονα τον κοινοβουλευτικό θεσμό που βάλλεται -όπως γνωρίζετε- από πολλές πλευρές.
Θα επαναλάβω αυτό που είπα και προχθές. Εδώ και αρκετές δεκαετίες η συνείδηση των εκπροσώπων του λαού πολιορκείται ασφυκτικά από όσους είναι σε θέση να χειραγωγούν, τάχα ενημερώνοντας ή να εκχυδαΐζουν, τάχα ψυχαγωγώντας το λαό μας, τον πάσχοντα λαό μας.
Ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος υπήρξε πάντα μία νηφάλια μεν αλλά γνήσια δε προοδευτική φωνή και στη Βουλή και εκτός της Βουλής.
Ο λόγος του και η δράση του είχαν πάντα τον ίδιο σκοπό, να περιφρουρήσουν ό,τι αποτελεί προϋπόθεση για να υπηρετηθούν με αποτελεσματικότητα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα, μακριά από προσωπικές μικρότητες, απέναντι σε εξωθεσμικές παρεμβάσεις, πάντα με πίστη στις αξίες και τα ιδανικά που ενέπνευσαν και τον ίδιο, αλλά που διακήρυξε και στο μέγιστο βαθμό και υπηρέτησε το ΠΑΣΟΚ.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ακόμα κι όταν αποτραβήχτηκε -όπως γνωρίζετε, έφυγε πλήρης ημερών, ενενήντα πέντε ετών, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος διατηρώντας πνευματική διαύγεια – πάντοτε ενδιαφερόταν και παρενέβαινε, με βάση αυτές τις αξίες και τη συνέπεια που τον συνείχε σε όλη του τη ζωή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τιμήθηκε, όπως ανάφερα, από το λαό της Β’ Περιφέρειας Αθηνών. Τιμήθηκε και από τον μεσσηνιακό λαό στις δύο πρώτες εκλογές του ως Βουλευτής της Ενώσεως Κέντρου το 1963 και το 1964.
Έκτοτε, συνδέθηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, με τον οποίο οι σχέσεις υπήρξαν πάντοτε αδελφικές, πρωταγωνιστικές, γι’ αυτό και στη διάρκεια της δικτατορίας μαζί με τον αείμνηστο Γιάννη Αλευρά υπήρξαν οι επικεφαλής ηγέτες του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος στο εσωτερικό της χώρας, κατευθύνοντας τις ενέργειες της Οργάνωσής μας σε ολόκληρη τη χώρα ενάντια στη Δικτατορία.
Τονίζω ότι ήταν διαρκείς οι διώξεις που υπέστη από την πρώτη ημέρα μέχρι την κατάρρευση της δικτατορίας ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος. Βασανίστηκε, εξορίστηκε, φυλακίστηκε.
Όταν ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος επέστρεψε με τους άλλους συνεξόριστους από τη Γυάρο και βγήκε στο Πόρτο Ράφτη ο λαός τον στεφάνωσε με ένα δάφνινο στεφάνι. Νομίζω ότι αυτή και μόνο η εκδήλωση του λαού αποτελεί έναν εξαιρετικό τίτλο τιμής που αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ήταν οι ημέρες που εμείς εδώ γιορτάζαμε την αποκατάσταση της δημοκρατίας, αλλά στην Κύπρο ο Αττίλας προχωρούσε ανενόχλητος!..
Υπάρχουν, λοιπόν, οφειλές όλων μας σε προσωπικότητες όπως ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος και αυτό πρέπει να μας φρονηματίζει και να μας καθοδηγεί στα βήματά μας σε αυτή την περίοδο που ο κοινοβουλευτικός θεσμός, ο πολιτικός κόσμος, εκκαθαρίζοντας εν ανάγκη τις γραμμές του από οτιδήποτε σκιάζει το ρόλο του και την ευθύνη του απέναντι στον τόπο, θα πρέπει με αυτές τις αρχές και αξίες να προχωρήσει.
Συγχωρήστε μου τη συγκίνηση. Πενήντα χρόνια συμπορευτήκαμε με τον Γιάννη Χαραλαμπόπουλο σε πολύ δύσκολες εποχές. Δεν τον είδα ποτέ να δειλιάζει. Όταν άλλοι έφευγαν, λιποτακτούσαν στα δύσκολα, όπως έκαναν πολλοί πρόσφατα στη διάρκεια της κρίσης, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος έμεινε μπροστά.
Σήμερα, αν ζούσε πάλι, θα ήταν παρών στους αγώνες και του ΠΑΣΟΚ και του λαού μας, τους αγώνες της χώρας.
Τα παιδιά του τίμησαν την παράδοση αυτή. Ο γιος του, ο Γιώργος Χαραλαμπόπουλος, τιμήθηκε από το λαό της Β’ Περιφέρειας. Τίμησε αυτά τα έδρανα, σεμνός, δημιουργικός. Τα εγγόνια του παρευρίσκονται εδώ. Και ο Γιάννης και ο Φίλιππος, η εγγονή του. Στο μπόι, στην καρδιά και στο ήθος μάς θυμίζουν τον παππού, το Γιάννη Χαραλαμπόπουλο. Τους συλλυπούμαι, όπως και την αγαπημένη του κόρη.
