Παρά όλα τα παραπάνω, αξίζει να αναφέρουμε πως τα δεδομένα εν πολλοίς ανατράπηκαν και με την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης περί διετούς συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) για την πλήρη κάλυψη των χρηματοδοτικών της αναγκών, με ταυτόχρονη αναδιάρθρωση του χρέους!!
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) είναι ένα μόνιμο πρόγραμμα χρηματοδότησης της ΕΕ για τα 19 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και τέθηκε σε εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2013. Σ΄ αυτόν έχουν ποσοστό συνεισφοράς όλα τα μέλη της Ευρωζώνης. Ο ESM διαδέχθηκε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSM). Με άλλα λόγια ο ESM είναι το ΔΝΤ της Ευρωζώνης και λειτουργεί με έναν Γενικό Κανονισμό, που ειλικρινά αξίζει να προσέξουμε ιδιαίτερα στα παρακάτω άρθρα:
Άρθρο 6 – Εκτίμηση της βιωσιμότητας του κρατικού χρέους
Σε περίπτωση που ένα κράτος-μέλος αιτηθεί οικονομική βοήθεια μέσω του EFSM, ESM, EFSF, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εκτιμήσει σε συνεργασία με την ΕΚΤ, και όπου είναι δυνατόν με το ΔΝΤ, την βιωσιμότητα του χρέους του κράτους -μέλους, καθώς και τις πραγματικές και τις εν δυνάμει χρηματοδοτικές του ανάγκες. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να υποβάλλει την εκτίμησή της στο Eurogroup, Working group, εκεί όπου η βοήθεια θα επικυρωθεί μέσω του ESM ή του EFSF (σημ. εμείς ζητάμε και από τα δύο αυτά ταμεία).
Άρθρο 7 – Πρόγραμμα μακρο-οικονομικής προσαρμογής
Εδάφιο 1, παράγραφος 3: Το προσχέδιο του προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής πρέπει να βασίζεται στην εκτίμηση της βιωσιμότητας του κρατικού χρέους όπως αναφέρεται στο άρθρο 6, το οποίο θα πρέπει να ενημερώνεται ώστε να συνυπολογίζει τον υποσχεδιασμό διορθωτικών μέτρων που πρόκειται να παρθούν…κλπ…και στο τέλος κάνει μνεία ότι πρέπει να προσεχθεί στο κράτος-μέλος η πολιτική της ευρωπαϊκής ένωσης ως προς την ανάπτυξη και την εργασία.
Εδάφιο 9: Κράτος-μέλος που υπόκειται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής θα πρέπει να συντάξει λεπτομερή λογιστικό έλεγχο των οικονομικών του δημοσίου τομέα, με σκοπό μεταξύ άλλων να εκτιμήσει τις αιτίες που οδήγησαν στην συσσώρευση του χρέους του σε υπερβολικά επίπεδα καθώς και να εντοπίσει τυχόν ανωμαλίες στην δημιουργία του.
Συμπερασματικά, καταλαβαίνουμε όλοι πως το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής των Ελλήνων, ακολουθεί ο Λογιστικός Έλεγχος του χρέους. Ένας λογιστικός έλεγχος που σύμφωνα με τον Κανονισμό του ESM, θα πρέπει να αναζητήσει τις πιθανές αιτίες δημιουργίας του δημοσίου χρέους μας, αλλά και ανωμαλίες που συνέτειναν στη δημιουργία του. Λέω λοιπόν, μήπως φωτογραφίζονται όλοι οι διατελέσαντες Πρωθυπουργοί της Ελλάδος που έφθασαν με τις πολιτικές τους το δημόσιο χρέος μας σε δυσθεώρητα ύψη; Μήπως, ο λογιστικός έλεγχος θα ανοίξει κελιά στον Κορυδαλλό για να τους υποδεχθεί; Μήπως, ο Σόιμπλε πέραν του συμφέροντος της χώρας του, με την εκνευριστική και ανεξήγητη εμμονή του υπέρ της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, ήθελε να προστατέψει και τους εν Ελλάδι υποτακτικούς του;
Όμως, από πλευράς της, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αποδείξει πως αυτό το Μνημόνιο θα είναι όντας το τελευταίο και θα φροντίσει τα χρήματα που θα λάβει να μην πάνε για άλλη μια φορά σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο.
Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής κόμματος “Ελλήνων Πολιτεία”
www.apostoloupanos.gr, egerssi@otenet.gr
