Ένα πολύ έμπειρο στέλεχος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με γνώση της ιστορίας και με ενεργό συμμετοχή στα κοινά της πόλης, τον Μίλτο Βαφειαδάκη, πρόσθεσε στο ψηφοδέλτιό της η δημοτική παράταξη, «Ηράκλειο – Μαζί». Ο Μίλτος Βαφειαδάκης έχει να επιδείξει μακρά πορεία στην αυτοδιοικητική σκηνή του Ηρακλείου Αττικής η οποία ξεκινά το 1982. Στη ροή του χρόνου έχει κερδίσει επανειλημμένως την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του, ενώ κορυφαία στιγμή για τον ίδιο είναι η ανάδειξη του στη θέση του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου Αττικής κατά τη διάρκεια της περιόδου 2006-10
*Του Μίλτου Βαφειαδάκη
Ο Μίλτος Βαφειαδάκης έχει να επιδείξει μακρά διαδρομή στην εμπλοκή με το σκηνικό στο Ηράκλειο Αττικής. Επιχείρησε την πρώτη εμπλοκή με τα κοινά ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος το 1982, όταν αρκετοί από εμάς, ήμαστε ακόμη στα σπάργανα.
Μόνο την περίοδο 2006 -10 διετέλεσε κατά σειρά Αντιδήμαρχος Καθαριότητας, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων και Πρόεδρος όλων των βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών του Δήμου Ηρακλείου Αττικής.
Παρά την πολυετή του ενασχόληση με τα κοινά, παραμένει προσιτός και ευκρινής με ειλικρινή διάθεση συνεργασίας και βοήθειας προς τους νεότερους ηλικιακά υποψηφίους, οι οποίοι αποτελούν και τον κύριο κορμό του ψηφοδελτίου που συγκροτεί ο Γιώργος Παπαδημητρίου.
Ο ίδιος αρέσκεται να δηλώνει σε κάθε ευκαιρία: « Δεν είμαι εδώ για τη δόξα και την αναγνώριση. Είμαι εδώ επειδή έκανε αυτό το κάλεσμα ο Γιώργος Παπαδημητρίου. Για να προσφέρω. Δίπλα και κοντά σε νέα υλικά, καθώς τα τελευταία χρόνια είχαμε την τάση να ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια».
Έχω βαθιά πίστη στους νέους ανθρώπους. Επικροτώ την κίνηση του Γιώργου Παπαδημητρίου να συγκροτήσει αυτό τον συνδυασμό, ο οποίος έχει ως βασικό κορμό, ανθρώπους της γενιάς του. Γιατί πιστεύω ότι η Δημοκρατία έχει ανάγκη από χρηστή διοίκηση και οφείλει να αναδεικνύει ανθρώπους με δράση και ματιά μέσα στις συνθήκες που επιβάλει η σύγχρονή, όσο και απαιτητική πραγματικότητα.
Είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ ξανά με τα κοινά γιατί πιστεύω ειλικρινά ότι οφείλουμε να ανοίξουμε δρόμους για τους νέους ανθρώπους. Ύστερα όμως από παρότρυνση και του οικογενειακού μου περιβάλλοντος, είπα το ναι, στην ιδιαίτερα τιμητική προσέγγιση του Γιώργου Παπαδημητρίου.
Ταυτόχρονα τρέφω εκτίμηση και σεβασμό στο πρόσωπο του Παντελή Βλασσόπουλου και δεν τον υποτιμώ. Θεωρώ ότι ο ίδιος έκανε τον κύκλο του και ότι ο μόνος που μπορεί να δώσει ελπίδα στον κόσμο για κάτι καινούργιο, είναι ο Γιώργος Παπαδημητρίου.
Το τελευταίο που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι οι εργαζόμενοι του Δήμου γιατί στο σύνολο τους, ποτέ δεν αρνήθηκαν τη συνεργασία τους απέναντι σε όσους άσκησαν διοίκηση. Και αυτό γιατί οι εργαζόμενοι ζουν μέσα από τη δουλειά τους. Χρειάζονται παρότρυνση, κατεύθυνση και έλεγχο.
Από εκεί και πέρα ο κόσμος περιμένει από εμάς να προχωρήσουμε σε πιστή εφαρμογή, όλων, όσων έχουμε προϋπολογίσει. Ένας προϋπολογισμός για να είναι υλοποιήσιμός πρέπει να συντάσσεται βήμα – βήμα και να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες που έχει ο Δήμος σε έμψυχο υλικό και τεχνικό – τεχνολογικό εξοπλισμό. Κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ποτέ.
Πιστεύω ότι ο Γιώργος Παπαδημητρίου μπορεί να κόψει πρώτος το νήμα και να τα καταφέρει στην άσκηση διοίκησης γιατί γνωρίζει ως μηχανικός και ως έμπειρος αυτοδιοικητικός που ακριβώς «πονάει» ο Δήμος μας.
