Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 16/07/2022
Κάποιοι είχαν για σίγουρη την αποσταθεροποίηση και την απομόνωση της Ρωσίας. Μέχρι πρόσφατα έκαναν και πλάκα με τον Πούτιν, που απολαμβάνει 80% στήριξη του λαού του.
Μόλις πριν λίγες μέρες καμαρώναμε τον ιδιόμορφο Βρετανό στις Συνόδους τής… «ενωμένης σαν γροθιά Δύσης», να αστειεύεται με τους άλλους κορυφαίους τύπους, που νομίζουν ότι θα συνεχίσουν να κουμαντάρουν τις τύχες του πλανήτη. Και τώρα ξαφνικά τον… χάνουμε! Αυτόν που έκανε αστειάκια για τον Πούτιν, και που… τρόμαξε την Κίνα επειδή έστειλε ένα σαπιοκάραβο της… αυτοκρατορίας στον Ειρηνικό! Έναν ακόμη αδιόρθωτο νοσταλγό της… Κοινοπολιτείας.
Η μάχη της διαδοχής είναι ακόμα πιο άχαρη, όπως άχαροι και άοσμοι είναι οι λεγόμενοι «μνηστήρες». Μπορεί η Θάτσερ και ο Μπλερ να έμειναν ως κακές αναμνήσεις, όμως τουλάχιστον θυμόμαστε τα ονόματά τους! Όλοι οι υπόλοιποι δεν μπήκαν καν στο τεφτέρι της Ιστορίας.
Το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά βρετανικό· το ίδιο συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Κατ’ όνομα ηγέτες, που παρακολουθούν άβουλοι την καθοδική πορεία της ΕΕ, δίχως δυνατότητα να προστατεύσουν τις δικές τους χώρες. Ένας Όρμπαν δείχνει τη διαφορά, αλλά έχει βλέπετε χαρακτηριστεί «ακροδεξιός» και… κακό παιδί.
Η λίστα των αποχωρούντων θα μακραίνει όλο και πιο πολύ, μαζί με τα προβλήματα της Δύσης. Νέα φαιδρά πρόσωπα θα αντικαθιστούν τα παλιά, χωρίς κανείς τους να βλέπει το αυτονόητο: Τα αστεία τέλειωσαν. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Η «γερμανική Ευρώπη» απέτυχε και το μέλλον της είναι πιο αβέβαιο από ποτέ!
