Όμως, μετά την πανωλεθρία του Ιράκ, η κατάσταση ανατράπηκε πλήρως. Μία μία, οι «άτακτες» χώρες άρχισαν να σηκώνουν κεφάλι και να αμφισβητούν ευθέως τη… «μοναδική υπερδύναμη». Παράλληλα, οι «τρομοκράτες» οργανώθηκαν και εξαπλώθηκαν, με σημείο αναφοράς την «ανάσταση» των Ταλιμπάν.
«Τρομοκράτες» για κάθε γούστο
Ή μήπως «κάθε χώρα έχει τον τρομοκράτη της; Γεγονός είναι ότι οι ενέργειες βίας κατά ενόχων και αθώων πολλαπλασιάστηκαν αντί να μειωθούν, μετά τη δήθεν «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» του Μπους και της παρέας του. Το τελευταίο κρούσμα, στην καρδιά της Βομβάης, δείχνει πόσο ανοχύρωτοι είναι όλοι οι λαοί απέναντι σε ενέργειες τέτοιου είδους. Μα, πάνω απ’ όλα, αποδεικνύει ότι η κάθε είδους «τρομοκρατία» έχει ονοματεπώνυμο και αιτία ύπαρξης, η δε καταπολέμησή της είναι εφικτή μόνο με την αντιμετώπιση της ρίζας που τη θρέφει…
Χρήστος Φωτιάδης