Λες κι ευτελίζει τη μνήμη του, η αναφορά των όποιων «βιογραφικών» του. ∆ιακεκριμένος νομικός, αγωνιστής της μακαριακής (κι όχι της μετέπειτα, του σαλτιμπάγκου Γρίβα…) ΕΟΚΑ, συνέχεια στο πλευρό του Μακάριου, σε σημαντικά πόστα και υπουργικές θέσεις.
Μα όλα τούτα ξεχνιούνται, μπρος στην κορυφαία του στιγμή, που ζήσαμε ζωντανά στην τηλεόραση, όσοι είχαμε την τύχη να έχουμε ανοικτούς τους δέκτες, το βράδυ της 22ας Απριλίου του 2004. Με τη βραχνή του φωνή (πρελούδιο του καρκίνου που τον θέρισε), αιφνιδίασε όλους μας: «Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. ∆εν θα παραδώσω κοινότητα»!!!
Βάλσαμο στην ψυχή μας τα λόγια του Κύπριου προέδρου, που φυσικά ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών. Οι εξωτερικοί «προστάτες» και οι εσωτερικοί πεμπτοφαλαγγίτες έχυσαν ποτάμια μαύρης χολής. Βλέπετε, δεν συγχωρείται στις μέρες μας η «εμμονή» σε ιδανικά του παρελθόντος και η αντίσταση στα σχέδια των «μεγάλων».
Οι καταστροφικές προφητείες έδιναν κι έπαιρναν. Με απόλυτη βεβαιότητα, οι ντόπιοι προσκυνημένοι και οι ξένοι εντολείς τους προέβλεπαν την εξόντωση της Κύπρου, επειδή αρνήθηκε να αυτοδιαλυθεί με το αξέχαστο «σχέδιο Ανάν». Σήμερα, γνωρίζουμε όλοι ποιοι είχαν δίκιο και ποιοι ήταν απλοί προβοκάτορες…
Το μίσος εναντίον του δεν καταλάγιασε, ούτε και θα σβήσει. Φυσιογνωμίες με το πολιτικό και εθνικό ανάστημα του Τάσσου Παπαδόπουλου απαγορεύεται να αναδεικνύονται σε σύμβολα. Είναι επικίνδυνο για τους νάνους που μας κυβερνούν ή θέλουν να μας κυβερνήσουν. Τις μέρες αυτές, που η Αθήνα πόνεσε βαθιά απ’ το άδικο που της έκαναν «φίλοι» κι εχθροί, δεν βρέθηκαν και πολλοί να θυμηθούν τον Τάσσο. Να είναι σίγουρος ότι η μάγισσα Ιστορία δεν πρόκειται να τον ξεχάσει ποτέ…
Χρήστος Φωτιάδης
