Κάποιος απ’ αυτούς που δεν μπορούσαν να καταλάβουν το «πάθος» μου για την Κίνα, πριν δέκα και πλέον χρόνια, αναρωτήθηκε «γιατί δεν έγινα… λιμενάρχης στην Cosco, αφού έχω τα μέσα»! Η αλήθεια είναι ότι το μόνο που δεν με απασχόλησε όλα αυτά τα χρόνια ήταν το ενδεχόμενο οικονομικό ή άλλο προσωπικό όφελος από την ασιατική υπερδύναμη. Οι σχέσεις μας ήσαν και παραμένουν στενές, αποκλειστικά στο πολιτικό επίπεδο. Κι αυτό όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή η Κίνα αποτελεί μια μεγάλη ελπίδα για να αλλάξουν κάποια απ’ αυτά που ταλαιπωρούν τους πιο πολλούς ανθρώπους του πλανήτη. Αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα, που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα κερδηθεί, πότε και πώς…
Σημασία έχει, ας το πούμε άλλη μία φορά για να εμπεδωθεί, ότι από την απόλυτη βεβαιότητα της «μοναδικής υπερδύναμης», που θα ζούσε και θα βασίλευε αιώνια, φτάσαμε σε λίγα χρόνια στον «κινεζικό αιώνα», για να μην πούμε (με μεγάλη, σχεδόν, βεβαιότητα…) στην «κινεζική χιλιετία»!
Αυτή, λοιπόν, την εξέλιξη δεν την προέβλεψε κανείς απ’ τους μεγάλους σχολιαστές, αναλυτές ή δημοσιογράφους, αλλά η ταπεινή ΑΜΑΡΥΣΙΑ και ο ακόμη ταπεινότερος συντάκτης των διεθνών της ειδήσεων…
Μικρές ειδήσεις, μεγάλα συμπεράσματα
Άντε, για τους πιο δύσπιστους, να αποκαλύψουμε και κάποιο… «μυστικό της επιτυχίας». Όχι, αυτό δεν κρύβεται ούτε στα πρωτοσέλιδα ούτε σε καμία «μυστική ενημέρωση» από τους φίλους Κινέζους. Οι προβλέψεις μας όλα αυτά τα χρόνια στηρίχτηκαν κυρίως στα… «ψιλά» των κινεζικών αγγλόφωνων ΜΜΕ, τα οποία κυριολεκτικά «χτενίζαμε»! Αυτά, και όχι τα «μεγάλα» γεγονότα, ήσαν ο «φακός» μας για όσα συνέβαιναν στη μεγάλη χώρα. Δυο σύντομα παραδείγματα από τις παρούσες εξελίξεις:
1. Το γιουάν ήταν ένα απ’ τα ελάχιστα διεθνή νομίσματα που δεν υποτιμήθηκαν απέναντι στο «καλπάζον» (λόγω ανικανότητας των διαχειριστών του ευρώ!) δολάριο. Οι αναλυτές μιλούν με βεβαιότητα για «διαρκώς αυξανόμενο ρόλο του κινεζικού νομίσματος στις διεθνείς αγορές».
2. Μέσα στη διεθνή αβεβαιότητα για τις εξελίξεις γύρω απ’ την ενέργεια, η Κίνα πέτυχε κάτι απίστευτο. Με μέση ανάπτυξη 10%, παρουσιάζει αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας κατά μόλις 5%! Δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν ανάλογη επιτυχία, σε καμία αναπτυσσόμενη οικονομία, σε ολόκληρη την Ιστορία! Ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι μόλις το 2004 η αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας είχε ξεπεράσει το 16%!!!
Χώρα θαύμα;
Όχι βέβαια! Δεν είμαστε τόσο αφελείς, ώστε να πιστεύουμε στη «χώρα με τα μηδενικά προβλήματα». Όμως η Κίνα ξεπερνά κάθε προηγούμενο σε πολλούς τομείς, αποδεικνύοντας ότι σε πολύ λίγα χρόνια θα παίζει καθοριστικό ρόλο στις παγκόσμιες εξελίξεις. Και μάλιστα χωρίς την παραμικρή χρήση της διαρκώς αναβαθμιζόμενης στρατιωτικής της ισχύος, γεγονός που επιβεβαιώνει την ωριμότητα της ηγεσίας της.
Για την Κίνα είπαμε πολλά, όταν οι άλλοι σώπαιναν. Τώρα, δικαιούμαστε να τους απολαμβάνουμε, καθώς την… ανακαλύπτουν, έστω και με καθυστέρηση μιας δεκαετίας…
Χρήστος Φωτιάδης
