Ήταν πριν δέκα χρόνια –Απρίλης του 2000– όταν η Αβάνα γνώριζε ίσως την πιο ένδοξη στιγμή της, μετά την Επανάσταση του 1959. Ο Φιντέλ Κάστρο υποδεχόταν 60 ηγέτες και συνολικά αντιπροσωπείες από 156 χώρες και 35 διεθνείς οργανώσεις, για τη σύνοδο κορυφής της «Ομάδας των 77», που είχε ιδρυθεί το 1964.
Η σύνοδος είχε εξελιχθεί σ’ ένα αμείλικτο «κατηγορώ» εναντίον των λεγόμενων «ανεπτυγμένων χωρών» και των συστημάτων ελέγχου και αναδιανομής του παγκόσμιου πλούτου σε όφελός τους. Παρών και ο τότε γενικός γραμματέας του Ο.Η.Ε. Κόφι Ανάν. Ο λόγος που οι περισσότεροι από εσάς δεν έχετε ακούσει ποτέ κάτι γι’ αυτή την οργάνωση, είναι επειδή όλοι οι πρωθυπουργοί της Μεταπολίτευσης, σάς είχαν πείσει ότι, πρώτον «ανήκετε εις την Δύσιν» και δεύτερον ότι ανήκετε στις χώρες του πρώτου κόσμου και μάλιστα –όπως δεν κουραζόταν να επαναλαμβάνει ο «καλύτερος πρωθυπουργός» Κ. Σημίτης– μέσα στις 25 πρώτες χώρες του κόσμου, με βάση το Α.Ε.Π.!
Πώς, τώρα, τα έφερε έτσι αυτή η ρημάδα η τύχη και μας αναγκάζει να θυμηθούμε τι είχε πει πριν δέκα χρόνια ο Φιντέλ Κάστρο για το Δ.Ν.Τ. (που τότε αποτελούσε έναν άγνωστο όρο για τους περισσότερους Έλληνες…), αυτό είναι πάγια συνέπεια του «μαύρου χιούμορ» της… κακομαθημένης (αλλά πολυαγαπημένης μας) Ιστορίας…
«Ολέθριος θεσμός»!
Αν και σεβάστηκε τον περιορισμένο χρόνο τού κάθε ομιλητή, ο Φιντέλ δεν έκρυψε λόγια, στην εναρκτήρια ομιλία του: «Οι εικόνες που βλέπουμε από μητέρες και παιδιά της Αφρικής, που υποφέρουν από την ξηρασία και άλλες καταστροφές, θυμίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί! Εμείς δεν έχουμε Νυρεμβέργη για να δικάσουμε την οικονομική τάξη που μας έχει επιβληθεί και προκαλεί κάθε τρία χρόνια περισσότερους θανάτους από πείνα και επιδημίες, απ’ ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος».
Σ’ ένα άλλο του απόσπασμα, ο Φιντέλ είχε περιγράψει το Δ.Ν.Τ. ως «ολέθριο θεσμό, που πρέπει να εξαφανιστεί, αυτός και η φιλοσοφία που πρεσβεύει»!!! «Μέσα σε τέσσερα χρόνια, πετύχαμε την ανατίμηση του νομίσματός μας εφτά φορές, διότι δεν ανήκουμε στο Δ.Ν.Τ.», συμπλήρωσε ο Κουβανός ηγέτης. Όσο για την «παγκοσμιοποίηση», που τότε είχε ακόμη πολλούς οπαδούς, ο Φιντέλ υπήρξε και πάλι προφητικός: «Καμία χώρα δεν μπορεί σήμερα να λύσει τα προβλήματά της μόνη της, αυτή είναι η πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης και πρέπει να πούμε ότι είτε θα σωθούμε μαζί είτε θα πνιγούμε μαζί»!
Καμία βελτίωση
Τις ίδιες ημέρες ανακοινώνονταν φρικτές ειδήσεις, για «τρία εκατομμύρια παιδιά – θύματα της πορνείας» (στοιχεία της UNESCO) και «34 χώρες μπροστά στο φάσμα της πείνας», τη στιγμή που οι έμποροι όπλων θησαυρίζουν με τον πόνο τους. Ακόμη, στην Ουάσιγκτον είχαν γίνει μεγάλες διαδηλώσεις μπροστά στα γραφεία του Δ.Ν.Τ. (!), το οποίο αποκαλούσαν «Σχολή Δολοφόνων»!
Τέλος, έξι μήνες αργότερα, πραγματοποιήθηκε στην έδρα του Ο.Η.Ε. (Νέα Υόρκη) η πολυδιαφημισμένη «Σύνοδος της χιλιετίας», μια τηλεοπτική και επικοινωνιακή φιέστα, που ξεχάστηκε πολύ γρήγορα, χωρίς να φέρει κανένα αποτέλεσμα. Βρέθηκαν εκεί 158 ηγέτες, που ποζάρισαν χαρούμενοι για την αναμνηστική φωτογραφία. Ανάμεσά τους ήταν και ο Κ. Σημίτης, που λίγο αργότερα «κατάφερε» να μας εντάξει στη ζώνη του ευρώ, ολοκληρώνοντας την αφαίμαξη των ελληνικών νοικοκυριών, που τόσο επιτυχημένα είχε αρχίσει το 1999, με την μεταφορά πολλών δισ. από τις τσέπες των αφελών Ελλήνων στα ταμεία των ικανότατων κερδοσκόπων!
Δέκα χρόνια μετά, λοιπόν, και ο πάντα αγαπημένος μας απολογισμός, επιτρέπει πολλά και ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Κατ’ αρχή, τίποτε δεν άλλαξε ως προς τις συνθήκες της ληστρικής εκμετάλλευσης των χωρών του Νότου απ’ αυτές του «πλούσιου» Βορρά. Ίσως, μάλιστα, να έχουν επιδεινωθεί οι όροι, μέσω «βελτιωμένων» μεθόδων, όπως διαπιστώσαμε και με τις διάφορες «επισιτιστικές κρίσεις», βλέπε και την τρέχουσα ανατίμηση των σιτηρών, λόγω δήθεν της «ξηρασίας στη Ρωσία»!
Δεύτερον, μετά τα όσα φοβερά και τρομερά μεσολάβησαν με τις δύο θητείες Μπους, η «παγκοσμιοποίηση» αποτελεί άλλη μια χρεο\κοπημένη μορφή πολιτικής σκέψης, που ακυρώνεται απόλυτα στην πράξη: είχε σχεδιαστεί ως ο απόλυτος και πανηγυρικός θρίαμβος της αμερικανικής μονοκρατορίας, για να εξελιχθεί τελικά στην αναγόρευση της Κίνας ως «υπερδύναμης των επόμενων αιώνων», και μάλιστα χωρίς να ρίξει ούτε σφαίρα!!!
Τρίτον και φυσικά λυπηρότερον: Μεταξύ των σημερινών θυμάτων του Δ.Ν.Τ., της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΠΟΕ, της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ και των υπόλοιπων συμμοριών βρίσκεται πλέον και η Ελλάδα! Όσα πριν δέκα χρόνια φάνταζαν πολύ μακρινά… βάσανα των άλλων, είναι σήμερα η τραγική πραγματικότητα (και) των συμπολιτών μας! Αν κάποιοι τότε θεωρούσαν τις προειδοποιήσεις μας υπερβολικές, σήμερα αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι ήσαν αληθινές…
Χρήστος Φωτιάδης
