Τα πρόσωπα σάς είναι γνωστά. Πρόκειται για δύο από τους «κακούς», τους «δικτάτορες», που ανήκαν στον «άξονα του κακού», made in USA! Επί πολλά, πάρα πολλά, χρόνια μαθαίνατε πόσο υπέφεραν οι λαοί του Ιράκ και της Λιβύης από τα εικονιζόμενα απεχθή πρόσωπα. Πέραν αυτού, αποτελούσαν σοβαρό κίνδυνο και για τον… «πολιτισμένο δυτικό κόσμο», πρώτα και κύρια για το Αμερικανιστάν. (θα έχετε προφανώς καταλάβει ότι πρόκειται για το νέο… χαϊδευτικό, με το οποίο θα περιγράφουμε εφεξής το αμερικανικό καθεστώς…).
Τα Αμερικανάκια, ως γνωστόν, δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, ειδικά όταν πρόκειται για θέματα «δημοκρατίας». Έτσι, πήραν τα… ανίκητα στρατά τους και πήγαν να ανατρέψουν τον πρώτο απ’ τους δύο, που είχε και «όπλα μαζικής καταστροφής», καθώς μας διαβεβαίωναν στη μεγάλη αίθουσα του ΟΗΕ. Και, όπως ξέρετε, τα Αμερικανάκια δε λένε ποτέ ψέματα.
Πολύ γρήγορα και πολύ εύκολα κατέκτησαν το Ιράκ, απελευθέρωσαν τον δυστυχή λαό του σχεδόν χωρίς αιματοχυσία και εγκαθίδρυσαν ένα δημοκρατικό καθεστώς, όμοιο με τα δικά μας στην πολιτισμένη Δύση. (και μην ακούσω κανέναν να μουρμουρίζει ότι «ο Σαμαράς κυβερνάει με το 23% των έγκυρων ψήφων, ενώ ο Πούτιν με το 58% και ο Λουκασένκο με το 79%»…). Έκτοτε, το Ιράκ αποτελεί πρότυπο δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή.
Ενθαρρυμένοι από την επιτυχή κατάληξη, οι πολιτισμένοι λαοί της Δύσης ισοπέδωσαν τη Λιβύη για να ανατρέψουν άλλον έναν κακό δικτάτορα. Επικεφαλής των νέων σταυροφόρων ήταν ο Σαρκοζί, ένας ικανότατος ηγέτης της Γαλλικής Δημοκρατίας, στην οποία όλα τα κόμματα (και της «Αριστεράς»!) υποστήριξαν με πάθος τις πολεμικές ιαχές. Μοναδική εξαίρεση το κόμμα της κυρίας Λεπέν, το οποίο δυστυχώς προηγείται σήμερα στις δημοσκοπήσεις…
Η Λιβύη ισοπεδώθηκε, προφανώς επειδή τα κτήρια και οι λοιπές εγκαταστάσεις της δεν πληρούσαν τους νέους περιβαλλοντικούς κανονισμούς της Ευρώπης των λαών, επομένως έπρεπε να χτιστούν απ’ την αρχή, όπως ακριβώς γίνεται και στη Γάζα, με την ευγενική προσφορά του επιούσιου ισραηλινού λαού. Σήμερα, η Λιβύη είναι μια ανθούσα δημοκρατική χώρα, με τόσο ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης, ώστε οι δυτικές χώρες να μην χρειάζονται καν πρεσβείες, τις οποίες και έκλεισαν αυτοβούλως, για λόγους οικονομίας.
Το παραμύθι αυτό έχει πολλούς δράκους, μόνο που δεν είναι αυτοί που βλέπετε στις φωτογραφίες! Όσοι διαβάζουν ΑΜΑΡΥΣΙΑ τους γνωρίζουν εδώ και πολλά χρόνια, όπως ήξεραν από πριν την κατάληξη των… «ανθρωπιστικών» επεμβάσεων της Δύσης. Συνεχίστε, λοιπόν, να μας διαβάζετε, ώστε αφενός να μην αισθάνεστε εντελώς ηλίθιοι όταν μαθαίνετε την αλήθεια κατόπιν εορτής και αφετέρου να αναγνωρίζετε το ψέμα, όσο καλά κι αν σας το σερβίρουν…
