Η ιστορική και αναπάντεχη απόφαση του Οµπάµα, για ταχύτατη αποκατάσταση διπλωµατικών σχέσεων µε την Κούβα, ήταν η µια είδηση που κυριάρχησε στα διεθνή ΜΜΕ τις προηγούµενες µέρες. Η δεύτερη ήταν η πτώση του ρωσικού νοµίσµατος και όσα αυτή σηµατοδοτεί.
Σφραγίδα Οµπάµα
Στη διάρκεια της τελευταίας 25ετίας, όλοι οι Αµερικανοί πρόεδροι έβαλαν το προσωπικό τους στίγµα σε µια ή περισσότερες στρατιωτικές επεµβάσεις σε ξένες χώρες, χιλιάδες µίλια µακριά από το αµερικανικό έδαφος. Όλοι τους αναζήτησαν παράλληλα κάποια επιτυχία «φιλειρηνικού τύπου», συνήθως στο Παλαιστινιακό, µε µόνιµη έκβαση την αποτυχία!
Ο Οµπάµα συνδέθηκε στην µέχρι τώρα πορεία του µε την «ολική καταστροφή» της Μέσης Ανατολής, την εκτόξευση της τροµοκρατίας και την έναρξη του Β΄ΨΠ (δεύτερου ψυχρού πολέµου), που επισηµοποιήθηκε µετά την επέµβαση του αµερικανικού καθεστώτος στην Ουκρανία και δείχνει µάλλον να επεκτείνεται παρά να υποχωρεί!
Η θεαµατική κίνησή του µε την Κούβα στοχεύει αναµφισβήτητα στην υστεροφηµία του, στη… δικαιολόγηση του βραβείου Νόµπελ Ειρήνης και στην αλλαγή της «πολεµοχαρούς» εικόνας των ΗΠΑ. Το κέρδος θα είναι πολλαπλάσιο, αν υπάρξει ανάλογη επίθεση ειρήνης απέναντι στη Βενεζουέλα, τη Βολιβία και το Εκουαδόρ, κάτι που µένει να αποδειχτεί τους επόµενους µήνες. Ας µην ξεχνάµε ότι τα δυο νοµοθετικά σώµατα ελέγχονται πλέον από τους Ρεπουµπλικάνους, ενώ και το ακροδεξιό κουβανικό λόµπι στις ΗΠΑ δεν κάθεται µε σταυρωµένα χέρια.
Θα χρειαστεί να περιµένουµε περισσότερο, ώστε να καταγράψουµε τις πλήρεις πολιτικές και οικονοµικές συνέπειες τής –αναµφισβήτητα εντυπωσιακότατης– απόφασης Οµπάµα…
Το ρούβλι… µειδιά
Η ολοµέτωπη επίθεση της «Ευρωαµερικής» κατά της Ρωσίας ακολουθεί πλέον την «φυσιολογική» οδό της επιστράτευσης του χρηµατιστηριακού κεφαλαίου, γνωστού και ως καπιταλισµός – καζίνο. Η συντονισµένη απόσυρση κερδοσκοπικών κεφαλαίων από το ρωσικό χρηµατιστήριο και το ρούβλι οδήγησε στην πτώση και των δύο. Η στοχευµένη επιχείρηση ολοκληρώθηκε µε τη γνωστή επικοινωνιακή κάλυψη των γεγονότων από τα ∆υτικά πρακτορεία, µε σκοπό τη δηµιουργία της εντύπωσης που πανικού και της κατάρρευσης στη ρωσική επικράτεια!
Φυσικά πρόκειται για µια άριστα οργανωµένη επιχείρηση, που βέβαια δεν έχει καµία σχέση µε τις πραγµατικές εξελίξεις στη Ρωσία. Μόλις πριν 15 χρόνια, η χώρα είχε οδηγηθεί σε στάση πληρωµών, µε αποτέλεσµα να χαθούν πολλά δισεκατοµµύρια ξένων «επενδύσεων», κυρίως των γερµανικών καρχαριών του τραπεζικού και επιχειρηµατικού τοµέα.
Όµως το 2014 δεν είναι 1998 και η Ρωσία δεν είναι… Ελλάδα, ώστε να παραδοθεί άνευ όρων στην επίθεση των ∆υτικών καθεστώτων και των κερδοσκοπικών κεφαλαίων τους! Θυµίζουµε επιγραµµατικά ότι το δηµόσιο χρέος της Ρωσίας είναι… ανύπαρκτο (3% του ΑΕΠ!), ενώ το «µαξιλαράκι» των συναλλαγµατικών αποθεµάτων της χώρας ανέρχεται σε πολλές εκατοντάδες δισ. δολαρίων!
Πλήρης αλλαγή πορείας
Ο Βλαντιµίρ Πούτιν έθεσε µόνος του το χρονικό όριο των επιπτώσεων στα δυο χρόνια. Πρόκειται για ρεαλιστική εκτίµηση, δεδοµένου του µεγέθους των ανακατατάξεων στη ρωσική οικονοµία. Οι παθολογίες της είναι γνωστές στους αναγνώστες µας, αφού χρόνια τώρα τις επισηµαίνουµε: υπερβολική εξάρτηση από την Ενέργεια, τα ∆υτικά κεφάλαια, τις εµπορικές σχέσεις µε την Ευρώπη, καταστροφή ολόκληρων στρατηγικών τοµέων που ανθούσαν επί σοβιετικής εποχής κλπ.
Μετά την πτώση της τιµής του πετρελαίου, η Ρωσία δεν έχει άλλη επιλογή, από τη ριζική αλλαγή των οικονοµικών (µαζί µε τις πολιτικές) προτεραιοτήτων της. Από την ταχύτητα και την αποτελεσµατικότητα της εφαρµογής αυτών των κολοσσιαίων αλλαγών, θα εξαρτηθεί το µέλλον της νέας ρωσικής οικονοµίας…
Η Μέρκελ απέναντι στην Ιστορία!
Σε ένα µνηµειώδες άρθρο του, µε αφορµή την επέτειο από τη γερµανική επέµβαση στη Ουκρανία ο Γ. Καπόπουλος προβλέπει ότι, εάν δεν εκτονωθεί η κρίση Μόσχας – Βερολίνου, «τότε τα κεκτηµένα 25 χρόνων της προνοµιακής συνεργασίας που εγκαινίασαν οι Γκορµπατσόφ και Κολ το 1990, συν τα κεκτηµένα της Όστπολιτίκ των Μπραντ και Σµιτ, θα αποσαθρωθούν και ένας άγνωστης διάρκειας ψυχρός πόλεµος µε τεράστιο οικονοµικό κόστος για τις δύο πλευρές θα παγιωθεί»!
Σε ιστορικό άρθρο του «Spiegel», µε τον χαρακτηριστικό τίτλο «Πώς η ΕΕ έχασε τη Ρωσία για χάρη της Ουκρανίας», η Μέρκελ κατηγορείται ως συνυπεύθυνη σε µια «ιστορική αποτυχία», επειδή «βλέπει τα δέντρα και χάνει το δάσος»! Οι οπαδοί των στενών σχέσεων µε τη Ρωσία (µε… προγόνους τον Φρειδερίκο τον Μεγάλο και τον Μπίσµαρκ!) βρίσκονται απέναντι στους λάτρεις του «ζωτικού χώρου», που έχουν ως βάση τους το πιο εθνικιστικό κοµµάτι της Γερµανίας και κύριο ιδεολογικό τους εκπρόσωπο τον… Χίτλερ!
Το 2015 θα µας δώσει την ευκαιρία να καταγράψουµε την πορεία της Ρωσίας και της Γερµανίας, χωρίς την περίφηµη άτυπη συνεργασία τους, µετά από 55 ολόκληρα χρόνια!
Πούτιν και Μέρκελ, αφού κονταροχτυπήθηκαν σε επίπεδο προπαγάνδας, θα αναµετρηθούν σε δύο παράλληλες οικονοµικές επιχειρήσεις: η Ρωσία στην ολοκληρωτική αναγέννηση της βιοµηχανίας της και η Γερµανία στην αναζήτηση εναλλακτικών προορισµών για τις ζωτικής ανάγκης εξαγωγές, που δεν πρόκειται ποτέ πια να κατευθυνθούν ξανά προς τη ρωσική αγορά!
Τέλος, είναι άξιο προσοχής το διαχρονικό αυτοκτονικό σύνδροµο των γερµανικών ελίτ: µετά την καταστροφή των αγορών της ΕΕ, προκάλεσαν τώρα και την ανατίναξη των εξαγωγών προς τη Ρωσία και τις πρώην σοβιετικές δηµοκρατίες της «ζώνης του ρουβλίου»!
Χρήστος Φωτιάδης
