Τη Δευτέρα 26 Νοεμβρίου η ιταλική εφημερίδα «La Repubblica», μετέδωσε την είδηση του θανάτου ενός μεγάλου «δάσκαλου» του κινηματογράφου, του Μπερνάντο Μπερτολούτσι, ο οποίος σε ηλικία 20 μόλις ετών είχε αποσπάσει το έγκυρο λογοτεχνικό βραβείο Βιαρέτζιο γράφοντας ποίηση, την οποία είχε «κολλήσει» από τον πατέρα του ποιητή Τζοζέπε Μπερτολούτσι. Ο Μπερτολούτσι, γεννήθηκε στην Πάρμα στις 16 Μαρτίου του 1940 και πριν την κινηματογραφική του καριέρα, είχε ήδη διακριθεί με αρκετά βραβεία λογοτεχνίας. Ως σκηνοθέτης έγινε γνωστός με τις ταινίες του ο «Κομφορμίστας» και το «Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι». Επηρέασε καθοριστικά την ιταλική και ευρωπαϊκή κινηματογραφική πραγματικότητα, ενώ εργάσθηκε αρχικά ως βοηθός του Πιέρ Πάολο Παζολίνι και ως δημιουργός ντοκιμαντέρ.
Το «φαινόμενο» Μπερτολούτσι «εκτοξεύθηκε» διεθνώς το 1972 με το τολμηρό (τουλάχιστον για την «ιδιαίτερη» σκηνή του Μάρλον Μπράντο με τη νεαρή Μαρία Σνάιντερ) έργο «Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι», το σκάνδαλο που επακολούθησε και φυσικά τη λογοκρισία που επιβλήθηκε. Το 1987 κέρδισε 8 Όσκαρ με την ταινία «Ο τελευταίος αυτοκράτορας», η οποία τον επέβαλε στο διεθνές στερέωμα, ενώ από τις πιο διασημότερες ταινίες του, ήταν το «Τσάι στη Σαχάρα», ένα δράμα σχέσεων και «Io ballo da sola», ένας ύμνος στην αξία της ζωής. Το 2003 με την ταινία «Οι Ονειροπόλοι» ο Μπερτολούτσι ασχολήθηκε με το εμβληματικό 1968, αλλά από μια εντελώς διαφορετική διάσταση, με τρεις νέους, οι οποίοι, ενώ το Παρίσι φλέγεται, ανακαλύπτουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Το 2011 βραβεύτηκε με τον Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών, ενώ το 2012 γύρισε το κύκνειο άσμα του στην Ρώμη, το φιλμ «Εγώ και εσύ», έναν έντονο διάλογο μεταξύ δυο αδελφών. Ο Μπερτολούτσι έζησε, κατά κύριο λόγο, στη Ρώμη και στο Λονδίνο. Υπήρξε άθεος και μαρξιστής, ενώ για μια περίοδο εντάχτηκε και στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας. Υπήρξε από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές των Ελλήνων που κατέφευγαν στην Ιταλία αντιστεκόμενοι στη στρατιωτική δικτατορία.
