Επί δημαρχίας Κυδωνάκη, (1982-1994) πρυτάνευε η εσφαλμένη άποψη ότι το ενταγμένο στο σχέδιο πόλεως, νότιο τμήμα του δάσους Μορέλλα, εκτάσεως περίπου 9 στρεμμάτων, πρέπει να παραμείνει στο σχέδιο πόλεως χαρακτηρισμένο ως χώρος πρασίνου.
1. Αποχαρακτηρίζεται από χώρος πρασίνου, (γίνεται δηλαδή οικόπεδο, δασική έκταση) και μετατρέπεται σε οικοδομικό τετράγωνο, το 440α, με την απόφαση 82/90 του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πεύκης. Στη συνέχεια επικυρώνεται από τη Νομαρχία με την υπ' αρ. 27644/Π 915/18-12-92 απόφασή της.
2. Επετράπη η μεταφορά συντελεστή δόμησης σε δύο ιδιώτες που διεκδικούσαν ιδιοκτησιακά δικαιώματα στο δάσος που έτσι επισφραγίστηκαν.
3. Περιφράχτηκε από τον Δήμο μόνο το μη αμφισβητούμενο τμήμα του δάσους.
4. Κυκλοφόρησε στις υπηρεσίες επίσημο τοπογραφικό του Δήμου Πεύκης που περιόριζε το δημόσιο δάσος μόνο στο περιφραγμένο, το μη αμφισβητούμενο τμήμα του. Το υπόλοιπο στην κυριολεξία εγκαταλείφθηκε στην τύχη του, χωρίς να γίνει καμία κίνηση εκ μέρους του Δήμου Πεύκης.
5. Με το ΦΕΚ 586/Δ/27-5-93 εγκρίνεται το ΓΠΣ που δεν αναγνωρίζει οικοδομικό τετράγωνο στο δάσος Μορέλλα.
Επί δημαρχίας Καμάρα (1995-2006), η μόνη σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος του δάσους Μορέλλα, δηλαδή η απένταξη του νότιου διεκδικούμενου τμήματος από το σχέδιο πόλεως σε εκτός σχεδίου και ο χαρακτηρισμός του ως δάσους, ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος, έμεινε περίπου στα λόγια ταλανιζόμενη στις γραφειοκρατικές καλέντες και στην αδιαφορία των υπευθύνων. Ένα θετικό υπήρξε σε αυτή την περίοδο. Το έγγραφο το υπουργείου Γεωργίας (2003) στο οποίο δηλώνεται ο δασικός χαρακτήρας του επίμαχου τμήματος.
1. Ο Δήμος δεν αντιδρά, δια μέσου της δικαιοσύνης, στη διαδικασία απαλλοτρίωσης –πράξη προσκύρωσης– και αναλογισμού της απόφασης της Νομαρχίας(5/1999).
2. Καθυστερεί χρόνια να υλοποιήσει την εναρμόνιση του ΓΠΣ με το σχέδιο πόλεως Πεύκης, σύμφωνα με απόφαση που πήρε το Δημοτικό Συμβούλιο το 2003.
3. Δεν έρχεται σε συνεννόηση με τις Δημόσιες Υπηρεσίες που εμπλέκονται στις διαδικασίες (π.χ. ΟΣΚ) και αφήνει χωρίς αντιπαράθεση την επιχειρηματολογία των φερόμενων ιδιοκτητών, ενώ παλινωδεί δικαστικά.
4. Αναγνωρίζει την υπάρχουσα κατάσταση (κακώς), ζητώντας από το ΥΠΕΧΩΔΕ (αρ. απόφ. 149/95 του Δημοτικού Συμβουλίου) εκπόνηση μελέτης διαμόρφωσης του δάσους Μορέλλα. Το ΥΠΕΧΩΔΕ παραπέμπει το θέμα στο Ρυθμιστικό Αθήνας που αρνείται να συναινέσει με την πολύ σωστή αιτιολογία ότι το επίμαχο τμήμα είναι εκτός σχεδίου και οποιαδήποτε παρέμβαση σε αυτό το επίπεδο εγείρει ιδιοκτησιακές αξιώσεις (απάντηση 628/29-3-96).
5. Δημοσιεύεται η απόφαση του ΣτΕ 569/99 που ακυρώνει τη μετατροπή του οικοδομικού τετραγώνου 440α από κοινόχρηστο πράσινο σε οικόπεδο, μετά από αίτηση ακύρωσης της απόφασης του Νομάρχη από την Οικολογική Κίνηση Πεύκης.
6. Ερεύνησε ο Δήμος τα στοιχεία που επικαλούνται οι ιδιώτες αντίδικοί του; Έκανε αναγωγική φωτοερμηνεία των αεροφωτογραφιών; Έλεγξε τα τοπογραφικά των διεκδικητών αποζημίωσης και τα αντιπαρέβαλε με εκείνα της δωρεάς προς τον Δήμο;
7. Δημοσιεύεται απόφαση δικαστηρίου που αναγνωρίζει σε φερόμενους ιδιοκτήτες το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και κατά συνέπεια και της αποζημίωσής τους (2006).
Περιβαλλοντική προσέγγιση
• Τα δάση της Πεύκης «Κάσδαγλη» και «Μορέλλα» είναι αμιγείς γνήσιοι αυτοφυείς πευκώνες, δεν είναι ούτε άλση ούτε πάρκα.
• Πρόκειται για φυτικά μνημεία στον πολεοδομικό ιστό της Πεύκης που πρέπει να διατηρηθούν και εμπλουτισθούν στο ακέραιο.
• Είναι διατηρητέα φυσικά τοπία και είμαστε ιδιαίτερα ευνοημένοι που υπάρχουν στην πόλη μας , όχι μόνο για τη φυσική τους ομορφιά, αλλά και για την περιβαλλοντική τους αξία.
• Κάθε παρέμβαση, λοιπόν, θα πρέπει να μην αλλοιώνει τον χαρακτήρα τους, θα πρέπει να μην αντιβαίνει στο φυτικό οικοσύστημά τους.
• Τα τελευταία χρόνια «παίζεται ένα παιχνίδι». Μελέτες-παρεμβάσεις έρχονται στην επικαιρότητα και στο Δημοτικό Συμβούλιο από τη διοίκηση του Δήμου, που στο όνομα της ανάπλασής τους, στην ουσία μετατρέπουν τα δάση σε περιαστικά πάρκα.
• Η μελέτη παρεμβάσεων προτείνει εκτεταμένες κατασκευές από μπετόν και πλακοστρώσεις με πλατώματα (το ένα μάλιστα 2,5 στρέμματα), δρόμους 1.600 μέτρων περίπου με 2,5 μέτρα πλάτος στους μισούς από αυτούς, τοίχους αντιστήριξης ύψους 1,20 μ., κ.λπ.
• Η φυτοτεχνική μελέτη δεν προβλέπει φυτεύσεις πεύκων αλλά δένδρων όπως κουτσόπιες, μιμόζες, ακακίες, σορβιές, πλατάνια και 2.600 θάμνους που οι περισσότεροι δεν είναι αυτοφυείς και συμβατοί με το οικοσύστημα των αμιγών αυτών πευκώνων.
• Τα δάση πρέπει να εμπλουτισθούν με δένδρα και θάμνους που να μην αλλοιώνουν καθόλου την ταυτότητά τους γιατί αλλιώς δίνουν δικαιώματα στους φερόμενους ιδιοκτήτες τμημάτων τους να ισχυρίζονται ότι δεν είναι δάση.
• Να είναι ανοικτά στους πολίτες συνεχώς, φιλόζωους η μη, οι δε κατασκευαστικές παρεμβάσεις σε αυτά να είναι πραγματικά ήπιες με φιλικά στο περιβάλλον υλικά (π.χ. κορμούς δένδρων, ξύλινες ελαφριές εγκαταστάσεις, διάτρητους οπτόλιθους) και όχι μπετόν.
Πρέπει να παραδώσουμε στα παιδιά μας τα δάση όπως ακριβώς τα βρήκαμε και ακόμη ποιο πράσινα, οτιδήποτε άλλο ανοίγει πληγές και είναι εκ του πονηρού.
Η Πεύκη τα τελευταία 24 χρόνια άλλαξε δύο δημάρχους με διαφορετικό κομματικό στίγμα.
Όμως τα δάση πήγαν από το κακό στο χειρότερο. Mια μακρά σειρά λαθών και παραλείψεων (…) μοιάζει να οδήγησε την υπόθεση στο χειρότερο δυνατό σημείο της. Ποιος είναι εκείνος που δεν αναρωτιέται «Γιατί;».
Η κατάσταση είναι κρίσιμη και χρειάζονται σωστοί νομικοί χειρισμοί, ενιαία δράση απ’ όλους (δημότες, φορείς, παρατάξεις, εκλεγμένους) και πλήρης εμπλοκή των δημόσιων υπηρεσιών.
Η Συσπείρωση Πολιτών Πεύκης προτείνει: Άμεση σύγκλιση Δημοτικού Συμβουλίου για ενεργοποίηση της απόφασης απένταξης (2003). Eπιπλέον:
1. Ο Δήμος να υιοθετήσει την πρότασή της για τη δημιουργία Φορέα Διαχείρισης Δασών και Κληροδοτημάτων, που θα συν-αποτελείται και από φορείς, ειδικούς και πολίτες.
2. Να δημιουργήσει μόνιμη Νομική Υπηρεσία στον Δήμο.
3. Να κινητοποιήσει τις δημόσιες αρχές και υπηρεσίες ώστε από κοινού να οριστικοποιήσουν τον δημόσιο ιδιοκτησιακό χαρακτήρα του νότιου τμήματος του δάσους Μορέλλα.
4. Να κινηθεί διοικητικά (ΥΠΕΧΩΔΕ) με μοναδικό άξονα την απένταξη του επίμαχου τμήματος από το σχέδιο πόλεως σε εκτός σχεδίου, αλλά και δικαστικά, ώστε να κλείσει το δρόμο στους ιδιώτες φερόμενους ως ιδιοκτήτες.
5. Να σταματήσει την οποιαδήποτε παρέμβαση μεταβολής του αμιγούς φυτικού χαρακτήρα των δασών-πευκώνων και τη μετατροπή τους σε πάρκα περιαστικού χαρακτήρα.
6. Να κινητοποιήσει αγωνιστικά το σύνολο των δημοτών για τη λύση του μεγαλύτερου προβλήματος της πόλης. Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι η γραφειοκρατία και η προχειρότητα δεν βοηθούν.