Το δικό της μήνυμα για τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου έστειλε με ανακοίνωσή της η δημοτική κίνηση «ΛΥΚΟΒΡΥΣΗ-ΠΕΥΚΗ 2020». Στο μήνυμά της αναφέρει:
«Υπάρχουν στιγμές της εθνικής μας ιστορίας που το γένος μας μεγαλούργησε και έγραψε λαμπρές σελίδες δόξας και εθνικού μεγαλείου από τα βάθη των χρόνων μέχρι σήμερα! Κάποιες όμως έχουν μια ξεχωριστή σημασία γιατί νοηματοδοτούν την εθνική του ύπαρξη και την ιστορική του συνέχεια.
Το έπος του 40 έχει όμως κάτι το ξεχωριστό, γιατί πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με της ψυχής το πύρωμα ενός λαού που εκείνη την εποχή ζούσε κάτω από την δικτατορία του Μεταξά που λογικά θα έπρεπε να τον βρει διαιρημένο χωρίς εθνικές αντιστάσεις και ορθή πυξίδα πορείας. Όμως για άλλη μια φορά οι Έλληνες παραμέρισαν ό,τι τους χώριζε και τους μάτωνε την καρδιά και την εθνική τους υπερηφάνεια και έτρεξαν να γράψουν για μια ακόμη φορά το Αλβανικό έπος, αφήνοντας εκστατικούς τους δημοκρατικούς λαούς της Ευρώπης. Όλοι τότε κάτι περίμεναν ειδικά για το Έθνος μας μετά τον τορπιλισμό ύπουλα και άνανδρα στις 15 Αυγούστου 1940 της «ΕΛΛΗΣ», το κόσμημα του πολεμικού μας ναυτικού από Ιταλικό υποβρύχιο!
Αλλά οι σιδηρόφρακτες μεραρχίες των Ιταλών αλπινιστών που νόμισαν πως θα έκαναν περίπατο στην Ελληνική επικράτεια βρήκαν τη μικρή Ελλάδα με τους λιπόσαρκους αλλά αποφασισμένους φαντάρους μας ενωμένους να τους περιμένουν στα Αλβανικά βουνά, να τους αποκρούουν αλλά στο τέλος να τους φτάνουν μέχρι τις παραλίες της Αδριατικής γράφοντας απαράμιλλου κάλλους σελίδες ένδοξης ιστορίας, αφήνοντας την Ευρώπη απορημένη και εκστατική!
Αυτό είναι και το μεγαλείο της ελληνικής φυλής. Να μεγαλουργεί εκεί που άλλοι λαοί αμαχητί υποχώρησαν ή νικήθηκαν κατά κράτος από τις Ιταλικές και μετέπειτα Γερμανικές επελάσεις. Και μείς υποχωρήσαμε κατόπιν στα οχυρά του Ρούπελ και του Μπέλλες, αλλά η απαράμιλλη αντρειοσύνη μας έκανε τους Γερμανούς να σεβαστούν την υποχώρησή μας, κάτι πρωτόγνωρο στα στρατιωτικά ειωθότα!
Ο λαός μας νικήθηκε με τα όπλα και την πανίσχυρη γερμανική πολεμική μηχανή, αλλά δεν νικήθηκε η αδάμαστη ψυχή του. Έτσι έγραψε νέες ένδοξες σελίδες απαράμιλλης αυτοθυσίας κατά το έπος της εθνικής αντίστασης, η οποία ευτέλιζε καθημερινά τους Γερμανούς κατακτητές, θυμίζοντάς τους πως έχουν κατακτήσει την Ελληνική Επικράτεια αλλά ο όχι την Ελληνική ψυχή!
Έτσι και μείς σήμερα ευλαβείς προσκυνητές και υποκλινόμενοι στον Αη-λαό μας εκείνης της εποχής, παραδεχόμαστε πως το ακατόρθωτο γίνεται κατορθωτό, μόνο όταν είμαστε ενωμένοι παραμερίζοντας ό,τι μας χωρίζει. Η διχόνοια η δολερή όταν επικράτησε, μόνο καταστροφές και εθνικές ταπεινώσεις μας δημιούργησε. Λαξεύοντας λοιπόν τη μνήμη του έπους του 40 λέμε σήμερα πως ενωμένοι θα ξεπεράσουμε για άλλη μια φορά τα εθνικά μας αδιέξοδα από όπου κι αν προέρχονται, αρκεί να πιστέψουμε στις εθνικές μας παρακαταθήκες ως μοναδικό δείκτη ορθής μας πορείας!»
