Μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του μπασκετικού Γ.Σ.Α, γράφτηκε την Κυριακή 15 Μαρτίου 2015 στο κλειστό του Αγίου Θωμά. Ο ορατός πια υποβιβασμός της ομάδας μπάσκετ στη Γ’ Εθνική, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Από τον Μάρκο Τσάκα
Όταν ξεκίνησα στα 10 μου περίπου να παρακολουθώ το Μαρούσι, η ομάδα έπαιζε στην Β’ Εθνική, γιατί τότε δεν υπήρχε πιο κάτω κατηγορία. Όλα αυτά τα χρόνια έζησα συγκινήσεις απίστευτες, από το κλειστό του Σπύρου Λούη, σε όλα σχεδόν τα γήπεδα της Ελλάδας, με κορυφαία ίσως την άνοδο από την Β’ Εθνική στην Α2, γιατί ήταν μια άνοδος που κυνηγούσε το Μαρούσι κάθε χρόνο τότε, όντας στη Β’ Εθνική. Στην νίκη με τον Ίκαρο Καλλιθέας, πριν 2 αγωνιστικές, δάκρυσα, κι ας μην είμαι από αυτούς που βάζουν πια το μπάσκετ ως πρώτη προτεραιότητα της ζωής τους. Αλλά πίστεψα ότι η ομάδα μπορεί να κρατηθεί. Έκανα λάθος. Γιατί να κρατηθεί άλλωστε στην κατηγορία, από τη στιγμή που δεν το αξίζει; Με τη φανέλα μόνο; Δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα πια. Κανείς παίκτης δεν θα ρθει στην ομάδα για να παίξει για τη φανέλα, εκτός ίσως από τα παιδιά των ακαδημιών. Αλλά όπως έχουμε δει και στο παρελθόν, το Μαρούσι βγάζει παίκτες, αλλά δεν τους κρατάει. Τα παραδείγματα πολλά. Άρα ας μην περιμένουν οι φίλοι της ομάδας να φτιαχτεί ποτέ ομάδα από τους εφήβους, γιατί πάντα θα υπάρχει κάποιος πατέρας που θα θέλει το γιο του στον Ολυμπιακό-ή στον Παναθηναϊκό -και θα τον πάρει από την ομάδα για να βελτιώσει τα οικονομικά της οικογένειας. Και πάντα ο Γ.Σ.Α θα είναι ανίκανος να κρατήσει παίκτες δικούς του, που θέλουν να πάνε σε πιο σοβαρούς οργανωτικά συλλόγους, αλλά θα τους κατηγορεί κι από πάνω γιατί έφυγαν. Και θα του φταίει πάντα η Νίκη ή ο Δούκας ή ο…Αρίωνας, για την κακή δική του μοίρα.
Στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου έγραφα: «Η θέληση της διοίκησης να προτάξει μια φιλοσοφία ‘’ερασιτεχνικού’’ αθλητισμού, θα δούμε στο τέλος αν θα πετύχει, πράγμα που θα μας επιτρέψετε να πούμε, κατά τη γνώμη μας, είναι αρκετά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να επιτευχθεί στις μέρες μας». Δυστυχώς όμως, όπως λέει ο λαός μας, «με πορδές δεν βάφονται αυγά». Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν. Όπως έγραψε ένας από τους πιστούς φίλους της ομάδας, ο Γ.Σ.Α δεν πρέπει απλά να αλλάξει σελίδα, πρέπει να αλλάξει βιβλίο! Πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα, γιατί σε μια χρονιά με περιορισμένα οικονομικά, ο Γιαννουλάκος πήρε 16 χιλιάδες ευρώ, για παράδειγμα. Πρέπει να απαντηθεί αν οι παίκτες έκαναν προπονήσεις κανονικά, ή ποιοι «αστέρες» έκαναν λούφα από τις προπονήσεις. Πρέπει να μιλήσουν τόσο ο Αλέξης Καρατζάς, ο φίλος Αλέξης, που τον ξέρουμε από παιδάκι, τόσο για τις επιλογές του καλοκαιριού, όσο και για την φυγή του από την ομάδα. Πρέπει να μιλήσει ακόμη κι αυτός ο Βαγγέλης Μάγειρας, που χάρη σε αυτόν τα τελευταία 2 χρόνια η ομάδα είχε οικονομική αξιοπιστία, όσο κι αν αμφισβητήθηκε η δική του προσφορά στον πάγκο της ομάδας.
Το Μαρούσι «Τετέλεσται» κύριοι. Τα κλειστά στόματα δεν προσφέρουν τίποτα πια!
