Τι έγινε τότε… Μετά την ήττα του στις εκλογές από τον Μπιλ Κλίντον, ο Τζoρτζ Μπους έστειλε τον τότε Υπουργό Eξωτερικών των ΗΠΑ Λόρενς Ιγκλμπέργκερ στην Ευρώπη προκειμένου να πείσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αλλάξουν την θέση που ομόφωνα είχαν πάρει στις 27 Ιουνίου 1992 και στις 21 Ιανουαρίου 1992 και να αναγνωρίσουν μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες τα Σκόπια ως νέο κράτος με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Δηλαδή με ονομασία που περιείχε την Ελληνική λέξη «Μακεδονία».
Από εκπροσώπους της τότε ελληνικής κυβέρνησης επιστρατεύτηκα ως ένας από τους «σημαντικούς παράγοντες της εκλογής του Μπιλ Κλίντον» να βοηθήσω.
Εκείνη την εποχή είχα την ιδιότητα του Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος στην Πολιτεία του Νιου Χαμσαϊρ, την πιο σημαντική πολιτεία της Αμερικής για τις Προεδρικές Εκλογές, και είχα μόλις εκλεγεί Πρόεδρος των Εκλεκτόρων του νεοεκλεγμένου Προέδρου Αμερικής, Μπιλ Κλίντον, στην ίδια πολιτεία. ΟΙ 537 εκλέκτορες είναι αυτοί που τελικά αποφασίζουν ποιός θα είναι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Στόχος της προσπάθειας ήταν να μη μπορέσει η Κυβέρνηση Μπους, πριν τη λήξη της θητείας της στις 19 Ιανουαρίου 1993, να πείσει τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσουν το αυτοκηρυγμένο «νέο κράτος» των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αυθαίρετη αναγνώριση από την κυβέρνηση της Αμερικής θα ήταν άσχετη εφόσον η κυβέρνηση Μπους ήταν πλέον μεταβατική.
Στην Αθήνα, τον Νοέμβριο του 1992, συναντήθηκα στο Γραφείο του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Πέτρο Παπαγεωργίου, πολιτικό σύμβουλο του Πρωθυπουργού και με τον Λουκά Τσίλα, τότε σύμβουλο του Πρωθυπουργού για θέματα εθνικής ασφαλείας. Λίγους μήνες αργότερα ο Τσίλας διορίστηκε Πρέσβης της Ελλάδος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Παπαγεωργίου και ο Τσίλας τόνισαν τη σπουδαιότητα να αποτραπεί η προσπάθεια της απερχόμενης Κυβέρνησης Μπους να αναγνωριστούν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Μου ζήτησαν να βοηθήσω σε συνεργασία με τους συμβούλους και τους συνεργάτες του Μπιλ Κλίντον, αλλά και με την ηγεσία της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, και ιδιαίτερα με τα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος που συνέβαλαν στην εκλογή του νέου Προέδρου.
Δέχτηκα να βοηθήσω και πραγματικά μετά από σκληρή προσπάθεια και με τη βοήθεια του Μάικλ Δουκάκη και πολλών άλλων συναδέλφων στην Αμερική, κατορθώσαμε να αποτρέψουμε την προσπάθεια του Τζόρτζ Μπους.
Στην Αμερική ενημέρωσα τον Μάικλ Δουκάκη, προσωπικό μου φίλο και αγωνιστή στο Δημοκρατικό Κόμμα για το σημαντικό θέμα της αναγνώρισης των Σκοπίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες με ονομασία που περιείχε το ελληνικό όνομα «Μακεδονία» και του ζήτησα να συμμετάσχει στην προσπάθεια να σταματήσουμε την Κυβέρνηση Μπους. Θυμίζω ότι ο Τζορτζ Μπους είχε την στήριξη των Σκοπιανών και των φίλων τους στις ΗΠΑ για να επανεκλεγεί Πρόεδρος. Η Ελληνοαμερικανική Παροικία στήριζε τον Μπιλ Κλίντον.
Ο Δουκάκης συμφώνησε να έρθει σε επαφή με τον Άντονυ Λέικ και την Μαντλίν Ολμπράιτ.
Αμέσως μετά την ορκωμοσία ο Κλίντον διόρισε τον Άντονυ Λέικ Σύμβουλο για θέματα Εθνικής Ασφαλείας στο Λευκό Οίκο και τη Μαντλίν Ολμπραϊτ Πρέσβη της Αμερικής στα Ηνωμένα Έθνη και αργότερα Υπουργό των Εξωτερικών.
Ενημέρωσα επίσης πολλούς ακόμη επιφανείς Ελληνοαμερικανούς πολιτικούς ηγέτες, όπως τον Φιλ Αγγελίδη, τότε Πρόεδρο του ισχυρού Δημοκρατικού Κόμματος της Καλιφόρνιας με περισσότερα από δέκα (10) εκατομμύρια δημοκρατικά μέλη όπως και τον Μάικλ Πάνος, Πρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας Ιντιάνα. Όλοι τους συμφώνησαν να βοηθήσουν.
Με σκληρή επιμονή και με τη βοήθεια πολλών άλλων Ελληνοαμερικανών οι οποίοι ήταν κοντά στον Κλίντον καταφέραμε να σταματήσουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης Μπους να φέρει το θέμα της αναγνώρισης των Σκοπίων στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για ψήφισμα, παρότι ο Λόρενς Υγκλμπεργκερ, τότε Υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, προσπάθησε να το κάνει ακόμη και στις 19 Ιανουαρίου 1993 την μέρα πριν από την ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον.
Πρέπει να προσθέσω εδώ, ότι στη χρονική αυτή περίοδο συναντήθηκα αρκετές φορές με τους Συμβούλους του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού και πέρασα τα Χριστούγεννα του ’92 και την Πρωτοχρονιά του 1993 στην Αθήνα.
Συνέβαλα επίσης και στην προετοιμασία του τότε Έλληνα Υφυπουργού Εξωτερικών Ανδρέα Ανδριανόπουλου, ο οποίος ταξίδευε στη Νότιο Αμερική και στις Ηνωμένες Πολιτείες σε αναζήτηση υποστήριξης από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και από την ελληνοαμερικανική ηγεσία ενάντια στην προσπάθεια της Κυβέρνησης Μπους.
Στο υπόμνημά μου προς τον Τσίλα με ημερομηνία 31/12/1992 πρότεινα στις ΗΠΑ ο Ανδριανόπουλος να έρθει σε επαφή με τους Μάϊκλ Δουκάκη, Γερουσιαστή Πολ Τσόγκα, Φιλ Αγγελίδη, Πρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος Καλιφόρνιας, Μάϊκ Πάνο, Πρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος Πολιτείας Indiana, Άγγελο Τσακόπουλο, μεγαλοεπιχειρηματία και χρηματοδότη του Μπιλ Κλίντον και του Δημοκρατικού Κόμματος, Νικ Μητρόπουλο, Διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Δουκάκη και διευθυντή της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Χάρβαρντ και Τζορτζ Στεφανόπουλο, σύμβουλο επικοινωνίας του Μπιλ Κλίντον στην προεκλογική εκστρατεία και αργότερα εκπροσώπου Τύπου του Λευκού Οίκου.
