Σε κλίμα άφατης συγκίνησης και κατάνυξης πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου στη Δημοτική Κοινότητα των Μελισσίων, η ετήσια εκδήλωση μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση του Μικρασιατικού – Πολιτιστικού Συλλόγου Μελισσίων «Άγιος Γεώργιος – Γκιούλμπαξε», ήταν η Δήμαρχος Πεντέλης Δήμητρα Κεχαγιά, η οποία μετά από την ομιλία και την επιμνημόσυνη δέηση κατέθεσε στεφάνι στο Ηρώο της Πλατείας Μικρασιατών.
Δήμητρα Κεχαγιά: «Η μικρασιατική καταστροφή ήταν το τέλος στο όνειρο της Μεγάλης Ελλάδας»
Αναλυτικά, η ομιλία της δημάρχου Δήμητρας Κεχαγιά:
«Κύριες και Κύριοι, Αξιότιμοι μας συμπολίτες,
Είμαστε σήμερα όλοι εδώ για την καθιερωμένη τελετή του μνημόσυνου για την γενοκτονία και των ξεριζωμό, ως απονομή τιμής και μνήμης των προσφύγων, που αναγκάστηκαν βίαια να απομακρυνθούν από την Μικρά Ασία. Η σημερινή μέρα καθιερώθηκε με βάση το προεδρικό διάταγμα 304 του 2001 ως ήμερα τιμής και μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος.
Μέσα σε ένα κλίμα συγκίνησης, ας γυρίσουμε τη σκέψη μας 97 χρόνια πίσω, τότε που οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, και προγονοί σας, αξιότιμοι συμπολίτες μου, έζησαν με τον χειρότερο τρόπο, την βαρβαρότητα του τουρκικού στρατού, που έδειξε την μεγαλύτερη σκληρότητα που έχει δείξει ποτέ λαός πάνω στην γη. Οι κακές πολιτικές συγκύριες της εποχής, η απάθεια των ξένων δυνάμεων και ο απίστευτος φθόνος των Τούρκων οδήγησαν στην γενοκτονία και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού.
Σε εκείνα τα άγια χώματα οι Έλληνες της Μικράς Ασίας ζούσαν για αιώνες δημιουργώντας έναν μοναδικό πολιτισμό. Πανέξυπνοι, εφευρετικοί, και πάντα εργατικοί κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μοναδικό κλίμα ευμάρειας και ομόνοιας που τους έκανε να μεγαλουργήσουν. Κατάφεραν μέσα από το εμπόριο τους να κατακτήσουν όλη την Ευρώπη. Τα εύφορα χώματα τις γέμιζαν με καρπούς τις αγορές του κόσμου. Η ευμάρεια τους άρχισε να εμφανίζεται στα πανέμορφα αρχοντικά, στους ωραίους δρόμους με τις αλέες, τις γραφικές συνοικίες που έσφυζαν από ζωή, τις όμορφες προβλήτες που φιλοξενούσαν, τις καθημερινές τους βόλτες, με θέα το αιγαίο, τις πλούσιες εκκλησίες και τις αξέχαστες βεγγέρες που μαζεύονταν και διαδίδονταν τα νέα της εποχής.
Μέσα όμως σε μια στιγμή όλα αυτά χάθηκαν. Οι Τούρκοι μέσα από μια απίστευτη βίαιη και βάρβαρη συμπεριφορά κατάφεραν να απομακρύνουν από την πατρογονική τους γη 2.500.000 ανθρώπους όπου περίπου το 1.000.000 εξοντώθηκε με τραγικό τρόπο και όλα αυτά μπροστά στα μάτια των ξένων δυνάμεων. Η μικρασιατική καταστροφή ήταν το τέλος στο όνειρο της Μεγάλης Ελλάδας.
Οι εικόνες που ακολούθησαν δεν χωρούν σε κανένα λογικό νου. Τα παράλια τυλίχθηκαν στις φλόγες και οι καπνοί τους έφταναν μέχρι τα νησιά του αιγαίου. Λεηλατούσαν τα πανέμορφα αρχοντικά, έκαιγαν τις εκκλησιές, βίαζαν τις γυναίκες και σκότωναν άνδρες και παιδιά. Η μόνη σωτηρία τους, η θάλασσα, έτρεχαν να μπουν σε βάρκες και καράβια ώστε να σωθούν φεύγοντας για την μητέρα Ελλάδα. Φεύγοντας με δάκρυα στα μάτια εγκατέλειπαν το μοναδικό μέρος που ήξεραν ως τότε ως πατρίδα. Είδαν σε μια στιγμή να χάνεται όλο το βιός τους και να αφήνουν πίσω τους τα αγαπημένα τους χώματα γεμάτα αίματα από τους δικούς τους ανθρώπους. Όμως οι πρόγονοι σας έφτασαν στην μεγάλη Ελλάδα και με τον πολιτισμό τους βοήθησαν στην ανάπτυξη του τότε ελληνικού κράτους. Εσείς οι σημερινοί απόγονοι τους, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα περήφανοι για τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας, και εμείς τυχεροί που βρεθήκαν στον τόπο μας και δημιούργησαν ένα θαύμα. Ένα θαύμα που αν όλοι κοιτάξουμε γύρω μας θα το δούμε.
Κλείνοντας πρέπει όμως να μην ξεχνάμε τον πραγματικό σκοπό αυτής της εκδήλωσης. Δεν είμαστε σήμερα εδώ για να καλλιεργήσουμε αισθήματα μίσους και απέχθειας για τους γείτονες Τούρκους. Είμαστε εδώ για να μεταφέρουμε και στην νέα γενιά, τι έδωσαν οι πρόγονοι τους, και να διδαχτούμε από εκείνα τα γεγονότα ώστε να μην επαναληφθούν και στο μέλλον. Είναι ευθύνη μας, απέναντι τους, να μιλήσουμε για τις τραγικές συνθήκες και τον πόνο που μπορεί να επιφέρει ένας πόλεμος και να τους μάθουμε ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε πάντα για την ειρήνη και την επικράτηση της. Το πιο σημαντικό όμως είναι η μνήμη που δεν θα αφήσουμε ποτέ να λησμονήσει εκείνα τα χρόνια. Θα βρίσκονται πάντα ζωντανοί στην σκέψη και στην καρδιά μας και κάθε τέτοια μέρα, όλοι εμείς, θα είμαστε πάντα εδώ, ως απόδειξη σεβασμού σε αυτόν τον εκπληκτικό πολιτισμό και τους ανθρώπους του. Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκλησή σας ήταν τιμή μου να βρίσκομαι σε ανάμεσά σας σε αυτή την συγκινητική εκδήλωση».
Ποιοι κατέθεσαν στεφάνι 
Η σειρά κατάθεσης στεφάνων για την γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας είχε ως εξής: Για τον Δήμο Πεντέλης η Δήμαρχος Δήμητρα Κεχαγιά ,για την Εθνική Αντίσταση ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λουκάς Μακρής, για το Αστυνομικό Τμήμα Πεντέλης ο υπαστυνόμος Β’ Θεοδόσιος Κωνσταντινίδης, για τον Μικρασιατικό – Πολιστιρικό Σύλλογο «Άγιος Γεώργιος Γκιουλμπαξε» ο Πρόεδρος Παναγιώτης Γκατζόλης ,για τον Σύνδεσμο Μικρασιατών Γκιουλμπαξιωτών «Νέα Ροδώνη» ο πρόεδρος Χρήστος Κάζος ,για την Τοπική Οργάνωση ΝΔ Δήμου Πεντέλης ο πρόεδρος Φώτης Φωτίου , για την Ένωση Ποντίων Μελισσίων ο πρόεδρος Κωνσταντίνος Τομπουλίδης, για τον Πολιτιστικό και Ψυχαγωγικό Σύλλογο Μελών ΚΑΠΗ ο πρόεδρος Ευάγγελος Κοτρίδης ,για τον Σύλλογο Ηπειρωτών «Η Μέλισσα» ο πρόεδρος Άγγελος Παλαιοδήμος , για την Πνευματική Κίνηση Βορείων Προαστείων, για τον Σύνδεσμο Φιλίας Εθνών, για την Ένωση Μικρασιατών και την Αθλητική Ακαδημία «Άθλος» η Γραμματέας της Ένωσης Μικρασιατών Στέλλα Μπεκιράκη ,για τον Σύλλογο Πελοποννησίων Μελισσίων ο Πρόεδρος Παναγιώτης Μούστρης , για τον Σύλλογο Κρητών και Φίλων Νέας Πεντέλης «Η Αρετούσα» η προεδρεύουσα Χρυσούλα Μπάμπου.
