Η προεκλογική διακήρυξη του συνδυασμού ΠΕΝΤΕΛΗ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ που παρέθεσε ο επικεφαλής του Αντώνης Φειδοπιάστης προς τους εκπροσώπους του τοπικού Τύπου και τα στελέχη της παράταξης που παραβρέθηκαν στην συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης 19 Δεκεμβρίου, περιείχε αφενός τους πολιτικούς άξονες και τους γενικούς προγραμματικούς στόχους της παράταξης και αφετέρου αποτεέλεσε το βήμα για μια δριμεία επίθεση κατά του δημάρχου Δημήτρη Στεργίου-Καψάλη και του επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Μανώλη Γραφάκου.
Αναλυτικά, η τοποθέτηση του κ. Φειδοπιάστη είχε ως εξής:
«Οι δημοτικές εκλογές που θα διεξαχθούν το Μάιο του 2014, βρίσκουν την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή οικονομική κρίση που εξελίσσεται πλέον σε βαθιά ανθρωπιστική. Η κρίση αυτή δεν ήρθε ως φυσικό φαινόμενο αλλά ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται.
Η πατρίδα μας τα τελευταία 3,5 χρόνια έχει μετατραπεί σε διεθνές εργαστήριο εφαρμογής της πιο ακραίας αντικοινωνικής δημοσιονομικής πολιτικής, με ανάλγητη λιτότητα και εξάλειψη κάθε μορφής κοινωνικού κράτους. Οι εργασιακές σχέσεις διαλύονται, το εργατικό δίκαιο καταργείται, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν και μεγάλα στρώματα του πληθυσμού φτωχοποιούνται. Διανύοντας ακόμη ένα έτος ύφεσης, βλέπουμε ότι οι αποδοχές των εργαζομένων μειώθηκαν στο ήμισυ και η ανεργία τριπλασιάστηκε, φτάνοντας στις νέες ηλικίες το 65%.
Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση η εφαρμογή των μνημονίων μείωσε κατά 60% τους θεσμοθετημένους πόρους της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, ενώ σχεδιάζεται και νέα μείωση της τάξης του 30%, που θα έχει ως συνέπεια την αδυναμία των ΟΤΑ να εκπληρώσουν ακόμα και τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους. Ήδη μια σειρά από υπηρεσίες, όπως η δημοτική αστυνομία και οι σχολικοί φύλακες, καταργήθηκαν «εν μία νυκτί» μέσω των διαθεσιμοτήτων – απολύσεων, δημιουργώντας σημαντικά προβλήματα στην καθημερινή αυτοδιοικητική λειτουργία. Παράλληλα προχωρούν οι σχεδιασμοί για ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών όπως η αποκομιδή και διαχείριση απορριμμάτων με την εκχώρησή τους στις εταιρείες των «εθνικών» εργολάβων, αυξάνοντας ανεξέλεγκτα το κόστος για τους πολίτες.
Την ίδια στιγμή οι δήμοι μπαίνουν σταδιακά σε επιτήρηση από το λεγόμενο «Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας» με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν οποιοδήποτε έργο, εκτός από την αποπληρωμή των συσσωρευμένων χρεών. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα αναγκάζονται υποχρεωτικά να επιβάλλουν πρόσθετους φόρους, με αύξηση των ανταποδοτικών τελών, του ΤΑΠ και του τέλους παρεπιδημούντων. Επιπλέον αρμοδιότητες του κράτους μεταφέρονται συστηματικά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, χωρίς την ανάλογη μεταφορά των αναγκαίων πόρων. Έτσι με πρόσχημα τα κακώς κείμενα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο σημαντικότερος θεσμός του Ελληνικού κράτους, που σε εποχές δύσκολες διασφάλισε την επιβίωση και την κοινωνική συνοχή του λαού μας, οδηγείται σε οικονομικό και πολιτικό μαρασμό.
Στο δυσχερές αυτό περιβάλλον, η Αυτοδιοίκηση οφείλει να παραμείνει ο θεσμός με την πιο άμεση επαφή με τον πολίτη και μαζί να αγωνιστούν για την:
Α) Διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού δικτύου κοινωνικής αλληλεγγύης, συνοχής και συμπαράστασης κόντρα στις ζοφερές μέρες που διανύουμε.
Β) Αντιστροφή της άθλιας αντίληψης που κυριάρχησε με τη διαπλοκή, την κατασπατάληση πόρων και την κακή διαχείριση.
Γ) Ανάκτηση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς και την πολιτική μέσα από την μαζική συμμετοχή και τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών ζωής.
Πρέπει να υπάρξει μια ριζική ανασυγκρότηση της αυτοδιοίκησης, πράγμα που βέβαια σημαίνει την πλήρη ανατροπή των πολιτικών που εγκαθίδρυσαν τα Μνημόνια και τον «Καλλικράτη».
Στις δημοτικές εκλογές που θα γίνουν τον Μάιο του 2014 θα αντιπαρατεθούν πολιτικά δύο αντιλήψεις με συγκριμένες πολιτικές πρακτικές:
1) Στη μια πλευρά βρίσκονται οι δυνάμεις που έρχονται από το παρελθόν και χαρακτηρίζονται από αλαζονεία, αδιαφάνεια, διαπλοκή και βασίζονται στις πελατειακές σχέσεις. Ο κ. Στεργίου και ο κ. Γραφάκος όσο και να προσπαθούν να το κρύψουν, έχουν εκκολαφτεί από τους ίδιους κομματικούς σωλήνες που ευθύνονται για την κατάντια της χώρας. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν τις μνημονιακές πολιτικές οδηγώντας την κοινωνία σε απόγνωση.
2) Απέναντί τους στέκονται οι δυνάμεις που βρέθηκαν μαζί με τους πολίτες στους δρόμους και τις πλατείες, αποφασισμένες να αντισταθούν στον κοινωνικό καιάδα που μας οδηγούν. Είναι οι δυνάμεις που φέρνουν την ελπίδα στην τοπική κοινωνία, προτάσσοντας τη διαφάνεια, τη συμμετοχικότητα στη λήψη των αποφάσεων, την αξιοκρατία, τη χρηστή διοίκηση, τη δημιουργικότητα, την κοινωνική υποστήριξη των εργαζομένων και των επαγγελματιών που πλήττονται από την κρίση.
