Την παραίτησή του από το ΔΣ της Ένωσης Γονέων του Δήμου Πεντέλης υπέβαλλαν ο πρόεδρος της Ένωσης Κωνσταντίνος Χριστόπουλος και ο έφορος Ηλίας Αλεξόπουλος. Η εξέλιξη αυτή έγινε γνωστή λίγες ώρες μετά το Διοικητικό Συμβούλιο της 7ης Οκτωβρίου, όταν και διεφάνη αυτό που οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν εδώ και καιρό. Το έντονα διχαστικό κλίμα , δηλαδή, που επικρατούσε στους κόλπους της Ένωσης.
Στην επιστολή παραίτησης που συνέταξε ο απελθών πρόεδρος , τρεις μήνες μετά την ομόφωνη εκλογή του, αναφέρεται στην διαφωνία του με 4 μέλη του 7μελους ΔΣ και σταχυολογεί μια σειρά από δράσεις και πρωτοβουλίες που ανέλαβε ο ίδιος και οι συνεργάτες του όσο καιρό ήταν πρόεδρος της Ένωσης.
Η επιστολή του Κωνσταντίνου Χριστόπουλου, αναλυτικά, αναφέρει τα εξής:
«Αγαπητοί Γονείς,
Εκπρόσωποι στην Ένωση, μέλη ΔΣ και μη,
Τελικά χθες Τετάρτη 7/10 έγινε η τακτική συνεδρίαση του ΔΣ της Ένωσης Γονέων εξ’ αναβολής από τις 28/9. Δεν ενημερωθήκατε γιατί έτσι αποφάσισε το κονκλάβιο. Η γραμματέας, η ταμίας και ακόμα 2 μέλη δηλαδή. Η αν-οσία τετράς! Αποφάσισαν ότι δεν «βόλευε» να μαθευτεί. Δεν ‘’βόλευε’’ να έρθει κόσμος να παρακολουθήσει, να συμμετέχει. Αφού προσπάθησαν επί 4-5 μέρες ανεπιτυχώς να κάνουν μόνοι τους έκτακτο συμβούλιο με μόνο θέμα την καρατόμηση μου, τελικά προσήλθαν στο ήδη προγραμματισμένο χθεσινό συμβούλιο.
Βέβαια το ενδιαφέρον τους δεν ήταν στα σημαντικά θέματα της ημερησίας διάταξης. Ποτέ δεν ήταν άλλωστε. Το μόνο ενδιαφέρον τους ήταν να μην γίνει το συμβούλιο, όπως είχε οριστεί από τον πρόεδρο, στον υπαίθριο χώρο του κυλικείου, όπου είχε γίνει και το προηγούμενο στις 31/8, αλλά να μεταφερθεί στην διπλανή κλειστή αίθουσα όπου θα υπήρχε όριο 9 ατόμων.
Για την αν-οσία τετράδα δεν υπάρχει λόγος να γίνονται τα συμβούλια ανοιχτά (όπως προβλέπεται). Όσο πιο κλειστά, τόσο πιο καλά… Αναλώσαμε σχεδόν μια ώρα για να ακούσουμε το αίτημα αν θα μπει προ ημερησίας, μετά ημερησίας, εντός ημερησίας. Ευτυχώς δεν τέθηκε αίτημα να συνεδριάσουμε σταυροπόδι με τα χεράκια σταυρωμένα μπροστά και να μην μιλάμε με τον διπλανό μας! Άλλωστε με τόσες ‘’παρατυπίες’’ μάλλον πρέπει να είμαστε κι ευχαριστημένοι που αυτή τη φορά δεν βρεθήκαμε στο αστυνομικό τμήμα.
Αφού καταφέραμε να ξεκινήσουμε, έθεσαν νέο αίτημα: Να πάμε κατευθείαν στο τελευταίο θέμα. Την ανανέωση εμπιστοσύνης στο πρόσωπο μου ως πρόεδρο. Ε, πόσα χατίρια να χαλάσω πια; Παιδικά τραύματα είναι αυτά. Συζητώντας λοιπόν γιατί η αν-οσία τετράς απέσυρε, μετά από μόλις 3 μήνες από την ομόφωνη εκλογή μου στη θέση του προέδρου, την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπο μου, συμπέρανα τα εξής
-Συντόνισα συναντήσεις με την πολεοδομία, την τεχνική υπηρεσία, συγκοινωνιολόγους, εκπαιδευτικούς, εντεταλμένους συμβούλους για τη σήμανση στους δρόμους μας και τους ελεύθερους χώρους για τα παιδιά μας.
-Διοργάνωσα συζήτηση με λοιμοξιολόγο που μεταδόθηκε ζωντανά μέσω της σελίδας μας στο Facebook.
-Αιτήθηκα διαβούλευση με το δήμο και τους φορείς για τους βανδαλισμούς και τα μέτρα πρόληψης στα σχολεία.
-Προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε στην προσωρινή στέγαση του 2ου ΚΕΣΥ Β’ Αθήνας με συναντήσεις και αιτήσεις.
Το πρόβλημα όμως της τετράδας ήταν ο πρόεδρος.
-Ανέδειξα την αδράνεια για τη στέγαση της προσχολικής εκπαίδευσης στο δήμο μας.
-Επεσήμανα τις ελλείψεις σε προσωπικό και υλικά καθαρισμού στα σχολεία μας.
-Εντόπισα την ανύπαρκτη απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου 165/20 με την οποία εκδόθηκε ΦΕΚ ίδρυσης νηπιαγωγείων.
-Επανέφερα το αίτημα της Γενικής μας Συνέλευσης της 11/12/2019 για παραίτηση της ταμία μας κ. Μαρκαντώνη λόγω ηθικού ασυμβίβαστου.
Το πρόβλημα της τετράδας ήταν πλέον πολύ έντονα ο πρόεδρος.
Για τους δικούς της λόγους η …’’κηδεμονευόμενη τετράς’’ μετέφραζε την όποια καλόπιστη κριτική μας προς τη διοίκηση του δήμου ή την κυβέρνηση ως επανάσταση προς το σύστημα, ως ανεπίτρεπτο αντάρτικο ιδεών, ως ‘’ολίσθημα’’.
Ξέρετε, είναι άλλο το να προέρχεσαι από τους γονείς, να εκφράζεις, να κινητοποιείς γονείς και φίλους και να έρχονται να συμμετέχουν σε δράσεις, ακόμα και σε ένα απλό συμβούλιο της Ένωσης, επειδή θεωρούν ότι η προσπάθεια και το έργο σου είναι άξια ενδιαφέροντος και υποστήριξης, και άλλο με θεσμικές προφάσεις και ψευδονομιμότητες να θες να επιβληθείς και να αποκρύψεις από τους γονείς.
Δεν υπήρχε λοιπόν άλλος δρόμος. Τους χάρισα την παραίτηση μου. Το ίδιο έπραξε κι ο έφορος Ηλίας Αλεξόπουλος. Θα ήθελα όμως να ευχαριστήσω φίλους γονείς από Συλλόγους και Ενώσεις Γονέων, το Βασίλη, τη Βέρα, την Ειρήνη, την Ιωάννα, το Νίκο, το Θανάση, τη Γωγώ, τη Βούλα, την Ελένη, το Δημήτρη, την Ισα κ.α. που μπόρεσαν χθες να έρθουν να παρακολουθήσουν αυτό το συμβούλιο, όπως έχουν ξανά προσφέρει το χρόνο, την υποστήριξη και τη συνεργασία τους σε πρωτοβουλίες και δράσεις. Πιθανότατα ένιωσαν άσχημα με το ύφος και ήθος συζήτησης και αντιπαράθεσης ορισμένων.
Όπως και να έχει ωστόσο, είναι μεγάλο κέρδος να συναντιόμαστε άνθρωποι που μέχρι τώρα ίσως και να μην γνωριζόμασταν, να βρίσκουμε κοινούς τόπους, που μας απασχολεί τι μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά μας, για τα σχολειά μας, για τον τόπο μας. Η θέση δεν κάνει τον άνθρωπο, τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Οι ταμπέλες είναι πολύ πρόσκαιρες, οι φωτογραφίες ακόμη περισσότερο. Αυτό που μπορεί να μείνει είναι το έργο. Τα τόσα θέματα, οι προτάσεις της ημερησίας διάταξης που ποτέ δεν συζητήθηκαν, θα γίνουν. Θα τα κάνουμε παρέα. Αφήνουμε την Ένωση να παζαρεύει προεδριλίκια, κι εμείς από Δευτέρα ξανασηκώνουμε μανίκια.
Εις το επανιδείν…
ΥΓ. Αν-οσία τετράς, ποτέ δεν είναι αργά. Όπως λένε οι παιδαγωγοί : Δεν υπάρχουν κακά παιδιά, μόνο κακές συμπεριφορές. Εκτός από καλοί μαθητές ας προσπαθήσουμε να είμαστε και καλοί συμμαθητές. Ελάτε έστω και τώρα μαζί μας. Είναι πιο όμορφα εδώ. Κάνεις και φίλους. Έχει και καλύτερη θέα. Κοιτάμε ψηλά».
