Bρίσκονται αθόρυβα αλλά με συνέπεια, σε ετοιμότητα 24 ώρες τη μέρα, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Εκπαιδεύονται συνεχώς για να προσφέρουν οικειοθελώς τις υπηρεσίες τους στην πολύ καίρια πλέον Πολιτική Προστασία. Είναι οι άνθρωποι του Σωματείου Εθελοντών Πολιτικής Προστασίας Βορειοανατολικού Τομέα Υμηττού (ΣΕΠΠΒΑΤΥ).
Με αφορμή την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, η ΑΜΑΡΥΣΙΑ επισκέφτηκε τη βάση του συλλόγου, το πυροφυλάκιο δίπλα στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού, στα όρια Αγίας Παρασκευής και Γλυκών Νερών. Ο Στάθης Ανθόπουλος, υπεύθυνος Επικοινωνίας & Εκπαίδευσης του ΣΕΠΠΒΑΤΥ και επικεφαλής εκπαιδευτής στο Ινστιτούτο Διαχείρισης Ανθρωπογενών & Φυσικών Καταστροφών (ΙΔΑΦΚ) μίλησε εφ’ όλης της ύλης.
Ρεπορτάζ: Αλέξανδρος Καζαντζίδης
Αρχικά, αναφέρθηκε στα πρώτα βήματα της πρωτοβουλίας που «πήρε σάρκα και οστά» το 2008, λίγους μήνες μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 που έπληξαν τoν Υμηττό. «Σήμερα, ο σύλλογος αριθμεί 44 εθελοντές πολιτικής προστασίας και άλλα 37 μέλη, με 11 άτομα -μάλιστα- να είναι νέες, φετινές προσθήκες». «Κανένας μας δεν υποχρεώνεται να κάνει κάτι άλλο ή παραπάνω από όσα θέλει και μπορεί», ξεκαθάρισε, για να προσθέσει: «Με προσωπικό αλλά και οικογενειακό κόστος όλοι κάνουν τα πάντα για την προστασία των συμπολιτών τους αλλά και του Υμηττού μας».
Οι τομείς δράσης
Με διαδρομή 25 χρόνων στο Πυροσβεστικό Σώμα, ο Στ. Ανθόπουλος υπογράμμισε ότι «το πρώτιστο για όλους μας παραμένει η ασφάλεια», σημειώνοντας τους τέσσερις κεντρικούς άξονες του συλλόγου: Πρόληψη, προετοιμασία, αντιμετώπιση και αποκατάσταση.
Ανέφερε, μάλιστα, πιο αναλυτικά:
Η πρώτη φάση, της πρόληψης, είναι η πιο σημαντική για τον κύκλο διαχείρισης, κάτι που αφορά, μεταξύ άλλων, τους καθαρισμούς και τη διάνοιξη δρόμων μέσα στον Υμηττό, όπου όμως και εμείς, ως ομάδες – σωματεία, θα πρέπει να ρίξουμε μεγαλύτερο βάρος. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε να μειώσουμε τον κίνδυνο και την ευπάθεια της περιοχής, ώστε τα ποσοστά αμέλειας που είναι πάνω από 75% να τα κάνουμε πολύ λιγότερα. Αυτό θα επιφέρει λιγότερη κούραση στις κρατικές δυνάμεις αλλά και σε όλους εμάς που δραστηριοποιούμαστε εδώ. Θα είναι και λιγότερα τα έξοδα, καθώς η αντιμετώπιση κοστίζει πολύ περισσότερο από την πρόληψη. Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να κάνουμε το 75% κάτω από 35%. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε μέσω της συνεργασίας των εμπλεκομένων να καθαρίσουμε τα πρανή των περιαστικών δρόμων και στις δύο πλευρές από βελόνες ή φύλλα.
Η δεύτερη φάση αφορά την ετοιμότητα, που σίγουρα έχουμε να δείξουμε ότι η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων πρέπει να είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Τα τελευταία χρόνια, η κατάσταση έχει βελτιωθεί ως προς το πεδίο της παρατήρησης με πολλά νέα πυροφυλάκια, περισσότερους εθελοντές σε περιπολίες κι άλλες δράσεις. Με τα νέα συστήματα παρακολούθησης που δρομολογήθηκαν, πιστεύω ότι η έγκαιρη προειδοποίηση και ο συντονισμός θα ανέβουν επίπεδο.
Το τρίτο στάδιο σχετίζεται με τη δασοπυρόσβεση, που χωρίζεται σε 4 σημεία αντιμετώπισης: έκτακτη ανάγκη, οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση πολιτών και τη βραχεία αποκατάσταση. Είναι ευθύνη όλων -πρωτίστως των κρατικών φορέων και μετά των οργανώσεων, που, όπως λέει ο νόμος, δρουν υποστηρικτικά. Η συνεργασία και σε αυτό το στάδιο, πρέπει να καθορίζεται επακριβώς, πρώτα για την ασφάλεια των πολιτών αλλά και των εθελοντών.
Τελευταία είναι η αποκατάσταση. Το κυριότερο όλων, ωστόσο, παραμένει η σωστή ενημέρωση των πολιτών, με υπευθυνότητα, σαφήνεια και αμεσότητα. Οι εθελοντικές ομάδες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην περιβαντολλογική συνείδηση των συμπολιτών μας και όχι στην άσκοπη απαγόρευση προς το βουνό. Θα χρειαζόταν να ιδρυθούν σημεία – πάρκα αναψυχής, όπου δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν, για να γνωρίσει ο κόσμος και να αγαπήσει τον Υμηττό, ώστε αργότερα να τον προφυλάξει.
Τα αιτήματα και οι ελλείψεις
Ξεκαθαρίζοντας ότι «η προσφορά των εθελοντών είναι καίρια και πολλές φορές περισσότερο από ό,τι τους αντιστοιχεί», ο Σ. Ανθόπουλος εξέφρασε ένα παράπονό του: «Όλα τα ζητήματα αναλύονται στα Συντονιστικά Όργανα Πολιτικής Προστασίας των Περιφερειών & των Δήμων, που με νόμο του 2016 όριζε τους εκπροσώπους εθελοντικών ομάδων ως ισότιμα συμμετέχοντες στις συνεδριάσεις. Η νέα νομοθεσία του 2020 έβαλε κανόνες, αλλά μάς έβγαλε από υποχρεωτικά μέλη των συντονιστικών, κάτι που δεν αποδεικνύει τον σεβασμό προς τους εθελοντές. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει και να επανέλθει στο προηγούμενο καθεστώς. Δεν γίνεται να παίρνουμε μέρος σε όλο τον κύκλο διαχείρισης ως αναγκαίο κομμάτι και να μην παίρνουμε μέρος στις συζητήσεις. Δεν μπορεί ο νόμος να ζητάει ευθύνες από τους εθελοντές και να μην είναι μέσα στα συντονιστικά που σχεδιάζουν κι αποσαφηνίζουν τις αρμοδιότητες», είπε ο ίδιος.
Ως προς τη συνολική αντιμετώπιση που έχει το ΣΕΠΠΒΑΤΥ από την Αυτοδιοίκηση, το στέλεχος του σωματείου τόνισε ότι «η αντιπεριφερειάρχης Βορείου Τομέα Λουκία Κεφαλογιάννη, όποτε χρειάστηκε ήταν δίπλα μας πάντα με ανοικτά ραντάρ ώστε να δίνει λύσεις στα θέματα που προέκυπταν για την ασφάλεια των πολιτών αλλά και του Υμηττού. Υπάρχει στήριξη από τον Δήμο Παιανίας, στο μέτρο των δυνατότητών του και ευελπιστούμε να υπάρχει στενότερη σχέση με αυτόν της Αγίας Παρασκευής. Έχουμε ήδη στείλει ένα μνημόνιο συνεργασίας στον νέο δήμαρχο Γιάννη Μυλωνάκη και αναμένουμε απάντηση. Σε κάθε περίπτωση, εμείς χρειαζόμαστε ένα όχημα για τις ανάγκες του σωματείου. Ο Σύνδεσμος Προστασίας – Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ), με τον πρόεδρό του Γιάννη Κωνσταντάτο, έχει κάνει σημαντική δουλειά, με νέο εξοπλισμό, υποδομή δεξαμενές κ.ά. Το Στρατηγείο Διοικήσεως Ανατολικής Μεσογείου (ΣΔΑΜ), επίσης, μάς βοηθάει επιτρέποντας τη χρήση του υδροδοτικού δικτύου που έχει».
Η συζήτηση έκλεισε με τον Στάθη Ανθόπουλο να στέλνει το μήνυμα ότι «απαραίτητη προϋπόθεση για ένα καλύτερο αύριο για όλους αποτελεί η καλλιέργεια του εθελοντισμού, γιατί αυτός είναι η έμπρακτη συγγνώμη μας προς τις γενιές που έρχονται…».
Δείτε επίσης: Πέρασε… «Διά πυρός» η άσκηση στον Υμηττό
