Γράφει ο Φώτης Αλεξόπουλος
Οικονοµολόγος, Μέλος του ΙΝΚΑ/Γενική Οµοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος
Στην εποχή της 4ης Βιοµηχανικής Επανάστασης και των µεγάλων τεχνολογικών µετασχηµατισµών, η Ελλάδα οφείλει να επανεφεύρει τον εαυτό της. Η πολυθρύλητη «Ελλάδα 2.0» δεν µπορεί να οικοδοµηθεί πάνω σε σαθρά θεµέλια. Η πραγµατική πρόκληση δεν είναι απλώς η οικονοµική ανάπτυξη, όπως διακηρύσσουν σχεδόν όλες οι πολιτικές δυνάµεις, αλλά η οικονοµική µεγέθυνση µε θεσµικό, κοινωνικό και αξιακό περιεχόµενο.
Παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες για αξιοκρατία, διαφάνεια και κοινωνική δικαιοσύνη, η πραγµατικότητα δείχνει πως στη χώρα εξακολουθεί να λειτουργεί ένα ιδιότυπο φεουδαρχικό σύστηµα εξουσίας. Ένα δίκτυο συµφερόντων που, για να επιβιώσει, «ταΐζει» εκατοντάδες αυλικούς και συντηρεί µια διοικητική Λερναία Ύδρα, η οποία κατατρώει τις εναποµείνασες σάρκες του κράτους δικαίου και της δηµοκρατίας.
Η γιγάντωση αυτού του φαινοµένου προήλθε, σε µεγάλο βαθµό, από τη µετατροπή του πολιτικού λόγου σε οικονοµικό κατά την περίοδο των µνηµονίων. Οι συνεχείς παρεµβάσεις σε συνταγµατικά κατοχυρωµένες αρχές και αξίες, πολλές φορές πέραν των ορίων της συνταγµατικότητας εξυπηρέτησαν την επιβίωση ενός παρασιτικού, γραφειοκρατικού και πελατειακού µηχανισµού.
Αν και οι πολιτικές συγκρούσεις προβάλλονται ως αντιπαραθέσεις ιδεών, στην ουσία πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία εξουσίας που ανακυκλώνονται και συντηρούνται µεταξύ τους.
Αν οι υγιείς πολιτικές δυνάµεις δεν ανασυγκροτηθούν σύντοµα και δεν απαιτήσουν την πλήρη αποµάκρυνση του φεουδαρχικού κράτους από τη λειτουργία της δηµοκρατίας, τότε η ίδια η πολιτική θα υποταχθεί οριστικά στην οικονοµική και διοικητική εξάρτηση.
Η µόνη ρεαλιστική διέξοδος είναι ο ριζικός εκσυγχρονισµός του κράτους και της ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης. Αυτό σηµαίνει:
– εκδηµοκρατισµό της πολιτικής λειτουργίας,
– ενίσχυση του κοινοβουλευτικού ελέγχου,
– απαγκίστρωση των κοµµάτων από την πελατειακή κουλτούρα, και λειτουργική ευελιξία σε όλους τους κρατικούς µηχανισµούς.
Η θεσµοθέτηση τριµελών οργάνων διοίκησης στα Ν.Π.∆.∆. µε περιορισµένη θητεία στο ιδιο Ν.Π.∆.∆. (έως τριών ετών), η αξιολόγηση βάσει αποτελεσµάτων και η διαφάνεια σε κάθε επίπεδο είναι προϋποθέσεις για ένα κράτος σύγχρονο, αξιόπιστο και παραγωγικό.
Η Ελλάδα 2.0 δεν µπορεί να προχωρήσει µε τα εργαλεία και τις νοοτροπίες του 20ού αιώνα. Αν θέλουµε πραγµατικά να συµµετάσχουµε στη 4η Βιοµηχανική Επανάσταση, πρέπει πρώτα να κάνουµε τη δική µας Πολιτική & ∆ιοικητική Επανάσταση, αυτή που θα επαναφέρει την Πολιτική πάνω από την Οικονοµία και θα αναγεννήσει το κράτος, τους θεσµούς και την κοινωνία.
