Οι Φτωχοί είναι το πρώτο αυθεντικό έργο του Ντοστογιέβσκη. Είναι ένα αριστουργηματικό δείγμα της Ρώσικης Λογοτεχνίας, αλλά συγχρόνως και παρωδία της, που φέρει έντονα τα σημάδια της ιδιοφυίας του συγγραφέα.
Πρώιμο δείγμα μιας μεγαλοφυούς γραφής, μυθιστόρημα στο οποίο εύκολα ανιχνεύει κανείς σε ακατέργαστο επίπεδο την φιλοσοφία και το βάθος της ντοστογιεφσκικής σκέψης, οι Φτωχοί μας εισάγουν στο κλίμα μιας φτωχογειτονιάς της Αγίας Πετρούπολης, περιγράφοντας με ενάργεια και ρεαλισμό τον αγώνα για την επιβίωση, τις αγωνίες, τον πόνο και τις συγκινήσεις απλών ανθρώπων της ρώσικης μεγαλούπολης. Πρωταγωνιστές δυο άνθρωποι του φτωχόκοσμου, ο υπαλληλάκος Μακάρ Ντεβρούσκιν και η πολύ νεότερη ορφανή προστατευόμενη του, η Βάρενκα. Ολόκληρο το μυθιστόρημα είναι δομημένο σε επιστολική μορφή, μέσω των επιστολών που ανταλλάσσουν τα δυο αυτά πρόσωπα σκιαγραφείται η ιδιότυπη, βαθιά συγκινητική σχέση τους, αλλά και το παρελθόν και οι επιδιώξεις τους, η ταραγμένη καθημερινότητα τους, η σκληρή τους προσπάθεια να διατηρήσουν την αξιοπρέπεια τους μέσα στην ανέχεια που τους τυλίγει.
Γραμμένο το 1845 και δημοσιευμένο το 1846, το μυθιστόρημα αυτό είναι ο προθάλαμος για το κατοπινό μεγαλειώδες έργο του Ντοστογιέφσκη.
