Με ανακοίνωση που εξέδωσε υπό τον τίτλο «στρατηγικές έντασης στον (συρρικνούμενο) τοπικό δημόσιο χώρο», η ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ πήρε θέση για τις σοβαρές καταγγελίες στις οποίες προχώρησε ο Σύλλογος Eργαζόμενων του Δήμου Βριλησσίων.
Η δημοτική παράταξη εκτιμά ότι η ανακοίνωση των εργαζομένων «χτύπησε ένα καμπανάκι» και ζητά «να μην μετατραπεί ο Δήμος σε ρινγκ αντιπαραθέσεων».
Αναλυτικά, η ανακοίνωση της ΔΡΑΣΗΣ αναφέρει τα εξής:
Αίσθηση (ελπίζουμε) έχει προκαλέσει η πρόσφατη ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων του Δήμου Βριλησσίων, στην οποία γίνεται εκτενής αναφορά σε αντεργατικές συμπεριφορές των διοικούντων, σε απειλές προς εργαζόμενους, σε μετακινήσεις συνδικαλιστών και εργαλειοποίηση των υπερωριών, σε ζητήματα υποστελέχωσης και έλλειψης μέσων εργασίας. Καταγγελίες που πρέπει να απαντηθούν, καθώς αναδεικνύουν ένα σκηνικό έντασης εντός του Δήμου, για το οποίο δεν μπορεί κανείς να σφυρίζει αδιάφορα. Η δημοτική Αρχή οφείλει συνεπώς να αντιμετωπίσει πυροσβεστικά όσα προέκυψαν, διότι μόνον αυτή έχει τη δυνατότητα αποκατάστασης του εργασιακού κλίματος. Από την άλλη, κανείς δεν ξεμπερδεύει απλώς δηλώνοντας, «στηρίζουμε τους εργαζόμενους».
Επισημαίνουν πολλά στην ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι. Στα οποία περιλαμβάνονται και δομικά προβλήματα, στάσιμα επί χρόνια. Τον Μάιο του 2022, όταν επισκεφτήκαμε τις υπηρεσίες καθαριότητας-πρασίνου και ύδρευσης του Δήμου, στη συζήτηση που έγινε, τέθηκαν πολλά από αυτά που εκ νέου επισημαίνονται: Η έλλειψη υποδομών (επηρεάζει το περιβάλλον της εργασίας), η έλλειψη οχημάτων (ασφάλεια μετακινήσεων), η απουσία επικοινωνίας με την δημοτική Aρχή, (άγνοια στοχεύσεων), το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού που επιδείνωσε η «τροπολογία Βορίδη», η οποία στρέφει τους Δήμους κατά των συμβασιούχων τους! Ζητήματα δηλαδή, που κατά περιόδους ανασύρονται στο προσκήνιο, χωρίς να γίνεται καμία προσπάθεια ή να δρομολογείται κάποιο σχέδιο για την επίλυσή τους. Αυτό όμως είναι το πραγματικό πρόβλημα. Διαφορετικά, όλα αυτά θα μπορούν να χρησιμοποιούνται επ’ αόριστον, με κάθε αφορμή, είτε ως δικαιολογία αδράνειας, είτε για να δίνει κανείς βαρύτητα σε άλλα θέματα που θέλει να θίξει.

Τον Ιανουάριο του 2024 ανέλαβε τον Δήμο μια διοίκηση που ταυτίζεται με το κυβερνών κόμμα. Ουδεμία πρωτοτυπία, στα Βριλήσσια πάντα αυτό συμβαίνει. Όλοι οι συνεργάτες του δημάρχου και οι μισοί δημοτικοί του σύμβουλοι έχουν θητεύσει στην Τοπική της Νέας Δημοκρατίας. Ενώ και ο ίδιος αρέσκεται να συναντά συχνά τους βουλευτές του Βόρειου Τομέα του κόμματος και δεν έλλειψε ούτε από τα γενέθλια της «Ομάδας Αλήθειας». Δεν υπάρχουν ερωτηματικά για τα πολιτικά όρια των διοικούντων. Αλλά ούτε αυτό αποτελεί έκπληξη. Τώρα στον Δήμο μιλούν για παραγωγικότητα, πρόοδο, εξοικονόμηση, εξορθολογισμό, αξιολόγηση, αποτελεσματικότητα, χρονοδιαγράμματα και άλλα τινά βγαλμένα από το λεξιλόγιο του νεοφιλελευθερισμού (δεν φταίνε οι λέξεις αλλά οι πολιτικές που υπονοούν). Αλλά να μην ξεχνάμε, η τοπική πολιτική έχει την αυτονομία της και όλοι κρίνονται από τα πεπραγμένα τους.
Με αυτή τη διοίκηση διαπραγματευόμαστε την καθημερινότητα της Πόλης στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αλλά δεν πέφτουμε κάθε φορά από τα σύννεφα. Σε αυτό το πεδίο αναπτύσσονται και οι χειρισμοί της προς τους εργαζόμενους. Οι ανακατατάξεις υπαλλήλων, οι διαχωρισμοί υποστηρικτών και μη, οι μηχανισμοί προβολής του δημοτικού έργου, η ενσωμάτωση των τοπικών συλλόγων, όλα τα γνωστά από το συνταγολόγιο της μικροπολιτικής. Αλλά εδώ δικαιολογίες δεν χωρούν. Τα ζητήματα που οι εργαζόμενοι έθεσαν πρέπει να λυθούν άμεσα, με δικαιοσύνη και αμεροληψία. Διαφορετικά χάνεται το ελάχιστο αναγκαίο πλαίσιο συζήτησης και μπαίνουμε σε σκοτεινές περιοχές.
Υπάρχει και η αντιπολίτευση. Ιδίως εκείνη που έχει θητεύσει στις ίδιες θέσεις και έχει ασκηθεί στις ίδιες πρακτικές, αλλά τώρα προσβλήθηκε από αμνησία. Ως ουρανοκατέβατη, επιδίδεται σε παραστάσεις περιαυτολογίας: «Σας τα είπαμε», «τα προβλέψαμε», «δεν μας ακούσατε», «τα ξέραμε», στηρίζουμε τις ανακοινώσεις των εργαζομένων (και πριν αυτές ανακοινωθούν), εδώ πήγαμε, εκεί πήγαμε, παντού πήγαμε. Μια αντιπολίτευση περιστρεφόμενη γύρω από άγονες φιλονικίες, χωρίς καμία δυνατότητα εξαγωγής συμπερασμάτων. Απλώς να παράγεται θόρυβος. Αλλά η αποστέωση του λόγου από το περιεχόμενό του, ευνοεί τις προσωπικές αντιπαραθέσεις. Και τις αψιμαχίες εντός στενού περίγυρου, τόσο, που κανέναν δεν αφορούν. Κάπως έτσι διαφεύγουν τα αυτονόητα: Ότι δεν γίνεται να παραχθεί έργο από μια διοίκηση που αντιδικεί με τους εργαζόμενούς της. Και ότι καμία αντιπολίτευση δεν δικαιώθηκε απλώς κατηγορώντας τους διοικούντες.
Δίπλα στο όραμα κάθε δημοτικής Αρχής υπάρχουν αυτά που σκέφτονται για τη δουλειά τους οι εργαζόμενοι. Και αυτά που προσδοκούν οι πολίτες. Η Πόλη και ο κοινός χώρος της καθημερινότητας. Αυτά πρέπει να έρθουν στην επιφάνεια. Εάν αυτά συντεθούν στη συνολική εξίσωση του «πού πάμε», τότε θα προβάλλουν δυνατότητες που τώρα δεν φαίνονται. Και η στήριξη των υπηρεσιών από τις διοικήσεις θα επιστρέψει πολλαπλάσια στον δημότη. Αυτοδιοίκηση είναι διάλογος, συζήτηση, σχεδιασμός, κοινός χώρος, δεν είναι να επιβάλλονται πολιτικές ερήμην των ενδιαφερομένων, δεν είναι οι σχεδιασμοί των πολιτευτών, είναι τα πράγματα να μπορούν να «παιχτούν», να επιλέγονται, να μη μοιάζουν μάταια ή προαποφασισμένα. Είναι ο χώρος που επιτρέπει στον δημότη να έχει ρόλο, παρουσία και κοινωνικότητα. Είναι η δουλειά μας!
Η ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων χτύπησε ένα καμπανάκι: Να μην μετατραπεί ο Δήμος σε ρινγκ αντιπαραθέσεων γύρω από τα δευτερεύοντα και τα ιδιοτελή, να αποφευχθεί το σενάριο της ερήμωσης, της αδιαφορίας και των κοινωνικών αυτοματισμών. Αυτά πρέπει να υπηρετηθούν. Όχι αύριο, σε κάποιο απώτερο μέλλον, αλλά κάθε μέρα και με κάθε αφορμή. Στην ίδια αυτή κατεύθυνση, όπου πολίτες και εργαζόμενοι του Δήμου διεκδικούν να έχουν ρόλο και δυνατότητα συμβολής στα πράγματα.