Υπενθυμίζοντας την ρήση του Μπέρτολτ Μπρέχτ «Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο από το χέρι, μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι», η Λαϊκή Συσπείρωση Βριλησσίων εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λογοδοσίας της 16ης Οκτωβρίου σχετικά με μείζονα ζητήματα της σχολικής κοινότητας της πόλης και στην οποία η δημοτική παράταξη κατέθεσε σχετική ερώτηση με 9 υποερωτήματα,.
Στην ανακοίνωσή της, η Λαϊκή Συσπείρωση, εγκαλεί τοπική και κεντρική διοίκηση, καθώς -όπως ισχυρίζεται η δημοτική παράταξη- αντιμετωπίζουν «και τα ζητήματα της παιδείας με όρους κόστους -οφέλους και τους εργαζόμενους ως πελάτες» και μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής:
«Το σύνολο των απαντήσεων της διοίκησης αποτυπώνει την πλήρη ευθυγράμμισή της με το κυβερνητικό αφήγημα ότι: ‘’λεφτά δεν υπάρχουν, μην ζητάτε υπερβολές’’. Για τις λαϊκές ανάγκες τα λεφτά δεν φτάνουν, για τους εφοπλιστές και τις πράσινες business όμως περισσεύουν…
Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη κρίνεται ως ασύμφορο και υπερβολικό να διεκδικούμε 3ο Λύκειο στην πόλη μας, όταν στο 1ο Λύκειο Βριλησσίων μαθητεύουν 385 μαθητές και στο 2ο Λύκειο Βριλησσίων μαθητεύουν 382 μαθητές.
Κρίνεται ως υπερβολικό γιατί δεν υπάρχουν πλέον τόσοι μαθητές, αλλά την ίδια στιγμή ας κτίσουμε 6 αίθουσες για να στεγάσουμε, υπάρχουσες ανάγκες στο 2ο Γυμνάσιο και Λύκειο. Άρα υπάρχουν ανάγκες ή όχι;
Ας διατηρήσουμε τις προκάτ αίθουσες – κουτιά στα σχολεία της πόλης μας – οι οποίες να θυμίσουμε ότι και αυτές προσωρινά τοποθετήθηκαν πριν 30 χρόνια – αλλά, όπως συχνά λέει ο θυμόσοφος λαός μας: «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
Όνειρο θερινής νυκτός η ύπαρξη αιθουσών φυσικής, χημείας, πληροφορικής, μουσικής, όπως δηλαδή δεδομένα θα έπρεπε να υφίστανται σε ένα σχολείο το έτος 2024.
Στις ‘’ελληνικές καλένδες’’ η διαχείριση της ανισοκατανομής των μαθητών στα σχολεία της πόλης, στη θεωρία η πεζογέφυρα στην οδό Αναπαύσεως για την ασφαλή διέλευση πεζών, ιδίως των μαθητών, στο ύψος της οδού Αγιάσου.
Στο απώτερο μέλλον η ολοκλήρωση πλήρους αντισεισμικού και αντιπυρικού ελέγχου στο σύνολο των σχολείων της πόλης μας.
Στη διαχείριση και στο φιλότιμο η αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εκπαιδευτική κοινότητα λόγω της, πανθομολογούμενης, ελλιπούς κρατικής χρηματοδότησης. Μην επεκταθούμε καν σε ζητήματα υποδομών, ασφαλτοστρώσεων κλπ…
Με άλλα λόγια το ‘’πάμε και όπου βγει’’, ταιριάζει περίτρανα σε μια τοπική και κεντρική διοίκηση, που αντιμετωπίζει και τα ζητήματα της παιδείας με όρους κόστους -οφέλους και τους εργαζόμενους ως πελάτες.
Θα το επαναλάβουμε όμως, όσες φορές χρειαστεί: οι ανάγκες των παιδιών μας δεν είναι κόστος. Η πρόσβαση στην παιδεία, στον πολιτισμό και στον αθλητισμό δεν είναι πολυτέλεια και εμπόρευμα αλλά δικαίωμα. Τίποτα από αυτά που δικαιούμαστε εμείς και τα παιδιά μας δεν είναι προνόμιο λίγων και εκλεκτών.
Δεν θα επιτρέψουμε να συνηθίσουμε την αθλιότητα. Δεν θα επιτρέψουμε την κανονικότητα που μας επιβάλουν. Μια κανονικότητα στην οποία διευθυντές σχολείων βάζουν χρήματα από την τσέπη τους για ήδη υγιεινής, συλλόγους γονέων να αγοράζουν κλιματιστικά και γονείς να πληρώνουν ακόμα και για χαρτί Α4.
Με αισιοδοξία, που αντλούμε από το χαμόγελο των παιδιών μας, καλούμε τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές να οργανώσουν την πάλη τους μέσα από τα συλλογικά τους όργανα, και να παλέψουν για την ολόπλευρη μόρφωση και τη ζωή που μας αξίζει, για σχολεία και Εκπαίδευση που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας».
Διαβάστε ακόμα
Εννιά ερωτήματα που αφορούν την εκπαιδευτική κοινότητα καταθέτει η Λαϊκή Συσπείρωση
