«Εντελώς ακατάλληλο» χαρακτηρίζει τον χώρο της οδού Ολύμπου που προορίζεται από την δημοτική Αρχή να φιλοξενήσει την Δημοτική Βιβλιοθήκη, η δημοτική σύμβουλος του συνδυασμού «Νέα Πνοή» Φένια Αδαμίδη.
Η δημοτική σύμβουλος επισκέφτηκε τον χώρο το Σάββατο 29 Οκτωβρίου με τον επικεφαλής του συνδυασμού Γιάννη Πισιμίση και λίγη ώρα αργότερα εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
«Σήμερα το πρωί, επισκεφτήκαμε με τον επικεφαλής της ‘’Νέας Πνοής’’ Γιάννη Πισιμίση τον χώρο που προσδιορίζεται στον Δήμο μας ως ‘’Δημοτική Βιβλιοθήκη΄΄ αλλά πόρρω απέχει από το να πληροί τις στοιχειώδεις έστω προδιαγραφές, κτιριακές, ψηφιακές, στελέχωσης προσωπικού κ.λπ. που προϋποθέτει μια σύγχρονη βιβλιοθήκη σε μια εποχή ψηφιακού μετασχηματισμού και βιώσιμης ανάπτυξης.
Αφενός ο χώρος είναι εντελώς ακατάλληλος (να σημειωθεί, μεταξύ άλλων, ότι εσωτερική σκάλα οδηγεί σε αίθουσα … γυμναστικής!) και περιορισμένος, καθώς δεν μπορεί να προσφερθεί ούτε για αναγνωστήριο ούτε πολύ περισσότερο για εκδηλώσεις που θα καθιστούσαν τη βιβλιοθήκη ένα ζωντανό κύτταρο πολιτισμού και φιλαναγνωσίας, συνδεδεμένο με άλλες δραστηριότητες της πόλης μας, εκπαιδευτικές, πνευματικές ή καλλιτεχνικές (λ.χ. θέατρο, μουσική, χορό, λέσχες ανάγνωσης, διαλέξεις κ.λπ.).
Αφετέρου, προβλήματα τεχνικής φύσεως του υπάρχοντος χώρου, όπως ελλιπής θέρμανση, προβληματική προσβασιμότητα, απουσία ψηφιακού εξοπλισμού και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, πλήρης απουσία αισθητικής που θα μπορούσε να μεταμορφώσει τη βιβλιοθήκη σε ένα περιβάλλον ελκυστικό και ευχάριστο ώστε να προσελκύσει αναγνώστες και δη νέους, ακυρώνουν το όλο εγχείρημα να πεισθούμε ότι στην πόλη μας υπάρχει όντως μια πλήρως λειτουργική και σύγχρονη δημοτική βιβλιοθήκη. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον μόνον ηρωικοί αναγνώστες θα μπορούσαν να προσέλθουν, αδύνατον βέβαια, έστω κι έτσι, να παραμείνουν στον χώρο. Ηρωική και σημαντική ωστόσο η προσπάθεια της μίας και μοναδικής υπαλλήλου να καταλογογραφήσει έναν τεράστιο όγκο βιβλίων, ανάμεσα στα οποία διακρίνει κανείς αρκετά ‘’διαμάντια’’ αλλά και πλήθος άλλων άχρηστων ή και ‘’άρρωστων’’ βιβλίων από βακτήρια, κληρονομιά του εγκλεισμού τους, επί σειρά ετών σε κούτες.
Στον αντίποδα αυτής της μίζερης πραγματικότητας, το Πνευματικό Κέντρο Βριλησσίων όχι μόνο λόγω του αρχιτεκτονικού του κάλλους αλλά και του σημείου στον οποίο βρίσκεται, θα μπορούσε με την ορθολογικότερη και προσανατολισμένη προς τον πολιτισμό αξιοποίησή του, να δώσει σαφέστατα επαρκέστερη και βιωσιμότερη λύση στο έλλειμμα δημοτικής βιβλιοθήκης και στην τόνωση του πνευματικού και καλλιτεχνικού παλμού της πόλης μας.
Η πολιτική δεν κρίνεται από τις προθέσεις αλλά από την αποτελεσματικότητά της και η γλώσσα όχι από το σημαίνον αλλά από τη σημασία της. Είναι καιρός τα όμορφα και δυνατά Βριλήσσια (όπως εξάλλου δηλώνει και το όνομά τους), να αποκτήσουν μια όμορφη και δυνατή βιβλιοθήκη, όχι ως όνομα, ως ‘’αδειανό πουκάμισο’’, όπως θα έλεγε κι ο ποιητής, αλλά ως συντελεσμένη πραγματικότητα».
