Η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα απασχολεί τη λογοτεχνία από την αρχαιότητα έως σήμερα. Με αυτή τη σκέψη η Λέσχη Ανάγνωσης του Πολιτιστικού & Επιστημονικού Συλλόγου Χαλανδρίου «Αργώ» και ο φιλοζωϊκός σύλλογος της πόλης οργανώνουν μία ανάλογη βιβλιοπαρουσίαση. Την τιμητική της θα έχει η συλλογή διηγημάτων του Κώστα Σωτηρίου «Λακωνίας 8» (εκδόσεις Θεμέλιο), με 17 ιστορίες για σκύλους κι όχι μόνο.
Ομιλητές θα είναι οι:
-Σταύρος Μποφυλάτος, φιλόλογος
-Κώστας Σωτηρίου, συγγραφέας και
εκπρόσωπος του Συλλόγου «Φίλοι των Ζώων Χαλανδρίου»
Η σχετική εκδήλωση έχει προγραμματιστεί για τη Δευτέρα 23 Ιουνίου, στις 19.30 στο Κέντρο Νεότητας Δήμου Χαλανδρίου (Αντιγόνης 56 & Δαναΐδων)
Δηλώσεις συμμετοχής στο μέιλ: argohalandriou@yahoo.gr
Ο συγγραφέας
Ο Κώστας Σωτηρίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957 και σπούδασε στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου των Πατρών. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός. Με τον Νίκο Θεοτοκά έχει γράψει τα μυθιστορήματα «Οι αχινοί» (Καστανιώτης, 1996) και «Ο νάμπυκας» (Νεφέλη, 1997). Άλλα του βιβλία: «Κοντραπόστο – Αφηγήματα της πόλης» (Νεφέλη, 1998), «Ο παναμάς» (Νεφέλη, 1999), «Σκύλος χωρίς όνομα» (Εστία, 2001), «Αναπάντεχη κλήση» (Μελάνι, 2008), «Καλικούτσα» (Θεμέλιο, 2022) και » Λακωνίας 8″ (Θεμέλιο, 2024).
Το βιβλίο
Δεκαεπτά ιστορίες για σκύλους, γράφει σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων ο Κώστας Σωτηρίου. Έτσι αναφέρει άλλωστε και ο υπότιτλος, που λέει μεν πολλά για το περιεχόμενο, αλλά συνάμα κρύβει και αρκετά, όπως ανέφερε η εφημερίδα «Εποχή», σε κριτική της.
Πράγματι, σε κάθε ένα από τα κείμενα εμφανίζεται ένας σκύλος. Ο ένας ζει μαζί με κάποιο από τα πρόσωπα του βιβλίου, κάποιος άλλος είναι ανάμνηση ή υπόσχεση, ο τρίτος συναντιέται τυχαία με αυτόν που θα γίνει αφεντικό του, έναν άλλο τον κληρονομεί ο πρωταγωνιστής από τον πεθαμένο φίλο του. Και ο σκύλος αυτός παίζει πάντα τον ρόλο του στην ιστορία. Κάποιες φορές μάλιστα συμπαραστέκεται και γαβγίζει θυμωμένος στην τηλεόραση, όταν το αφεντικό του τη βρίζει ακούγοντας πως του κόβουν πάλι τη σύνταξη.
Πάνω απ’ όλα, όμως, ο συγγραφέας μιλάει για ανθρώπους. Αφηγείται πολλαπλές εκδοχές μιας μοναξιάς «που είναι ύπουλη και σκληρή σαν την πέτρα», ολοφάνερης ή κρυφής, συγκαλυμμένης ή αναβλημένης. Συναντάει ανθρώπους ευαίσθητους ή παγωμένους, ψυχές που μαλακώνουν αλλά και κακόψυχους που απολαμβάνουν το μίσος τους. Ταυτόχρονα δεν παύει να ανοίγει μικρές χαραμάδες για να περάσει λίγο φως: ένα σημείωμα, μια λέξη, ένα βλέμμα, μια ελπίδα. Ή ένας σκύλος.
Ειδήσεις από το Χαλάνδρι στο amarysia.gr
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
